Ssshhh..Sessizce konuşun ama bu kemer sıkma “işleri” işe yaramıyor. Bunu asla tahmin edemezsiniz, ancak yalnızca şimdi, örneğin İspanya negatif 'büyümeye' geri dönüyor ve genç yetişkinlerin% 51.5'i işsiz, IMF, AB, ECB ve Dünya Bankası'nın en iyisi ve iyisi. kemer sıkma 'bilgeliğini' sorgulamak.
Bu doğru, ekonomi okuyan lise çocuklarının bile anlayabileceği ekonomik bir bulmaca işe yaramaz, işe yaramıyor. Milyonlarca işi kesin, kamu harcamalarını kısın ve insanlar harcayamıyor ya da harcayamıyor (derin mali güvensizlik korkularından dolayı) ve teknokratik bir ordu tarafından böylesine dinsel gayretle teslim edilen 'kemerci' dogmalarla yüklü ekonomiler Apparatchiks, geri vites bulun. Yunanistan'ın 'küçük' meselesi bu hafta sözde çözülse bile, şimdi Euro Bölgesi için derin bir resesyon radarına geri döndü.
Evet, bunun olacağını hiç görmedik, değil mi? Yaz aylarında sağlıklı bir çim üzerine yabani ot öldürücü atmak gibi anti büyüme dogması serpin ve sonuç kasılma olabilir. Asıl endişe, bankacılık ve siyasi seçkinlerin "geldiğini gördüler", bu kemer sıkma önlemleri getirilirse ekonomilere ne olacağını ve PIIGS vatandaşlarının refahını tam olarak biliyorlardı, ancak sorumluluklarını yerine getirdiler. çoğunluğun nihayetinde gelecek nesiller için ödemek zorunda kalacağı bedelden bağımsız olarak sistemi, sistemlerini kurtarmaktı.
Siyasi liderlerimizin 2008-2009 yıllarında sürekli el sıkışmalarına ve kıyamet kehanetlerine rağmen, para sistemini, batı hükümetlerinin tercih ettiği yöntemlerle telafi etmeden onarmanın başka yolları da vardı. Unutmayalım ki, Asya hala 2008-2009 potansiyel çöküşünü “batı bankacılık krizi” olarak adlandırıyor. Ve çoğumuz 2008-2009'da büyük bir durgunluktan kaçınmaya dikkat çekmeye çalıştığımız için, daha sonra daha büyük bir depresyon şeklinde öngörülemeyen sonuçlar doğurabilir ..
Bir alternatifin kanıtı İzlanda'dır ve öyle de olmuştur. Geçen nispi kısa zaman dilimi göz önüne alındığında, İzlanda'nın ne kadar iyi ve bu kadar muhteşem bir şekilde toparlandığına dair haberler neredeyse tamamen karardı. İzlanda'nın karar vericileri küresel bankacılık sistemine tamamen parmak basmazken (milyarlar yerine milyonlarca IMF kurtarma paketini kabul ettiler) darbeleri aldılar ve iyileştiler. Bankaları ve daha da önemlisi riski alan hissedarlar, tüm niyetleri ve amaçları doğrultusunda ortadan kaldırıldı.
İzlanda bankalarını baltalamadı ve% 3'lük bir büyüme yaşıyorlar (ve herhangi bir tasarruf önlemi yok), bu İspanya'nın mevcut 'büyüme' seviyesinin on katı. Şimdi İzlanda'nın olduğu gibi (o zamanlar inanmaya yönlendirildiğimiz gibi) en büyük karmaşa içindeki ülke, elbette bu kadar kısa sürede toparlanmaları, bankaları kurtarmanın kanıtlıyor; borcun vergi mükelleflerine devredilmesi ve buna devlet borcu olarak adlandırılması ve kemer sıkma önlemlerinin dayatılması aslında ekonomik intihardır.
İzlanda'nın İspanya, Yunanistan, İrlanda, İtalya ve Portekiz'e karşı içinde bulunduğu kötü durumu değerlendirmek için kesinlikle zaman ayırmaya değer… oh ve Fransa. Aşağıda, krizin kısa bir tarihi ve Joseph Sitglitz gibi aydınların görüşlerini aşağıda izleyebilirsiniz: "İzlanda'nın ekonomik krizinden dersler", "İzlanda'nın krizi ve toparlanması"
İzlanda Krizi
2008–2009 İzlanda mali krizi, İzlanda'da, kısa vadeli borçlarını yeniden finanse etmede güçlükleri ve Birleşik Krallık'ta mevduatla uğraşan üç büyük ticari bankanın çöküşünü içeren, İzlanda'da süregiden önemli bir ekonomik ve siyasi krizdi. İzlanda'nın bankacılık çöküşü, ekonomisinin büyüklüğüne oranla, ekonomi tarihindeki herhangi bir ülkenin en büyük zarar görmesidir.
