تولید نفت آمریکا به بالاترین حد خود رسید و بر برنامه آب و هوایی بایدن تأثیر گذاشت
در یک چرخش شگفت انگیز از وقایع، ایالات متحده با شکستن رکوردها و تغییر شکل دادن به پویایی های ژئوپلیتیکی، به تولیدکننده پیشرو جهانی نفت تحت دولت پرزیدنت بایدن تبدیل شد. علیرغم تأثیر قابل توجه بر قیمت گاز و نفوذ اوپک، رئیس جمهور در مورد این نقطه عطف نسبتاً سکوت کرده است و چالش های پیچیده ای را که دموکرات ها در تعادل نیازهای انرژی و سیاست های آگاهانه آب و هوایی با آن مواجه هستند، برجسته کرده است.
ایالات متحده اکنون 13.2 میلیون بشکه نفت خام در روز تولید می کند که حتی از اوج تولید در دوران دولت ترامپ که طرفدار سوخت های فسیلی بود نیز فراتر رفته است. این افزایش غیرمنتظره نقش مهمی در پایین نگه داشتن قیمت بنزین ایفا کرده است که در حال حاضر به طور متوسط حدود 3 دلار در هر گالن در سراسر کشور است. تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که این روند می‌تواند تا انتخابات ریاست‌جمهوری آتی ادامه داشته باشد و به طور بالقوه نگرانی‌های اقتصادی رای‌دهندگان را در ایالت‌های نوسانی کلیدی که برای امیدهای بایدن برای دور دوم ریاست‌جمهوری حیاتی است، کاهش دهد.
در حالی که پرزیدنت بایدن به طور علنی بر تعهد خود به انرژی سبز و مبارزه با تغییرات آب و هوایی تاکید می کند، رویکرد عملگرایانه دولت او در مورد سوخت های فسیلی هم مورد حمایت و هم انتقاد قرار گرفته است. کوین بوک، مدیر عامل شرکت تحقیقاتی ClearView Energy Partners، به تمرکز دولت بر انتقال انرژی سبز اشاره می کند، اما موضع عمل گرایانه در مورد سوخت های فسیلی را تصدیق می کند.
با وجود تأثیر مثبت بر قیمت بنزین و تورم، سکوت بایدن در مورد رکورد تولید نفت، انتقادات دو طرف طیف سیاسی را برانگیخته است. پرزیدنت ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، که از حامیان افزایش حفاری نفت است، بایدن را به هدر دادن استقلال انرژی آمریکا به نفع اولویت های زیست محیطی متهم کرده است.
افزایش تولید نفت داخلی نه تنها قیمت گاز را پایین نگه داشته است، بلکه تأثیر اوپک بر قیمت جهانی نفت را نیز تضعیف کرده است. این کاهش نفوذ به‌عنوان یک تحول مثبت برای دموکرات‌ها تلقی می‌شود، زیرا در سال گذشته زمانی که عربستان سعودی درخواست‌های خود را مبنی بر اجتناب از کاهش تولید در انتخابات میان‌دوره‌ای نادیده گرفت، با شرمندگی مواجه شدند.
سیاست های دولت بایدن با تلاش برای حفاظت از اراضی و آب های عمومی و ترویج تولید انرژی پاک به رونق تولید نفت داخلی کمک کرده است. با این حال، موافقت دولت با پروژه‌های نفتی بحث‌برانگیز، مانند پروژه نفت بید در آلاسکا، انتقاد فعالان آب و هوا و برخی لیبرال‌ها را برانگیخته است و تنش بین اهداف زیست‌محیطی و فشار برای افزایش تولید نفت ایجاد می‌کند.
در حالی که دولت این توازن ظریف را دنبال می کند، فشار بایدن برای انتقال انرژی و تسهیل گذار به وسایل نقلیه الکتریکی با چالش هایی مواجه است. افزایش تولید نفت در تضاد با وعده‌های دولت در کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل برای هدایت گذار جهانی از سوخت‌های فسیلی است و ناهماهنگی ایجاد می‌کند که توجه فعالان آب و هوا را به خود جلب کرده است.
در آستانه انتخابات نوامبر، توانایی بایدن برای ایجاد تعادل بین مزایای کوتاه مدت افزایش تولید نفت با اهداف بلندمدت اقلیمی احتمالاً موضوع بحث باقی خواهد ماند. رای دهندگان آگاه به آب و هوا از موضع نرم تر دولت در مورد سوخت های فسیلی، به ویژه در تصویب پروژه هایی مانند پروژه نفت بید، که با وعده های اولیه انتخاباتی بایدن در تناقض است، ابراز ناامیدی می کنند. چالش بایدن در حفظ تعادل ظریف بین پرداختن به نگرانی های اقتصادی، تضمین امنیت انرژی و برآورده کردن انتظارات رای دهندگان آگاه به آب و هوا است. همانطور که بحث در حال گسترش است، تاثیر رکوردشکنی تولید نفت بر انتخابات 2024 نامشخص است و رای دهندگان را مجبور می کند تا منافع کوتاه مدت را در مقابل اهداف بلندمدت زیست محیطی بسنجند.
« الگوی ساندویچ استیک: چیست؟ بازارهای جهانی نفت با چالش هایی روبرو هستند که تقاضا از عرضه فزاینده عقب مانده است »
