19 września • Komentarze rynkowe • 6361 wyświetleń • Komentarze są wyłączone na paliwo do przemyśleń
Stany Zjednoczone są największym na świecie producentem paliwa etanolowego. Stany Zjednoczone wyprodukowały 50.0 miliardów litrów paliwa etanolowego w 2010 roku. Paliwo etanolowe jest używane głównie w USA jako utleniacz benzyny. W 2009 r. Ze wszystkich paliw etanolowych zużywanych w kraju 99% zostało zużyte w postaci etanolu w gazoholu. Większość etanolu w USA jest produkowana z kukurydzy, a energia elektryczna potrzebna do gorzelni pochodzi z elektrowni węglowych. Trwa debata na temat tego, jak zrównoważony bioetanol z kukurydzy zastępuje paliwa kopalne w pojazdach. Zastrzeżenia i kontrowersje dotyczą ogromnej ilości gruntów ornych potrzebnych do upraw i jej wpływu na światową podaż zbóż, bezpośrednich i pośrednich skutków zmiany użytkowania gruntów, a także kwestii dotyczących bilansu energetycznego i intensywności emisji dwutlenku węgla przy rozważaniu pełnego cyklu życia etanolu produkcja.
Katalizatorem rewolucji arabskiej wiosny jest często dwudziestosześcioletni Mohamed Bouazizi, który mieszkał w prowincjonalnym mieście Sidi Bouzid w Tunezji, miał wyższe wykształcenie, ale nie miał pracy. Próbując zarobić na życie, zaczął bez pozwolenia sprzedawać na ulicach owoce i warzywa. Władze tunezyjskie zatrzymały go i skonfiskowały jego produkty, w desperacji podpalił się w sobotę 18 grudnia 2010 r. Następnie doszło do zamieszek i siły bezpieczeństwa szybko zamknęły miasto. W następną środę inny bezrobotny młody człowiek w Sidi Bouzid wspiął się na słup elektryczny, krzyknął „nie dla nędzy, nie dla bezrobocia”, po czym dotknął przewodów i został porażony prądem. W piątek, 16 września 2011 r., Przed bankiem w Pireusie (głównym greckim porcie morskim), mały biznesmen oblał się benzyną i podpalił. Jego desperacki protest najwyraźniej wyrażał gniew z powodu nieudanego interesu i braku pomocy banku.
Mit utrwalony przez posłuszne zachodnie media jest taki, że arabska wiosna była jedyną reakcją na totalitarne reżimy, podczas gdy w rzeczywistości spowodowała to całkowita porażka gospodarki w niektórych państwach arabskich i sąsiednich regionach afrykańskich; głód, nędza i desperacja były równie ważnymi czynnikami, jak pragnienie zmiany reżimu. Arabska wiosenna rewolucja, w sposób wcześniej nie do pomyślenia, rozszerzyła się teraz na Izrael. Media głównego nurtu w dużej mierze zignorowały demonstracje w Tel Awiwie, podczas których ogromne rzesze gromadziły się w ciągu kolejnych weekendów, aby zaprotestować przeciwko upadkowi gospodarki. Szalona inflacja, ceny domów i czynsze, które są poza zasięgiem izraelskiej klasy średniej, stagnacja płac, ogromny poziom niezarejestrowanego bezrobocia i wykształcona klasa średnia, która, nieufna i wściekła na swoich przywódców politycznych, żąda teraz zmian, wywołuje pokojowe niepokoje społeczne . Szacuje się, że liczba na ulicach Tel Awiwu wynosi około 300,000 3.3, biorąc pod uwagę, że liczba ludności wynosi około XNUMX miliona, to ogromna liczba, która wyszła na ulice w proteście.