İzlanda'daki mali krizin İzlanda ekonomisi için ciddi sonuçları oldu. Ulusal para birimi hızla değer kaybetti, döviz işlemleri haftalarca neredeyse askıya alındı ve İzlanda menkul kıymetler borsasının piyasa değeri% 90'dan fazla düştü. Krizin bir sonucu olarak, İzlanda şiddetli bir resesyona girdi; ülkenin gayri safi yurtiçi hasılası 5.5'un ilk altı ayında reel olarak% 2009 azaldı. Krizin tam maliyeti henüz belirlenemese de, şimdiden tahminler ülkenin 75 GSYİH'sının% 2007'ini aştığını gösteriyor. İzlanda dışında, yarım milyondan fazla mevduat sahibi (İzlanda nüfusunun tamamından çok daha fazlası) mevduat sigortası üzerine diplomatik bir tartışmanın ortasında banka hesaplarını dondurulmuş buldu. Alman bankası BayernLB, 1.5 milyar Euro'ya varan zararla karşılaştı ve Alman federal hükümetinden yardım istemek zorunda kaldı. Man Adası hükümeti, mevduat sigortasında, adanın GSYİH'sinin% 7.5'ine eşdeğer rezervlerinin yarısını ödedi.
İzlanda'nın mali durumu, kazadan bu yana istikrarlı bir şekilde iyileşti. Ekonomik daralma ve işsizlik artışının 2010 sonlarında durdurulduğu ve 2011 ortalarında büyüme devam ettiği görülmektedir. Bu bağlamda üç ana faktör önemli olmuştur ...
İlk olarak, mali krizin ülke üzerindeki etkisini en aza indirmeye yarayan acil durum yasası Ekim 2008'de İzlanda parlamentosundan geçti. İzlanda Mali Denetleme Kurumu, en büyük üç bankanın yurtiçi operasyonlarını devralmak için olağanüstü hal mevzuatını kullandı. Bankaların çok daha büyük yabancı operasyonları alacaklılığa girdi.
İkinci önemli faktör, IMF Stand-By-Düzenlemesinin Kasım 2008'den bu yana ülkedeki başarısıydı. SBA üç sütun içeriyor. İlk bölüm, sancılı kemer sıkma önlemlerini ve önemli vergi artışlarını içeren bir orta vadeli mali konsolidasyon programıdır. Sonuç, merkezi hükümet borçlarının GSYİH'nın yaklaşık yüzde 80-90'ında sabitlenmiş olmasıdır. İkinci bir sütun, uygulanabilir ancak keskin bir şekilde küçültülmüş bir iç bankacılık sisteminin yeniden dirilişidir. Üçüncü bir sütun, sermaye kontrollerinin yürürlüğe girmesi ve dış dünya ile normal mali bağları yeniden kurmak için bunları kademeli olarak kaldırma çalışmasıdır. Olağanüstü hal mevzuatı ve SBA'nın önemli bir sonucu, ülkenin 2010 yılından itibaren Avrupa devlet borç krizinden ciddi şekilde etkilenmemiş olmasıdır.
İngiltere ve Hollanda ile bu ülkelerdeki Landsbanki'nin Icesave mevduatları üzerinde bir devlet garantisi sorunu üzerine tartışmalı bir tartışmaya rağmen, İzlanda devlet borcundaki kredi temerrüt takasları, 1000'deki çöküşten önceki 2008 puandan yaklaşık 200 puana düşmüştür. Başarısız olan Landsbanki şubelerinin varlıklarının artık mudilerin iddialarının çoğunu karşılayacağı tahmin edilmesinin, durumla ilgili endişeleri hafifletme etkisi olmuştur.
Son olarak, mali krizin çözümünün arkasındaki üçüncü önemli faktör, İzlanda hükümetinin Temmuz 2009'da AB üyeliğine başvurma kararıydı. Başarının bir işareti, İzlanda hükümetinin başarılı bir şekilde 1 milyar dolar toplamasıyla ortaya çıktı. 9 Haziran 2011 tarihinde tahvil ihracı. Bu gelişme, uluslararası yatırımcıların hükümete ve en büyük üç bankadan ikisinin artık yabancı ellerde olduğu yeni bankacılık sistemine temiz bir sağlık faturası verdiğini göstermektedir.
Joseph Stiglitz - "İzlanda'daki ekonomik krizden alınan dersler"
İzlanda'nın İyileşmesi Onları Finansal Çöküşün Gerçek Poster Çocuğu Yapıyor mu?
30 Ocak • Pazar Yorumları • 10641 Görüntüleme • 1 Yorum on İzlanda'nın İyileşmesi Onları Finansal Çöküşün Gerçek Poster Çocuğu Yapıyor mu?
