3 lutego • Komentarze rynkowe • 8513 wyświetleń • 1 Komentarzy on the UK Is a Rock In A Hard Place
Puszka Pandory to artefakt w mitologii greckiej, zaczerpnięty z mitu o stworzeniu Pandory w Dziełach i dniach Hezjoda. „Pudełko” było w rzeczywistości dużym słojem podarowanym Pandorze, w którym znajdowało się całe zło świata. Kiedy Pandora otworzyła słoik, cała jego zawartość z wyjątkiem jednego przedmiotu została wydana na świat. Jedyną pozostałą pozycją była Nadzieja. Dzisiaj otwarcie puszki Pandory oznacza stworzenie zła, którego nie można cofnąć…
Był ukryty podtekst wyjaśniający powody, dla których premier Wielkiej Brytanii David Cameron zawetował propozycje UE w sprawie paktu fiskalnego. Podczas gdy prawicowe media w Wielkiej Brytanii pieniły się z ust i wiwatowały premierowi za „pokazanie palca” Jonny'emu Foreignerowi, wielu komentatorów, którzy nie znali prawdziwego porządku obrad, przeoczyło element wprowadzający w błąd, który leżał u podstaw decyzji o „wetowaniu”. . Reguły fiskalne, które zostały uzgodnione przez dwudziestu pięciu członków państwa europejskiego, zawierają zgodę na obniżenie indywidualnych deficytów do poziomu 0.5% lub nałożenie kar, a reguły te zostałyby rozszerzone na kraje spoza siedemnastu krajów użytkowników euro . Wielka Brytania nie mogłaby podpisać się pod takim zobowiązaniem, biorąc pod uwagę obecny niepokojący stan finansów Wielkiej Brytanii. Podczas gdy obraz starannie opracowany choreograficznie przez zgodne media pokazuje, że Wielka Brytania nabiera na wadze, w dość stagnacji światowej gospodarki, prawda jest nieco inna.
Fakt, że łączne zadłużenie Wielkiej Brytanii w stosunku do PKB wynosi około 900%, co daje jej drugie miejsce po Japonii jako wydrążona skorupa gospodarki, nie jest wiadomością, której najbardziej chce się słuchać. Bez względu na to, jak często dyskutuje się o zadłużeniu w relacji do poziomu PKB, komentatorzy odmawiają otwarcia puszki Pandory i zaakceptowania rzeczywistości, że podobnie jak w Japonii i niezbyt odmienna od USA, Wielka Brytania nie jest w stanie łatwo wyjść z tego, co będzie, jeśli następny zestaw danych dotyczących wzrostu będzie ujemny, oznacza to głębszą recesję niż ta, która miała miejsce w latach 2008-2009.
Wiele zrobiono o terytorialnej (prawdopodobnie kolonialnej) własności skał u wybrzeży Argentyny, znanych jako Las Malvinas
Nicholas Ridley, minister spraw zagranicznych w latach 80-tych, udał się na Falklandy 33 lata temu i dał im rozsądną opcję. Wielka Brytania nie mogła już dłużej znieść kosztów ich wspierania i obrony. Najlepszym rozwiązaniem byłoby, gdyby Argentyna była pomocnym sąsiadem. Geografia i zdrowy rozsądek podyktowały pokojowe rozwiązanie „leasingu zwrotnego”. Wyspiarze będą żyć jak wcześniej, a Buenos Aires przejmie władzę. To właśnie uważali Ridley i Margaret Thatcher za najlepsze.
3,000 wyspiarzy powiedziało, że nie, argentyńska junta pomieszała swoje przesłania i wybuchł konflikt. Ironia polegała na tym, że wkrótce po tym, jak Argentyna uzyskała stabilną demokrację, pojawiły się obietnice przeciwko jakiejkolwiek dalszej próbie militarnego rozwiązania.
Ostatnio ponownie podniesiono kwestię Falklandów. Jak na ironię, Wielka Brytania, tak jak była ostatnio broniona, znajduje się w czasach recesji. Podejrzenia zawsze pozostawały, że część powodu obrony Falklandów zawdzięczała bardziej prawom do minerałów i roszczeniom niż suwerenności, następnie łupy zostały obliczone, a prognozy nie są tak dobre, w chłodnych, trudnych ekonomicznie kategoriach skał po prostu nie ma. Nie warto o to walczyć. Niestety, wyspiarze być może będą musieli zmierzyć się z faktem, że jeśli rząd Wielkiej Brytanii nie chce zepsuć łańcuchów szowinizmu i patriotyzmu, to wyspiarze mogą być zdani na siebie.
