Brother, Can You Spare A Dime?
„Mówili mi, że buduję marzenie, więc podążyłem za tłumem,
Kiedy była ziemia do orania lub broń do udźwignięcia, zawsze byłem przy pracy.
Mówili mi, że buduję marzenie
z pokojem i chwałą przed nami,
Dlaczego miałbym stać w kolejce
czekasz tylko na chleb? ”
„Kiedy zbudowałem linię kolejową, sprawiłem, że porusza się, ściga się z czasem.
Kiedyś zbudowałem linię kolejową; teraz jest gotowe. Bracie, czy możesz poświęcić ani grosza?
Kiedyś zbudowałem wieżę aż do słońca, cegły, nitów i wapna;
Kiedyś zbudowałem wieżę, teraz jest gotowe. Bracie, czy możesz poświęcić ani grosza? ”
Brother, Can You Spare a Dime, tekst Yip Harburg, muzyka Jay Gorney (1931)
Pomimo wczorajszej upartej wiadomości, że Stany Zjednoczone najwyraźniej uniknęły kuli recesji w postaci podwójnego dna, najnowsze doniesienia płynące z USA nie do końca odpowiadają optymizmowi;
Niedawne badanie, przeprowadzone przez Gordona Greena i Johna Codera, opublikowane przez Sentier Research, wykazało, że mediana rocznych dochodów (po uwzględnieniu inflacji) spadła o 6.7 procent między czerwcem 2009 a czerwcem 2011 roku, czyli ponad dwukrotnie więcej niż o 3.2 procent w porównaniu z ostatnią recesją. . Rzeczywisty średni roczny dochód gospodarstwa domowego spadł do 49,909 2011 USD w czerwcu 55,309 r. Z 2007 2011 USD w grudniu 0.7 r., Kiedy rozpoczęła się recesja. Amerykańskie gospodarstwa domowe nadal traciły na wartości, mimo (najwyraźniej) wznowienia wzrostu. Wzrost gospodarczy w pierwszej połowie 2009 r. Zatrzymał się, przyspieszając w tempie mniejszym niż jeden procent rocznie. W drugim kwartale wydatki konsumenckie wzrosły w tempie zaledwie XNUMX procent, najsłabszym od czwartego kwartału XNUMX roku.
Porażki korporacji zaczynają przybierać na sile, a niektóre znane firmy walczą o przetrwanie. American Airlines może być zmuszona do wniesienia sprawy do sądu w celu restrukturyzacji swoich umów o pracę, a Kodak potwierdził, że firma prawnicza znana z bankructwa firm doradza w zakresie strategii, ponieważ jej próby przezwyciężenia utraty tradycyjnego wizerunku biznesowego są skazane na niepowodzenie.
Firmy z różnych branż, w szczególności z branż usługowych, takich jak pielęgnacja ciała, sklepy detaliczne, takie jak restauracje, energia odnawialna i przemysł papierniczy, zostały objęte ochroną rozdziału 11 w USA w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Słaba gospodarka, spadające wydatki konsumentów i coraz ostrzejsze praktyki kredytowe zagrażają również przedsiębiorstwom w tak różnorodnych branżach, jak transport morski, turystyka, media, energia i nieruchomości. A nieruchomość wciąż tam siedzi jako straszak w kącie, który po prostu nie odejdzie. Istnieje kilka stanów USA, w których ceny nieruchomości mieszkaniowych są bliskie lub wcześniejsze od poziomów z 1999 r., Co jest dużym problemem w bilansie Fed, ponieważ w poprzednich rundach luzowania ilościowego kupowały one większość tych „śmieciowych” kredytów subprime od banków.
Pomimo nawyku obwiniania i wskazywania palcem w kierunku Europy lub Chin, upadki korporacji, z którymi obecnie borykają się Stany Zjednoczone, są w dużej mierze zjawiskiem rodzimym i inkubowanym. Dziesięć firm z aktywami o wartości co najmniej 100 mln USD ogłosiło upadłość we wrześniu, najwięcej od siedemnastu złożyło w kwietniu, najbardziej ruchliwym miesiącu od 2009 roku, według danych dostępnych na stronie bankruptcydata.com. Niedawne bankructwa obejmują producenta błyszczącego papieru do czasopism NewPage Corp (największe bankructwo roku) oraz największą spółkę niefinansową, która od 2009 roku złożyła wniosek; Graceway Pharmaceuticals, która produkuje kremy do skóry; Hussey Copper, która produkuje miedziane pręty używane w rozdzielnicach, oraz Dallas Stars National Hockey League. Już w październiku pięć firm z aktywami przekraczającymi 100 milionów dolarów złożyło wniosek o upadłość, w tym sieć lodów Friendly i firma Open Range Communications zajmująca się bezprzewodowymi usługami szerokopasmowymi.