Ssshhh..Sessizce konuşun ama bu kemer sıkma “işleri” işe yaramıyor. Bunu asla tahmin edemezsiniz, ancak yalnızca şimdi, örneğin İspanya negatif 'büyümeye' geri dönüyor ve genç yetişkinlerin% 51.5'i işsiz, IMF, AB, ECB ve Dünya Bankası'nın en iyisi ve iyisi. kemer sıkma 'bilgeliğini' sorgulamak.
Bu doğru, ekonomi okuyan lise çocuklarının bile anlayabileceği ekonomik bir bulmaca işe yaramaz, işe yaramıyor. Milyonlarca işi kesin, kamu harcamalarını kısın ve insanlar harcayamıyor ya da harcayamıyor (derin mali güvensizlik korkularından dolayı) ve teknokratik bir ordu tarafından böylesine dinsel gayretle teslim edilen 'kemerci' dogmalarla yüklü ekonomiler Apparatchiks, geri vites bulun. Yunanistan'ın 'küçük' meselesi bu hafta sözde çözülse bile, şimdi Euro Bölgesi için derin bir resesyon radarına geri döndü.
Evet, bunun olacağını hiç görmedik, değil mi? Yaz aylarında sağlıklı bir çim üzerine yabani ot öldürücü atmak gibi anti büyüme dogması serpin ve sonuç kasılma olabilir. Asıl endişe, bankacılık ve siyasi seçkinlerin "geldiğini gördüler", bu kemer sıkma önlemleri getirilirse ekonomilere ne olacağını ve PIIGS vatandaşlarının refahını tam olarak biliyorlardı, ancak sorumluluklarını yerine getirdiler. çoğunluğun nihayetinde gelecek nesiller için ödemek zorunda kalacağı bedelden bağımsız olarak sistemi, sistemlerini kurtarmaktı.
Siyasi liderlerimizin 2008-2009 yıllarında sürekli el sıkışmalarına ve kıyamet kehanetlerine rağmen, para sistemini, batı hükümetlerinin tercih ettiği yöntemlerle telafi etmeden onarmanın başka yolları da vardı. Unutmayalım ki, Asya hala 2008-2009 potansiyel çöküşünü “batı bankacılık krizi” olarak adlandırıyor. Ve çoğumuz 2008-2009'da büyük bir durgunluktan kaçınmaya dikkat çekmeye çalıştığımız için, daha sonra daha büyük bir depresyon şeklinde öngörülemeyen sonuçlar doğurabilir ..
Bir alternatifin kanıtı İzlanda'dır ve öyle de olmuştur. Geçen nispi kısa zaman dilimi göz önüne alındığında, İzlanda'nın ne kadar iyi ve bu kadar muhteşem bir şekilde toparlandığına dair haberler neredeyse tamamen karardı. İzlanda'nın karar vericileri küresel bankacılık sistemine tamamen parmak basmazken (milyarlar yerine milyonlarca IMF kurtarma paketini kabul ettiler) darbeleri aldılar ve iyileştiler. Bankaları ve daha da önemlisi riski alan hissedarlar, tüm niyetleri ve amaçları doğrultusunda ortadan kaldırıldı.
İzlanda bankalarını baltalamadı ve% 3'lük bir büyüme yaşıyorlar (ve herhangi bir tasarruf önlemi yok), bu İspanya'nın mevcut 'büyüme' seviyesinin on katı. Şimdi İzlanda'nın olduğu gibi (o zamanlar inanmaya yönlendirildiğimiz gibi) en büyük karmaşa içindeki ülke, elbette bu kadar kısa sürede toparlanmaları, bankaları kurtarmanın kanıtlıyor; borcun vergi mükelleflerine devredilmesi ve buna devlet borcu olarak adlandırılması ve kemer sıkma önlemlerinin dayatılması aslında ekonomik intihardır.
İzlanda'nın İspanya, Yunanistan, İrlanda, İtalya ve Portekiz'e karşı içinde bulunduğu kötü durumu değerlendirmek için kesinlikle zaman ayırmaya değer… oh ve Fransa. Aşağıda, krizin kısa bir tarihi ve Joseph Sitglitz gibi aydınların görüşlerini aşağıda izleyebilirsiniz: "İzlanda'nın ekonomik krizinden dersler", "İzlanda'nın krizi ve toparlanması"
İzlanda Krizi
2008–2009 İzlanda mali krizi, İzlanda'da, kısa vadeli borçlarını yeniden finanse etmede güçlükleri ve Birleşik Krallık'ta mevduatla uğraşan üç büyük ticari bankanın çöküşünü içeren, İzlanda'da süregiden önemli bir ekonomik ve siyasi krizdi. İzlanda'nın bankacılık çöküşü, ekonomisinin büyüklüğüne oranla, ekonomi tarihindeki herhangi bir ülkenin en büyük zarar görmesidir.