Okazja do rozmowy dorosłych na temat przyszłości wysp jest spóźniona, dzisiejsza Argentyna jest zupełnie nie do poznania w porównaniu z tą z późnych lat siedemdziesiątych i wczesnych osiemdziesiątych. Jego gospodarka jest zróżnicowana, nie jest potęgą sąsiedniej i rywalizującej Brazylii, ale przyszłość jest jasna, geograficznie i ekonomicznie, w bardzo „dobrej przestrzeni”, w przeciwieństwie do Falklandów. Jest też inna grupa małych jałowych skał, które grożą dalszą izolacją, chyba że zaczną prowadzić dorosły dialog z najbliższymi sąsiadami, Wielką Brytanią…
W Wielkiej Brytanii zrobiło się trochę zamieszania w związku z tym, że Indie zdecydowały się na zakup myśliwców z Francji, zamiast kupować brytyjskie tajfuny. Indie zobowiązały się do zakupu 126 francuskich myśliwców Rafale zamiast brytyjskich tajfunów. Znany brytyjski związek zawodowy ostrzegł następnie, że decyzja Indii o wyborze 126 francuskich myśliwców Rafale zamiast wspieranego przez Wielką Brytanię samolotu Typhoon będzie miała „poważne konsekwencje” dla brytyjskiego przemysłu lotniczego.
Ian Waddell, krajowy oficer ds. Przemysłu lotniczego i stoczniowego w Unite, powiedział.
Jesteśmy zaniepokojeni poważnymi konsekwencjami, jakie może mieć ta decyzja i chcemy pilnych rozmów z firmą na temat przyszłych planów dotyczących siły roboczej. Ostatnia decyzja rządu Indii o wyborze francuskiego myśliwca zamiast BAE Systems Typhoon podkreśla, jak ważne jest wspieranie brytyjskich miejsc pracy, gdy rząd może to robić.
Firma Unite ostrzegła, że wybór Rafale może mieć „poważne konsekwencje” dla BAE Systems i brytyjskiego przemysłu lotniczego. Szacuje się, że projekt Typhoon obsługuje 40,000 XNUMX miejsc pracy w Wielkiej Brytanii.
Pomijając fakt, że Nicolas Sarkozy musiał chichotać do siebie, kiedy Cameron stracił myśliwiec, ten cios dla brytyjskiej gospodarki należy rozpatrywać w kontekście, że nie mniej niż premier Wielkiej Brytanii David Cameron wyjechał na misję sprzedażową do Indii w 2011 roku. Wielka Brytania jest kluczowym graczem w kompleksie wojskowo-przemysłowym, ma tak długą historię, jak wpływy kolonialne, które błędnie uważa, że wciąż posiada. Ledwie Cameron został niewybranym premierem rządu koalicyjnego i poleciał do Arabii Saudyjskiej, aby sprzedawać broń. Wycieczka po gwizdku na tym się nie skończyła i niewielu kwestionowało pomieszane priorytety na wyświetlaczu, jeśli kwestionowano, odpowiedź była prosta; „Brytyjskie miejsca pracy zależą od sprzedaży broni”.
Ale oto jesteśmy i Wielka Brytania została upomniana przez Indie, kraj / kontynent, który plasuje Wielką Brytanię na dwudziestce pod względem wartości jako partnera biznesowego. Wcześniej Wielka Brytania zajmowała piątkę, w ostatnich latach dwanaście, ale ponieważ wpływ Wielkiej Brytanii na produkcję i jej konkurencyjność również się zwiększyły, Wielka Brytania ma niewiele do zaoferowania potencjalnemu wulkanowi w gospodarce takiej jak Indie. W rzeczywistości jedynym prawdziwym, prawdopodobnie nieelastycznym atutem gospodarczym Wielkiej Brytanii (w oczach Indii) jest edukacja, a znajomość języka angielskiego nadal zajmuje wysokie miejsce w rankingu. Izolacja za granicą i izolacja w domu nie wróży dobrze potencjalnej poprawie gospodarczej Wielkiej Brytanii.
Być może, gdy władze Wielkiej Brytanii zastanawiają się, co z tym zrobić; Europę, Indie i Las Malvinas najlepiej byłoby wyciągnąć z mapy (wystarczy stara kolonialna mapa przedstawiająca Wielką Brytanię w centrum). Przyjrzyj się uważnie Europie, potem Indiom, a potem Ameryce Południowej. Poświęć trochę czasu, aby zastanowić się, jak odizolowana będzie Wielka Brytania, chyba że zacznie przyjmować zupełnie inne stanowisko.