Rynek obligacji wycenia obecnie sześćdziesięcioprocentowe ryzyko recesji za pomocą wskaźnika rynku obligacji, który przewidywał każdą recesję w USA od 1970 r., Tak zwanej krzywej dochodowości obligacji skarbowych. Krótkoterminowe stopy procentowe były wyższe niż długoterminowe stopy zwrotu lub odwrócone przed każdą z siedmiu recesji od 1970 r. Spadek utrudnia USA zmniejszenie bezrobocia, które utrzymuje się na poziomie 9 procent lub powyżej co miesiąc, z wyjątkiem dwóch od tego czasu. Maj 2009, w tym odczyt 9.1 procent we wrześniu.
Chińczycy odważyli się nawet wypowiedzieć słowo „D” w kierunku Stanów Zjednoczonych w chińskojęzycznym komentarzu z Xinhua;
Podobne okoliczności miały miejsce w latach trzydziestych XX wieku. Gospodarka Stanów Zjednoczonych i gospodarka światowa różnią się od tych z lat trzydziestych XX wieku, ale spojrzenie wstecz na historię pomogłoby Senatowi USA dostrzec problemy, sprzeczności i niebezpieczeństwa związane z rachunkiem walutowym. Chiny mają stare powiedzenie, że należy używać historii jako lustra, aby zrozumieć powstanie i upadek państw. Mamy nadzieję, że ci amerykańscy politycy, którzy domagają się zmuszenia renminbi do docenienia, pochłoną lekcje historii i staną na czele rozsądku, a nie popełnią nierozsądnego czynu, który zaszkodzi ich własnym ludziom i innym.
Wiele słabych `` wskaźników recesji '' nie dotyczy tylko Stanów Zjednoczonych, we wtorek rano w Wielkiej Brytanii w raporcie zacytowano, że dodatkowe 600,000 2009 dzieci zostanie umieszczonych w ubóstwie, ponieważ średnie dochody w Wielkiej Brytanii spadną o siedem procent w latach 10-2012-13. 35, a rząd zmienia system opieki społecznej. Instytut Studiów Podatkowych (IFS) podał, że spadek ten był największy od XNUMX lat.
Ten „bezprecedensowy spadek poziomu życia” można przypisać wysokiej inflacji i słabemu wzrostowi dochodów w następstwie głębokiej recesji. Twierdzą również, że reformy zaproponowane przez rząd koalicyjny podniosłyby całkowite ubóstwo dzieci (gdzie dochód gospodarstwa domowego jest poniżej 60 procent mediany dochodu z lat 2010-11, skorygowany o inflację) o 200,000 2015 w latach 16-300,000 i 2020 21 w latach XNUMX-XNUMX.
Prognozuje, że do 3.1 r. 23 mln dzieci, czyli nieco ponad 2013% dzieci w Wielkiej Brytanii, będzie w absolutnym ubóstwie, w porównaniu z 2.5 mln (19.3%) w 2010 r., A 3.1 mln nadal będzie w absolutnym ubóstwie w 2020 r. Oznacza to, że rząd w dużym stopniu nie osiągnąłby swojego celu, uzgodnionego w prawie w zeszłym roku przy wsparciu wszystkich partii politycznych, polegającego na ograniczeniu całkowitego ubóstwa dzieci do poniżej pięciu procent do końca dekady.
Najnowsze kwartalne badanie gospodarcze przeprowadzone przez brytyjskie izby handlowe sugeruje, że istnieje bardzo realne zagrożenie podwójną recesją. Po przeprowadzeniu ankiety wśród ponad 6,000 firm twierdzi, że firmy nie mają zaufania i martwią się problemami w strefie euro.
David Kern, główny ekonomista BCC, powiedział:
Wyniki QES za III kwartał wskazują na pogorszenie koniunktury, przy czym można zauważyć oznaki stagnacji w krajowej gospodarce. Rozczarowujące saldo w III kwartale w odniesieniu do eksportu oraz inwestycji w maszyny i urządzenia sugerują, że tak bardzo potrzebne przywrócenie równowagi w gospodarce Wielkiej Brytanii jeszcze nie nastąpiło. Ujemne salda przepływów pieniężnych wskazują, że firmy stoją w obliczu rzeczywistej presji finansowej.
Wybiegające w przyszłość salda zamówień domów spadły na ujemny poziom, zarówno w przypadku produkcji, jak i usług, wskazując na ryzyko recesji. Chociaż można uniknąć recesji, na podstawie tych wyników nasze prognozy wzrostu opublikowane na początku września zostaną prawdopodobnie zrewidowane w dół zarówno na rok 2011, jak i 2012.