Reżimom i rządom coraz trudniej jest uniknąć dyskusji na temat rzeczywistych poziomów inflacji wpływających na podstawowe produkty żywnościowe i podstawowe produkty oraz ukryć przyczynę tej inflacji. Większość obywateli USA, Wielkiej Brytanii i Europy może po prostu wzruszyć ramionami i wydać znużone westchnienie, płacąc przy kasie w supermarkecie lub przy dystrybutorze benzyny, sprawdzając przypuszczalne 5% RPI na rachunkach. Jednak dla ogromnej części populacji na Bliskim Wschodzie czy w Afryce wzrost inflacji w zakresie dóbr podstawowych jest literacką różnicą między życiem a śmiercią, głodem lub egzystencją. Podczas gdy rząd Wielkiej Brytanii może obliczyć swoje dane o inflacji, korzystając z koszyka towarów, w tym dzwonków komórkowych, łączy szerokopasmowych, telewizorów Sky i ekranów plazmowych, takie luksusy nie stanowią części koszyka wyborów w biedniejszych częściach świata. Ropa Brent uparcie utrzymuje się powyżej 100 dolarów za baryłkę przez najbliższe sześć miesięcy, podstawowe towary żywnościowe bezlitośnie wzrosły, podczas gdy brytyjscy kierowcy mogą radzić sobie z litrem benzyny rosnącym o 30% w ciągu trzech lat (ponieważ ich realne i skorygowane o inflację pensje pozostają niezmienne). Obywatele globu nie mają strategii radzenia sobie. Ponieważ żywność, paliwo i zakwaterowanie stanowią prawie wszystkie ich koszty, z pozycji bardzo niskich zarobków zwiększony koszt zboża i paliwa zagraża życiu.
Globalna inflacja obserwowana od 2008 r. Jest bezpośrednią konsekwencją późniejszego luzowania ilościowego, na które amerykańscy, brytyjscy i europejscy decydenci pozwolili dokapitalizować główne instytucje finansowe w celu „ratowania systemu”. Bliźniacza polityka Zirpa niewątpliwie spowodowała, że ta nadwyżka płynności szybko skierowała się w kierunku spekulacyjnych towarów i akcji. Podczas gdy wartości akcji mogą korygować nieprzewidziane i niezamierzone konsekwencje polegające na tym, że ceny towarów mogą nie spaść. Jeśli ropa pozostanie na poziomie około 100 dolarów za baryłkę, przez kolejny okres od sześciu do dwunastu miesięcy, recesja „podwójnego dna” wydaje się pewna.
Podczas gdy czołowi europejscy ministrowie finansów spotykają się, aby omówić dalsze mechanizmy wsparcia międzynarodowego systemu bankowego, który po raz kolejny znajduje się w przepaści, jest mało prawdopodobne, aby otwarcie debatowali (do spożycia publicznego) o dalszych strasznych konsekwencjach, jakie przyniesie więcej QE. Niezależnie od tego, czy większe ilościowe luzowanie ilościowe tworzy nieograniczone ilości dolarów, za pośrednictwem banków centralnych przez okres trzech miesięcy, pośrednio również podwyższy ceny towarów i poważnie pogorszy jakość życia i perspektywy przetrwania milionów. Kiedy pan Geithner wróci do USA z obsesją na punkcie samochodów, może pomyśli o podróżach, które podejmuje większość Amerykanów. Kiedy jego opancerzona kawalkada opuszcza lotnisko, może obserwować ludzi jadących do restauracji typu fast food, napędzanych samochodami na „żywności” kukurydzianej i uważać, że jego „dobrze wykonana robota” w ten weekend ze swoimi europejskimi odpowiednikami jest w rzeczywistości tymczasowym klejem dla Europy i USA, ale potencjalna śmiertelna rana dla biedniejszych i rozwijających się krajów.