Ale czas ucieka, Wielkiej Brytanii grozi spadek do dwudziestki w światowej gospodarce w ciągu dwóch dekad z wysokiej pozycji ośmiu. Same usługi finansowe nie mogą uratować Wielkiej Brytanii, a kto powiedział, że siła peso, reala i rupii nie prześcignie szybko siły wielkiego funta brytyjskiego.
strefa eurorecesjauk
« Grecja nie spłaci swojego zadłużenia i ostatecznie opuści euro Trzy małe PIIGS przychodzą czyste, gdy Grecja odkrywa nową czarną dziurę »
Wielka Brytania to skała w ciężkim miejscu
3 lutego • Komentarze rynkowe • 8513 wyświetleń • 1 Komentarzy on the UK Is a Rock In A Hard Place
Puszka Pandory to artefakt w mitologii greckiej, zaczerpnięty z mitu o stworzeniu Pandory w Dziełach i dniach Hezjoda. „Pudełko” było w rzeczywistości dużym słojem podarowanym Pandorze, w którym znajdowało się całe zło świata. Kiedy Pandora otworzyła słoik, cała jego zawartość z wyjątkiem jednego przedmiotu została wydana na świat. Jedyną pozostałą pozycją była Nadzieja. Dzisiaj otwarcie puszki Pandory oznacza stworzenie zła, którego nie można cofnąć…
Był ukryty podtekst wyjaśniający powody, dla których premier Wielkiej Brytanii David Cameron zawetował propozycje UE w sprawie paktu fiskalnego. Podczas gdy prawicowe media w Wielkiej Brytanii pieniły się z ust i wiwatowały premierowi za „pokazanie palca” Jonny'emu Foreignerowi, wielu komentatorów, którzy nie znali prawdziwego porządku obrad, przeoczyło element wprowadzający w błąd, który leżał u podstaw decyzji o „wetowaniu”. . Reguły fiskalne, które zostały uzgodnione przez dwudziestu pięciu członków państwa europejskiego, zawierają zgodę na obniżenie indywidualnych deficytów do poziomu 0.5% lub nałożenie kar, a reguły te zostałyby rozszerzone na kraje spoza siedemnastu krajów użytkowników euro . Wielka Brytania nie mogłaby podpisać się pod takim zobowiązaniem, biorąc pod uwagę obecny niepokojący stan finansów Wielkiej Brytanii. Podczas gdy obraz starannie opracowany choreograficznie przez zgodne media pokazuje, że Wielka Brytania nabiera na wadze, w dość stagnacji światowej gospodarki, prawda jest nieco inna.
Fakt, że łączne zadłużenie Wielkiej Brytanii w stosunku do PKB wynosi około 900%, co daje jej drugie miejsce po Japonii jako wydrążona skorupa gospodarki, nie jest wiadomością, której najbardziej chce się słuchać. Bez względu na to, jak często dyskutuje się o zadłużeniu w relacji do poziomu PKB, komentatorzy odmawiają otwarcia puszki Pandory i zaakceptowania rzeczywistości, że podobnie jak w Japonii i niezbyt odmienna od USA, Wielka Brytania nie jest w stanie łatwo wyjść z tego, co będzie, jeśli następny zestaw danych dotyczących wzrostu będzie ujemny, oznacza to głębszą recesję niż ta, która miała miejsce w latach 2008-2009.
Wiele zrobiono o terytorialnej (prawdopodobnie kolonialnej) własności skał u wybrzeży Argentyny, znanych jako Las Malvinas
Nicholas Ridley, minister spraw zagranicznych w latach 80-tych, udał się na Falklandy 33 lata temu i dał im rozsądną opcję. Wielka Brytania nie mogła już dłużej znieść kosztów ich wspierania i obrony. Najlepszym rozwiązaniem byłoby, gdyby Argentyna była pomocnym sąsiadem. Geografia i zdrowy rozsądek podyktowały pokojowe rozwiązanie „leasingu zwrotnego”. Wyspiarze będą żyć jak wcześniej, a Buenos Aires przejmie władzę. To właśnie uważali Ridley i Margaret Thatcher za najlepsze.
3,000 wyspiarzy powiedziało, że nie, argentyńska junta pomieszała swoje przesłania i wybuchł konflikt. Ironia polegała na tym, że wkrótce po tym, jak Argentyna uzyskała stabilną demokrację, pojawiły się obietnice przeciwko jakiejkolwiek dalszej próbie militarnego rozwiązania.
Ostatnio ponownie podniesiono kwestię Falklandów. Jak na ironię, Wielka Brytania, tak jak była ostatnio broniona, znajduje się w czasach recesji. Podejrzenia zawsze pozostawały, że część powodu obrony Falklandów zawdzięczała bardziej prawom do minerałów i roszczeniom niż suwerenności, następnie łupy zostały obliczone, a prognozy nie są tak dobre, w chłodnych, trudnych ekonomicznie kategoriach skał po prostu nie ma. Nie warto o to walczyć. Niestety, wyspiarze być może będą musieli zmierzyć się z faktem, że jeśli rząd Wielkiej Brytanii nie chce zepsuć łańcuchów szowinizmu i patriotyzmu, to wyspiarze mogą być zdani na siebie.
