Ο βασιλιάς του δολαρίου βλάπτει όλους αλλά όχι την Αμερική
Σχεδόν σε κάθε χώρα εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το πανίσχυρο δολάριο ακρωτηριάζει την οικονομία και καταστρέφει τα πάντα γύρω της. Δεν είναι το πρόβλημα της Αμερικής, τουλάχιστον προς το παρόν, και η ιστορική άνοδος του δολαρίου είναι απίθανο να σταματήσει σύντομα.
Με ορισμένα μέτρα, το δολάριο ΗΠΑ είναι ήδη ισχυρότερο από ό,τι στην κορύφωση της πανδημίας Covid-19 στις αρχές του 2020, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές. Υπάρχει μια ομοιότητα μεταξύ του πόνου που προκαλεί και του χάους που προκάλεσε το νόμισμα στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν κορυφαία οικονομικά στελέχη έπρεπε να συγκεντρωθούν και να επιβάλουν μια λύση στις αγορές. Καθώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ εγκαταλείπει την ιδέα της συντονισμένης παρέμβασης σε νομίσματα, είναι κάθε χώρα για τον εαυτό της.
Ως αποτέλεσμα της εξάπλωσης της οικονομικής ζημίας, αξιωματούχοι από το Τόκιο έως το Σαντιάγο αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν αυτοσχέδιες λύσεις, όπως η πώληση δολαρίων στην ανοιχτή αγορά. Ωστόσο, ο πρόεδρος της Federal Reserve, Jerome Powell, είναι πλήρως επικεντρωμένος στην καταπολέμηση του πληθωρισμού στο εσωτερικό, διπλασιάζοντας τα σχέδια αύξησης των επιτοκίων που έχουν αναζωπυρώσει το ράλι του δολαρίου. Και η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Janet Yellen είπε ότι πιστεύει ότι οι χρηματοπιστωτικές αγορές λειτουργούν καλά.
Αύξηση των επιτοκίων
Ο συνδυασμός των ελκυστικών επιτοκίων των ΗΠΑ και της ασφάλειας των χρημάτων σας σε περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια συμβάλλει στη στήριξη του δολαρίου. Σε πιο φυσιολογικές περιόδους, οι αξιωματούχοι μπορεί να χαιρετίσουν την αποδυνάμωση των νομισμάτων τους, η οποία ωθεί την οικονομική ανάπτυξη καθιστώντας τις εξαγωγές πιο ανταγωνιστικές και ενθαρρύνοντας τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις να αγοράζουν τοπικά.
Δεν είναι όμως συνηθισμένες εποχές. Ο υψηλός πληθωρισμός ανησυχεί επί του παρόντος τους αξιωματούχους από τη Φρανκφούρτη έως τη Σεούλ, με τα αδύναμα νομίσματα να ρίχνουν λάδι στη φωτιά αυξάνοντας το κόστος των εισαγόμενων αγαθών και τις εγχώριες τιμές. Ως εκ τούτου, ορισμένες κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες πρέπει να ανταποκριθούν στα συνεχιζόμενα βασανιστήρια των νομισμάτων τους.
Λίρα Βρετανίας, ο μεγαλύτερος πάσχων
Η βρετανική λίρα έχει γίνει το πιο πρόσφατο σημαντικό νόμισμα που βρίσκεται στο προσκήνιο μετά τα νέα οικονομικά σχέδια της κυβέρνησης που οδήγησαν σε απότομη πτώση της εμπιστοσύνης στη λίρα. Όμως, όπως και οι συνομήλικοί του πριν από αυτόν, ήταν υπό τεράστια πίεση, διαπραγματεύονταν κοντά σε χαμηλά πολυετών. Το γεν έχει αποδυναμωθεί τόσο πολύ που η ιαπωνική κυβέρνηση έχει επέμβει απευθείας στις αγορές πολλές φορές από τις 22 Σεπτεμβρίου. Η Ινδία, η Χιλή και άλλες χώρες θεώρησαν επίσης απαραίτητο να παρέμβουν. Εν τω μεταξύ, το ενιαίο νόμισμα της Ευρώπης έχει πέσει κάτω από την ισοτιμία με το δολάριο υπό το βάρος της ενεργειακής κρίσης της περιοχής και η κινεζική κυβέρνηση έχει δώσει τη δική της μάχη για το γιουάν.
