10 Nisan • Pazar Yorumları • 3314 Görüntüleme • Comments Off Ham Petrol ve Spekülatörler Ekonomik İyileşmeyi Engelliyor
Sadece bir yıl kadar önce brokerlar ve ekonomistler 100.00 dolarlık petrol fiyatlarıyla karşı karşıya olabileceğimizi işaret ederken herkes başını salladı ve güldü. Elbette petrol ara sıra 100.00 dolara kadar yükseldi ancak hızla yeniden düştü. Dünya durgunluk içindeyken, talep düşerken, tüketici harcamaları düşerken, üretim çökerken, eğer arz ve talep ekonomisi doğruysa, petrol fiyatının düşmesi gerekir.
Bu, spekülatörlerin arz ve talebi ayırıp kendilerine bir niş oluşturup fiyatları giderek daha da yukarıya çekmesinden önceydi. Arap Baharı ile birlikte gelen jeopolitik çalkantılar, özellikle Orta Doğu'da, ham petrol fiyatlarının yükselmesine neden oldu. Ham petrol özellikle Libya'da yükseliş gösterdi ancak yatırımcılar ve spekülatörler kriz sırasında sessizce fiyatları yükseltti. Kriz yatıştıkça fiyatlar da yatışmadı.
OPEC ülkelerinin arzın hazır olacağına dair güvence vermesine rağmen spekülatörler fiyatları fidye olarak tutmak için İran ambargosunu kullandı. Londra'nın referans petrolü olan Brent ham petrolünün varil fiyatının son aylarda 120 dolar aralığına geri dönmesiyle petrole ilişkin endişeler artıyor. Her ne kadar 147'de kırılan 2008 dolarlık rekordan çok uzak olsa da yine de şüphe uyandıracak kadar yüksek.
Credit Suisse analistlerinin neşeli bir şekilde başlığını taşıyan yeni bir çalışması: Ne Kadar Endişelenmeliyiz? bahseder:
Brent petrolünün fiyatı arttıkça, petrol fiyatının finansal piyasalarda güncel kuyruk riski olarak Yunanistan'a meydan okumasının haklı sebepleri var.
Genel görüş, petrol fiyatının şu anda arz hikâyesinden, özellikle de nükleer programı konusunda Batı ile çekişen İran'ın üretimindeki kesintilerden etkilendiği yönünde. Credit Suisse ekibi, İran'ın bunda rol oynadığını ancak bunun sanıldığından daha az fiyat belirleyici olduğunu düşünüyor ve petrol fiyatlarındaki artışın daha çok piyasanın sıkı temelleriyle ilgili olduğunu öne sürüyor.
Talep tarafında ise gelişmekte olan piyasalar dirençli görünüyor ve Batı'nın gelişmiş ekonomileri dibe vuruyor gibi görünüyor.
Bu arada, son iki yılda şirketlerin büyük petrol stoklarını tükettiği görüldü; Libya'nın geçen yıl yaşanan çalkantının ardından yeniden petrol ihraç etmeye başlamasına rağmen arzdaki büyüme 2012'ye güçlü bir başlangıç yapmadı.
Basitçe söylemek gerekirse, piyasada arz şokuna karşı tampon oluşturabilecek çok fazla petrol bulunmuyor. Korku, yeni bir arz kesintisi yaşanması ya da yaptırımların sıkılaştırılması nedeniyle İran'dan gelen arzın azalması durumunda petrol fiyatlarının artmasıdır.
Eğer öyleyse ne olurdu? Yüksek petrol fiyatı, hem şirketler hem de tüketiciler için iş yapma ve günlük yaşam maliyetlerini yükselttiği için büyümeyi yavaşlatma eğilimindedir; bunu onların faaliyetlerine uygulanan ekstra bir vergi olarak düşünebilirsiniz. ABD'de, benzin pompasındaki her 1 sentlik artışın, araç kullanımını azaltmadıkları varsayıldığında, ABD'li hanelerin toplu benzin faturasına 1 milyar dolardan biraz fazla ekleyeceği düşünülüyor.
Enflasyon etkisi o kadar güçlü olabilir ki, yüksek petrol fiyatı uzun vadede deflasyonist olabilir; ekonominin büyümesi üzerindeki olumsuz etkisi de budur.