İzlanda'daki mali krizin İzlanda ekonomisi için ciddi sonuçları oldu. Ulusal para birimi hızla değer kaybetti, döviz işlemleri haftalarca neredeyse askıya alındı ve İzlanda menkul kıymetler borsasının piyasa değeri% 90'dan fazla düştü. Krizin bir sonucu olarak, İzlanda şiddetli bir resesyona girdi; ülkenin gayri safi yurtiçi hasılası 5.5'un ilk altı ayında reel olarak% 2009 azaldı. Krizin tam maliyeti henüz belirlenemese de, şimdiden tahminler ülkenin 75 GSYİH'sının% 2007'ini aştığını gösteriyor. İzlanda dışında, yarım milyondan fazla mevduat sahibi (İzlanda nüfusunun tamamından çok daha fazlası) mevduat sigortası üzerine diplomatik bir tartışmanın ortasında banka hesaplarını dondurulmuş buldu. Alman bankası BayernLB, 1.5 milyar Euro'ya varan zararla karşılaştı ve Alman federal hükümetinden yardım istemek zorunda kaldı. Man Adası hükümeti, mevduat sigortasında, adanın GSYİH'sinin% 7.5'ine eşdeğer rezervlerinin yarısını ödedi.
İzlanda'nın mali durumu, kazadan bu yana istikrarlı bir şekilde iyileşti. Ekonomik daralma ve işsizlik artışının 2010 sonlarında durdurulduğu ve 2011 ortalarında büyüme devam ettiği görülmektedir. Bu bağlamda üç ana faktör önemli olmuştur ...
İlk olarak, mali krizin ülke üzerindeki etkisini en aza indirmeye yarayan acil durum yasası Ekim 2008'de İzlanda parlamentosundan geçti. İzlanda Mali Denetleme Kurumu, en büyük üç bankanın yurtiçi operasyonlarını devralmak için olağanüstü hal mevzuatını kullandı. Bankaların çok daha büyük yabancı operasyonları alacaklılığa girdi.
İkinci önemli faktör, IMF Stand-By-Düzenlemesinin Kasım 2008'den bu yana ülkedeki başarısıydı. SBA üç sütun içeriyor. İlk bölüm, sancılı kemer sıkma önlemlerini ve önemli vergi artışlarını içeren bir orta vadeli mali konsolidasyon programıdır. Sonuç, merkezi hükümet borçlarının GSYİH'nın yaklaşık yüzde 80-90'ında sabitlenmiş olmasıdır. İkinci bir sütun, uygulanabilir ancak keskin bir şekilde küçültülmüş bir iç bankacılık sisteminin yeniden dirilişidir. Üçüncü bir sütun, sermaye kontrollerinin yürürlüğe girmesi ve dış dünya ile normal mali bağları yeniden kurmak için bunları kademeli olarak kaldırma çalışmasıdır. Olağanüstü hal mevzuatı ve SBA'nın önemli bir sonucu, ülkenin 2010 yılından itibaren Avrupa devlet borç krizinden ciddi şekilde etkilenmemiş olmasıdır.
İngiltere ve Hollanda ile bu ülkelerdeki Landsbanki'nin Icesave mevduatları üzerinde bir devlet garantisi sorunu üzerine tartışmalı bir tartışmaya rağmen, İzlanda devlet borcundaki kredi temerrüt takasları, 1000'deki çöküşten önceki 2008 puandan yaklaşık 200 puana düşmüştür. Başarısız olan Landsbanki şubelerinin varlıklarının artık mudilerin iddialarının çoğunu karşılayacağı tahmin edilmesinin, durumla ilgili endişeleri hafifletme etkisi olmuştur.
Son olarak, mali krizin çözümünün arkasındaki üçüncü önemli faktör, İzlanda hükümetinin Temmuz 2009'da AB üyeliğine başvurma kararıydı. Başarının bir işareti, İzlanda hükümetinin başarılı bir şekilde 1 milyar dolar toplamasıyla ortaya çıktı. 9 Haziran 2011 tarihinde tahvil ihracı. Bu gelişme, uluslararası yatırımcıların hükümete ve en büyük üç bankadan ikisinin artık yabancı ellerde olduğu yeni bankacılık sistemine temiz bir sağlık faturası verdiğini göstermektedir.
Joseph Stiglitz - "İzlanda'daki ekonomik krizden alınan dersler"
www.youtube.com/watch?v=HaZQSmsWj1g
İzlandaJoseph Stiglitz
« SHIBOR, Bu FX Yatırımcıları İçin On Yılın Kısaltması mı Olacak? Forex Yatırımcılarının% 39'u Karlı »