fxcckomentarze rynkoweolej
« Europejscy ministrowie finansów: Stany Zjednoczone powinny zdobyć porządek we własnym domu Terminal Velocity, MFW i Goldman Sachs do The Math »
Paliwo do przemyśleń
19 września • Komentarze rynkowe • 6361 wyświetleń • Komentarze są wyłączone na paliwo do przemyśleń
Stany Zjednoczone są największym na świecie producentem paliwa etanolowego. Stany Zjednoczone wyprodukowały 50.0 miliardów litrów paliwa etanolowego w 2010 roku. Paliwo etanolowe jest używane głównie w USA jako utleniacz benzyny. W 2009 r. Ze wszystkich paliw etanolowych zużywanych w kraju 99% zostało zużyte w postaci etanolu w gazoholu. Większość etanolu w USA jest produkowana z kukurydzy, a energia elektryczna potrzebna do gorzelni pochodzi z elektrowni węglowych. Trwa debata na temat tego, jak zrównoważony bioetanol z kukurydzy zastępuje paliwa kopalne w pojazdach. Zastrzeżenia i kontrowersje dotyczą ogromnej ilości gruntów ornych potrzebnych do upraw i jej wpływu na światową podaż zbóż, bezpośrednich i pośrednich skutków zmiany użytkowania gruntów, a także kwestii dotyczących bilansu energetycznego i intensywności emisji dwutlenku węgla przy rozważaniu pełnego cyklu życia etanolu produkcja.
Katalizatorem rewolucji arabskiej wiosny jest często dwudziestosześcioletni Mohamed Bouazizi, który mieszkał w prowincjonalnym mieście Sidi Bouzid w Tunezji, miał wyższe wykształcenie, ale nie miał pracy. Próbując zarobić na życie, zaczął bez pozwolenia sprzedawać na ulicach owoce i warzywa. Władze tunezyjskie zatrzymały go i skonfiskowały jego produkty, w desperacji podpalił się w sobotę 18 grudnia 2010 r. Następnie doszło do zamieszek i siły bezpieczeństwa szybko zamknęły miasto. W następną środę inny bezrobotny młody człowiek w Sidi Bouzid wspiął się na słup elektryczny, krzyknął „nie dla nędzy, nie dla bezrobocia”, po czym dotknął przewodów i został porażony prądem. W piątek, 16 września 2011 r., Przed bankiem w Pireusie (głównym greckim porcie morskim), mały biznesmen oblał się benzyną i podpalił. Jego desperacki protest najwyraźniej wyrażał gniew z powodu nieudanego interesu i braku pomocy banku.
Mit utrwalony przez posłuszne zachodnie media jest taki, że arabska wiosna była jedyną reakcją na totalitarne reżimy, podczas gdy w rzeczywistości spowodowała to całkowita porażka gospodarki w niektórych państwach arabskich i sąsiednich regionach afrykańskich; głód, nędza i desperacja były równie ważnymi czynnikami, jak pragnienie zmiany reżimu. Arabska wiosenna rewolucja, w sposób wcześniej nie do pomyślenia, rozszerzyła się teraz na Izrael. Media głównego nurtu w dużej mierze zignorowały demonstracje w Tel Awiwie, podczas których ogromne rzesze gromadziły się w ciągu kolejnych weekendów, aby zaprotestować przeciwko upadkowi gospodarki. Szalona inflacja, ceny domów i czynsze, które są poza zasięgiem izraelskiej klasy średniej, stagnacja płac, ogromny poziom niezarejestrowanego bezrobocia i wykształcona klasa średnia, która, nieufna i wściekła na swoich przywódców politycznych, żąda teraz zmian, wywołuje pokojowe niepokoje społeczne . Szacuje się, że liczba na ulicach Tel Awiwu wynosi około 300,000 3.3, biorąc pod uwagę, że liczba ludności wynosi około XNUMX miliona, to ogromna liczba, która wyszła na ulice w proteście.