Elbette bazı ülkeler ve şirketler, daha yüksek gelir elde ettikleri için artan emtia fiyatlarından da faydalanıyorlar. Sorun şu ki bundan faydalanacak ülkeler genel olarak zaten güçlü bir toparlanma gösterdi. Kanada ve Avustralya bu kuralın Batılı istisnaları olmasına rağmen, bunlar Suudi Arabistan, Brezilya ve benzerleri gibi gelişmekte olan ekonominin güç merkezleridir. Üretimin artması için çok az alan var ve çoğu, büyümeyi güvenli ve sürdürülebilir bir hızda tutmak için daha yüksek faiz oranları gibi politika araçlarını zaten kullanıyor.
Bu arada, petrol fiyatlarındaki artış, Japonya ve ABD gibi kırılgan ekonomilerdeki tüketicileri sert bir şekilde vuracaktır.
Daha da basit bir ifadeyle, eğer yakın bir zamanda gerçekleşirse, petrol fiyatlarındaki artış genel olarak olması gerekenden daha fazla zarar verecektir. Son Federal Reserve FOMC toplantısının tutanakları geçen hafta altın piyasalarını harekete geçirdi. Daha fazla niceliksel genişlemenin ancak ABD ekonomik büyümesinin yavaşlaması veya enflasyonun yüzde 2'nin altında kalması durumunda gerçekleşebileceğini belirttiler. Dolar yükseldi, altın düştü.
Bu, altın fiyatı için yükselişe işaret eden QE3 beklentisinin artık daha düşük olduğu anlamına geliyor. Yorumlar, Fed başkanı Ben Bernanke'nin iki hafta önce yaptığı bir konuşmada piyasanın QE3 olasılığını artırdığını düşündüğü söylediklerine aykırı görünüyordu.
Bankacılar ve finansörler bir kez daha merkez bankasına ve kar amaçlı parasal genişlemeye bakıyorlar, bu da Fed'in QE3 teklif etme gerekçesini geçersiz kılıyor. Bu bankacıların ve komisyoncuların çoğu toparlanmanın önünde bir engel haline geliyor; bu spekülatörler mali teröristlere dönüşmeye başlıyor.
ham petrolFOMCİran
« Altın Spekülatörlerinin Fantezisini Kantitatif Kolaylaştırma Çin, Ham ve GCC »
Ham Petrol ve Spekülatörler Ekonomik İyileşmeyi Engelliyor
10 Nisan • Pazar Yorumları • 3314 Görüntüleme • Comments Off Ham Petrol ve Spekülatörler Ekonomik İyileşmeyi Engelliyor
Sadece bir yıl kadar önce brokerlar ve ekonomistler 100.00 dolarlık petrol fiyatlarıyla karşı karşıya olabileceğimizi işaret ederken herkes başını salladı ve güldü. Elbette petrol ara sıra 100.00 dolara kadar yükseldi ancak hızla yeniden düştü. Dünya durgunluk içindeyken, talep düşerken, tüketici harcamaları düşerken, üretim çökerken, eğer arz ve talep ekonomisi doğruysa, petrol fiyatının düşmesi gerekir.
Bu, spekülatörlerin arz ve talebi ayırıp kendilerine bir niş oluşturup fiyatları giderek daha da yukarıya çekmesinden önceydi. Arap Baharı ile birlikte gelen jeopolitik çalkantılar, özellikle Orta Doğu'da, ham petrol fiyatlarının yükselmesine neden oldu. Ham petrol özellikle Libya'da yükseliş gösterdi ancak yatırımcılar ve spekülatörler kriz sırasında sessizce fiyatları yükseltti. Kriz yatıştıkça fiyatlar da yatışmadı.
OPEC ülkelerinin arzın hazır olacağına dair güvence vermesine rağmen spekülatörler fiyatları fidye olarak tutmak için İran ambargosunu kullandı. Londra'nın referans petrolü olan Brent ham petrolünün varil fiyatının son aylarda 120 dolar aralığına geri dönmesiyle petrole ilişkin endişeler artıyor. Her ne kadar 147'de kırılan 2008 dolarlık rekordan çok uzak olsa da yine de şüphe uyandıracak kadar yüksek.
Credit Suisse analistlerinin neşeli bir şekilde başlığını taşıyan yeni bir çalışması: Ne Kadar Endişelenmeliyiz? bahseder:
Brent petrolünün fiyatı arttıkça, petrol fiyatının finansal piyasalarda güncel kuyruk riski olarak Yunanistan'a meydan okumasının haklı sebepleri var.