Biorąc pod uwagę pogarszającą się sytuację międzynarodową i poważne problemy strefy euro, istnieje wyraźna potrzeba, aby RPP i rząd dołożyły wszelkich starań, aby zapobiec ryzyku recesji. Z zadowoleniem przyjmuje się niedawny wzrost programu luzowania ilościowego do 275 miliardów funtów, ale potrzebne są bardziej radykalne środki. Powinny one koncentrować się głównie na zakupie sekurytyzowanych kredytów dla MŚP i innych aktywów sektora prywatnego. Ze swojej strony rząd musi zmienić priorytety swoich planów wydatków, aby promować wzrost i tworzenie bogactwa.
Wielu ekonomistom i komentatorom rynkowym przyszło do głowy, że pojedyncze przypadki złego samopoczucia ekonomicznego przedstawione powyżej są po prostu wspólną walutą naturalnego odpływu i odpływu każdej recesji. Na przykład Wielka Brytania doświadczyła ośmiu recesji od zakończenia drugiej wojny światowej, jednak tym razem naprawdę jest inaczej. Żadna z poprzednich recesji nie skłoniła ekonomistów do zakwestionowania zdolności systemu kapitalistycznego do przetrwania po uratowaniu go wartymi wiele bilionów dolarów ratunkami.
„Przyczyną” recesji lat 70-tych był kryzys naftowy z 1973 roku. Wzrost PKB do poziomu na początku recesji po „podwójnym dnie” zajął 14 kwartałów. Recesja wczesnych lat 80., przypisywana polityce rządu monetarystycznego mającej na celu redukcję inflacji, potrzebowała 13 kwartałów, zanim PKB odzyskał równowagę, ale pełne 18 kwartałów, aby PKB powróciło do poziomu z początku recesji. Recesja lat 90. przypisywana kryzysowi oszczędnościowo-kredytowemu w USA spowodowała spadek zysków spółek o 25%. Bezrobocie wzrosło o 55%, z 6.9% ludności czynnej zawodowo w 1990 r. Do 10.7% w 1993 r., A wzrost PKB do poziomu z początku recesji zajął 13 kwartałów.
Zapisy sugerują, że Wielka Recesja rozpoczęła się i zakończyła w latach 2008-2009. Jednak w dziwacznym wydaniu przyczyną jest krach finansowy w latach 2007-2010. Szczytowa redukcja PKB, ustalona na 7.1%, jest „lepsza” tylko o 8% po wojnie światowej. Książki historyczne mogą po prostu przepisać notatki dotyczące Wielkiej Recesji, powołując się na to, że rozpoczęła się ona od 1 r. I trwała do Europy. i rządów USA. ostatecznie, w ramach wspólnej polityki, zgodzili się zalać system kapitałem, który ostatecznie dotarł do „głównej ulicy”. Zastrzyk o wartości wielu bilionów podniósł płace i pomógł w umorzeniu względnych i skorygowanych o inflację długów „zwykłego Joe”. Podczas gdy ogromne banki i korporacje inwestycyjne dokonały ogromnych odpisów na swoje pożyczki, obligacje i aktywa w wysokości około 2008%, jednorazowa ponowna kalibracja spowodowała pomyślną czystkę w całym globalnym systemie finansowym, umożliwiając ponowne wprowadzenie zmian i porządku.
Jesteśmy w pieniądzach, jesteśmy w pieniądzach;
Mamy dużo tego, czego potrzeba, aby się dogadać!
Jesteśmy w pieniądzach, to niebo jest słoneczne,
Stary Depresja, przez który przeszedłeś, źle nam zrobiłeś.
Nigdy nie widzimy dziś nagłówka o chlebach.
A kiedy zobaczymy właściciela, możemy spojrzeć temu facetowi prosto w oczy.
Jesteśmy w pieniądzach, chodź, kochanie,
Pożyczmy go, wydajmy, wyślijmy dalej!
Och, tak, jesteśmy w pieniądzach, możesz się założyć, że jesteśmy w pieniądzach
Mamy dużo tego, czego potrzeba, aby się dogadać!
Chodźmy, jesteśmy w pieniądzach, spójrz w górę, niebo jest słoneczne
Stary Depresja, przez który przeszedłeś, źle nam zrobiłeś.
Nigdy nie widzimy dziś nagłówka o chlebach.
A kiedy zobaczymy właściciela, możemy spojrzeć temu facetowi prosto w oczy
Jesteśmy w pieniądzach, chodź, kochanie,
Wydajmy to, pożyczmy, wyślijmy dalej!
„Jesteśmy w pieniądzach”, słowa Al Dubin, muzyka Harry'ego Warrena (z filmu Gold Diggers. 1933)
« Co łączy Dzień Kolumba i kompleks Napoleona? Utknąłem w jednej chwili »