Reżimom i rządom coraz trudniej jest uniknąć dyskusji na temat rzeczywistych poziomów inflacji wpływających na podstawowe produkty żywnościowe i podstawowe produkty oraz ukryć przyczynę tej inflacji. Większość obywateli USA, Wielkiej Brytanii i Europy może po prostu wzruszyć ramionami i wydać znużone westchnienie, płacąc przy kasie w supermarkecie lub przy dystrybutorze benzyny, sprawdzając przypuszczalne 5% RPI na rachunkach. Jednak dla ogromnej części populacji na Bliskim Wschodzie czy w Afryce wzrost inflacji w zakresie dóbr podstawowych jest literacką różnicą między życiem a śmiercią, głodem lub egzystencją. Podczas gdy rząd Wielkiej Brytanii może obliczyć swoje dane o inflacji, korzystając z koszyka towarów, w tym dzwonków komórkowych, łączy szerokopasmowych, telewizorów Sky i ekranów plazmowych, takie luksusy nie stanowią części koszyka wyborów w biedniejszych częściach świata. Ropa Brent uparcie utrzymuje się powyżej 100 dolarów za baryłkę przez najbliższe sześć miesięcy, podstawowe towary żywnościowe bezlitośnie wzrosły, podczas gdy brytyjscy kierowcy mogą radzić sobie z litrem benzyny rosnącym o 30% w ciągu trzech lat (ponieważ ich realne i skorygowane o inflację pensje pozostają niezmienne). Obywatele globu nie mają strategii radzenia sobie. Ponieważ żywność, paliwo i zakwaterowanie stanowią prawie wszystkie ich koszty, z pozycji bardzo niskich zarobków zwiększony koszt zboża i paliwa zagraża życiu.
Globalna inflacja obserwowana od 2008 r. Jest bezpośrednią konsekwencją późniejszego luzowania ilościowego, na które amerykańscy, brytyjscy i europejscy decydenci pozwolili dokapitalizować główne instytucje finansowe w celu „ratowania systemu”. Bliźniacza polityka Zirpa niewątpliwie spowodowała, że ta nadwyżka płynności szybko skierowała się w kierunku spekulacyjnych towarów i akcji. Podczas gdy wartości akcji mogą korygować nieprzewidziane i niezamierzone konsekwencje polegające na tym, że ceny towarów mogą nie spaść. Jeśli ropa pozostanie na poziomie około 100 dolarów za baryłkę, przez kolejny okres od sześciu do dwunastu miesięcy, recesja „podwójnego dna” wydaje się pewna.
Podczas gdy czołowi europejscy ministrowie finansów spotykają się, aby omówić dalsze mechanizmy wsparcia międzynarodowego systemu bankowego, który po raz kolejny znajduje się w przepaści, jest mało prawdopodobne, aby otwarcie debatowali (do spożycia publicznego) o dalszych strasznych konsekwencjach, jakie przyniesie więcej QE. Niezależnie od tego, czy większe ilościowe luzowanie ilościowe tworzy nieograniczone ilości dolarów, za pośrednictwem banków centralnych przez okres trzech miesięcy, pośrednio również podwyższy ceny towarów i poważnie pogorszy jakość życia i perspektywy przetrwania milionów. Kiedy pan Geithner wróci do USA z obsesją na punkcie samochodów, może pomyśli o podróżach, które podejmuje większość Amerykanów. Kiedy jego opancerzona kawalkada opuszcza lotnisko, może obserwować ludzi jadących do restauracji typu fast food, napędzanych samochodami na „żywności” kukurydzianej i uważać, że jego „dobrze wykonana robota” w ten weekend ze swoimi europejskimi odpowiednikami jest w rzeczywistości tymczasowym klejem dla Europy i USA, ale potencjalna śmiertelna rana dla biedniejszych i rozwijających się krajów.
fxcckomentarze rynkoweolej
« Europejscy ministrowie finansów: Stany Zjednoczone powinny zdobyć porządek we własnym domu Terminal Velocity, MFW i Goldman Sachs do The Math »