Genel görüş, petrol fiyatının şu anda arz hikâyesinden, özellikle de nükleer programı konusunda Batı ile çekişen İran'ın üretimindeki kesintilerden etkilendiği yönünde. Credit Suisse ekibi, İran'ın bunda rol oynadığını ancak bunun sanıldığından daha az fiyat belirleyici olduğunu düşünüyor ve petrol fiyatlarındaki artışın daha çok piyasanın sıkı temelleriyle ilgili olduğunu öne sürüyor.
Talep tarafında ise gelişmekte olan piyasalar dirençli görünüyor ve Batı'nın gelişmiş ekonomileri dibe vuruyor gibi görünüyor.
Bu arada, son iki yılda şirketlerin büyük petrol stoklarını tükettiği görüldü; Libya'nın geçen yıl yaşanan çalkantının ardından yeniden petrol ihraç etmeye başlamasına rağmen arzdaki büyüme 2012'ye güçlü bir başlangıç yapmadı.
Basitçe söylemek gerekirse, piyasada arz şokuna karşı tampon oluşturabilecek çok fazla petrol bulunmuyor. Korku, yeni bir arz kesintisi yaşanması ya da yaptırımların sıkılaştırılması nedeniyle İran'dan gelen arzın azalması durumunda petrol fiyatlarının artmasıdır.
Eğer öyleyse ne olurdu? Yüksek petrol fiyatı, hem şirketler hem de tüketiciler için iş yapma ve günlük yaşam maliyetlerini yükselttiği için büyümeyi yavaşlatma eğilimindedir; bunu onların faaliyetlerine uygulanan ekstra bir vergi olarak düşünebilirsiniz. ABD'de, benzin pompasındaki her 1 sentlik artışın, araç kullanımını azaltmadıkları varsayıldığında, ABD'li hanelerin toplu benzin faturasına 1 milyar dolardan biraz fazla ekleyeceği düşünülüyor.
Enflasyon etkisi o kadar güçlü olabilir ki, yüksek petrol fiyatı uzun vadede deflasyonist olabilir; ekonominin büyümesi üzerindeki olumsuz etkisi de budur.
Elbette bazı ülkeler ve şirketler, daha yüksek gelir elde ettikleri için artan emtia fiyatlarından da faydalanıyorlar. Sorun şu ki bundan faydalanacak ülkeler genel olarak zaten güçlü bir toparlanma gösterdi. Kanada ve Avustralya bu kuralın Batılı istisnaları olmasına rağmen, bunlar Suudi Arabistan, Brezilya ve benzerleri gibi gelişmekte olan ekonominin güç merkezleridir. Üretimin artması için çok az alan var ve çoğu, büyümeyi güvenli ve sürdürülebilir bir hızda tutmak için daha yüksek faiz oranları gibi politika araçlarını zaten kullanıyor.
Bu arada, petrol fiyatlarındaki artış, Japonya ve ABD gibi kırılgan ekonomilerdeki tüketicileri sert bir şekilde vuracaktır.
Daha da basit bir ifadeyle, eğer yakın bir zamanda gerçekleşirse, petrol fiyatlarındaki artış genel olarak olması gerekenden daha fazla zarar verecektir. Son Federal Reserve FOMC toplantısının tutanakları geçen hafta altın piyasalarını harekete geçirdi. Daha fazla niceliksel genişlemenin ancak ABD ekonomik büyümesinin yavaşlaması veya enflasyonun yüzde 2'nin altında kalması durumunda gerçekleşebileceğini belirttiler. Dolar yükseldi, altın düştü.
Bu, altın fiyatı için yükselişe işaret eden QE3 beklentisinin artık daha düşük olduğu anlamına geliyor. Yorumlar, Fed başkanı Ben Bernanke'nin iki hafta önce yaptığı bir konuşmada piyasanın QE3 olasılığını artırdığını düşündüğü söylediklerine aykırı görünüyordu.
Bankacılar ve finansörler bir kez daha merkez bankasına ve kar amaçlı parasal genişlemeye bakıyorlar, bu da Fed'in QE3 teklif etme gerekçesini geçersiz kılıyor. Bu bankacıların ve komisyoncuların çoğu toparlanmanın önünde bir engel haline geliyor; bu spekülatörler mali teröristlere dönüşmeye başlıyor.
ham petrolFOMCİran
« Altın Spekülatörlerinin Fantezisini Kantitatif Kolaylaştırma Çin, Ham ve GCC »