Η νομισματική κατάσταση αναγκάζει επίσης τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου να εξετάσουν το ενδεχόμενο περαιτέρω αύξησης των δικών τους επιτοκίων, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ύφεση στις οικονομίες τους.
Το ταξίδι συνεχίζεται
«Η Fed γνωρίζει τις εξωτερικές συνέπειες των πράξεών της επειδή το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, αλλά έχει εσωτερικές εξουσίες και επικεντρώνεται σε αυτό», λέει ο Paul McCulley, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος στην Pacific Investment Management Co. που τώρα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Georgetown. Δεν είναι σαφές πότε τέτοιες εξωτερικές επιδράσεις μπορεί να «μετατραπούν από θόρυβο σε σήμα για να σταματήσει τελικά η Fed και να γυρίσει και να επηρεάσει αυτό που κάνει», λέει. Προς το παρόν, ο McCulley βλέπει τον κόσμο να χορεύει με τη γερακινή μελωδία της Fed και να υποφέρει από τον «πόνο» για τον οποίο προειδοποίησε ο ίδιος ο Πάουελ.
Βασικοί δείκτες πληθωρισμού για περαιτέρω καθοδήγηση
Από την άποψη της Fed, ένα ισχυρό δολάριο βοηθά στην καταπολέμηση του πληθωρισμού. Περιορίζοντας την ανταγωνιστικότητα των αμερικανικών επιχειρηματικών επιχειρήσεων στη διεθνή σκηνή, περιορίζει την ανάπτυξη της οικονομίας, εξαλείφοντας έτσι τις πληθωριστικές πιέσεις. Αυτό δίνει στους αξιωματούχους λόγους να μην κάνουν πίσω, καθώς επιδιώκουν την πιο επιθετική νομισματική σύσφιξη από τότε που ο Paul Volcker αντιμετώπισε τον αφανή πληθωρισμό τη δεκαετία του 1980. Η ισχύς του δολαρίου ήταν επίσης ένα πρόβλημα έως ότου το λεγόμενο Plaza Accord το περιόρισε. Μια σημαντική διαφορά: η συμφωνία του 1985 μεταξύ Βρετανίας, Γαλλίας, Δυτικής Γερμανίας, Ιαπωνίας και Ηνωμένων Πολιτειών έγινε μόνο αφού ο Volcker είχε ήδη σπάσει την πλάτη του πληθωρισμού, ενώ το αποτέλεσμα της τρέχουσας μάχης ήταν ακόμα ανοιχτό προς συζήτηση.
«Αυτή τη στιγμή, η μόνη εντολή που έχει σημασία για τη Fed είναι ο έλεγχος του πληθωρισμού», λέει ο Steven Roach, ανώτερος συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Yale και πρώην πρόεδρος της Morgan Stanley Asia. Σύμφωνα με τον Ρόουτς, σε αυτή τη μοναξιά οφείλεται σε μεγάλο βαθμό ότι η παγκόσμια οικονομία οδεύει προς την ύφεση. «Σίγουρα θα αλλάξει τις πληθωριστικές πιέσεις –από την άλλη πλευρά, μπορεί να οδηγήσει σε κάποια σταθεροποίηση στις αγορές συναλλάγματος– αλλά σε αυτή την περίπτωση το κάρο θα είναι μπροστά από το άλογο», λέει. Ο πρόεδρος της Fed της Ατλάντα, Ράφαελ Μπόστιτς, έχει αναγνωρίσει τις ανησυχίες ότι η αναταραχή στο Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να επεκταθεί στην οικονομία των ΗΠΑ, θέτοντας κινδύνους για την παγκόσμια ανάπτυξη. Ωστόσο, δεν εγκατέλειψε την ιδέα της περαιτέρω αύξησης των επιτοκίων από τη Fed.
« Τι θα συμβεί αν η Δύση απαγορεύσει στη Ρωσία να εμπορεύεται σε δολάρια; Εφαρμογή Backtesting στο Forex Trading »