Okazja do rozmowy dorosłych na temat przyszłości wysp jest spóźniona, dzisiejsza Argentyna jest zupełnie nie do poznania w porównaniu z tą z późnych lat siedemdziesiątych i wczesnych osiemdziesiątych. Jego gospodarka jest zróżnicowana, nie jest potęgą sąsiedniej i rywalizującej Brazylii, ale przyszłość jest jasna, geograficznie i ekonomicznie, w bardzo „dobrej przestrzeni”, w przeciwieństwie do Falklandów. Jest też inna grupa małych jałowych skał, które grożą dalszą izolacją, chyba że zaczną prowadzić dorosły dialog z najbliższymi sąsiadami, Wielką Brytanią…
W Wielkiej Brytanii zrobiło się trochę zamieszania w związku z tym, że Indie zdecydowały się na zakup myśliwców z Francji, zamiast kupować brytyjskie tajfuny. Indie zobowiązały się do zakupu 126 francuskich myśliwców Rafale zamiast brytyjskich tajfunów. Znany brytyjski związek zawodowy ostrzegł następnie, że decyzja Indii o wyborze 126 francuskich myśliwców Rafale zamiast wspieranego przez Wielką Brytanię samolotu Typhoon będzie miała „poważne konsekwencje” dla brytyjskiego przemysłu lotniczego.
Ian Waddell, krajowy oficer ds. Przemysłu lotniczego i stoczniowego w Unite, powiedział.
Jesteśmy zaniepokojeni poważnymi konsekwencjami, jakie może mieć ta decyzja i chcemy pilnych rozmów z firmą na temat przyszłych planów dotyczących siły roboczej. Ostatnia decyzja rządu Indii o wyborze francuskiego myśliwca zamiast BAE Systems Typhoon podkreśla, jak ważne jest wspieranie brytyjskich miejsc pracy, gdy rząd może to robić.
Firma Unite ostrzegła, że wybór Rafale może mieć „poważne konsekwencje” dla BAE Systems i brytyjskiego przemysłu lotniczego. Szacuje się, że projekt Typhoon obsługuje 40,000 XNUMX miejsc pracy w Wielkiej Brytanii.
Pomijając fakt, że Nicolas Sarkozy musiał chichotać do siebie, kiedy Cameron stracił myśliwiec, ten cios dla brytyjskiej gospodarki należy rozpatrywać w kontekście, że nie mniej niż premier Wielkiej Brytanii David Cameron wyjechał na misję sprzedażową do Indii w 2011 roku. Wielka Brytania jest kluczowym graczem w kompleksie wojskowo-przemysłowym, ma tak długą historię, jak wpływy kolonialne, które błędnie uważa, że wciąż posiada. Ledwie Cameron został niewybranym premierem rządu koalicyjnego i poleciał do Arabii Saudyjskiej, aby sprzedawać broń. Wycieczka po gwizdku na tym się nie skończyła i niewielu kwestionowało pomieszane priorytety na wyświetlaczu, jeśli kwestionowano, odpowiedź była prosta; „Brytyjskie miejsca pracy zależą od sprzedaży broni”.
Ale oto jesteśmy i Wielka Brytania została upomniana przez Indie, kraj / kontynent, który plasuje Wielką Brytanię na dwudziestce pod względem wartości jako partnera biznesowego. Wcześniej Wielka Brytania zajmowała piątkę, w ostatnich latach dwanaście, ale ponieważ wpływ Wielkiej Brytanii na produkcję i jej konkurencyjność również się zwiększyły, Wielka Brytania ma niewiele do zaoferowania potencjalnemu wulkanowi w gospodarce takiej jak Indie. W rzeczywistości jedynym prawdziwym, prawdopodobnie nieelastycznym atutem gospodarczym Wielkiej Brytanii (w oczach Indii) jest edukacja, a znajomość języka angielskiego nadal zajmuje wysokie miejsce w rankingu. Izolacja za granicą i izolacja w domu nie wróży dobrze potencjalnej poprawie gospodarczej Wielkiej Brytanii.
Być może, gdy władze Wielkiej Brytanii zastanawiają się, co z tym zrobić; Europę, Indie i Las Malvinas najlepiej byłoby wyciągnąć z mapy (wystarczy stara kolonialna mapa przedstawiająca Wielką Brytanię w centrum). Przyjrzyj się uważnie Europie, potem Indiom, a potem Ameryce Południowej. Poświęć trochę czasu, aby zastanowić się, jak odizolowana będzie Wielka Brytania, chyba że zacznie przyjmować zupełnie inne stanowisko.
Ale czas ucieka, Wielkiej Brytanii grozi spadek do dwudziestki w światowej gospodarce w ciągu dwóch dekad z wysokiej pozycji ośmiu. Same usługi finansowe nie mogą uratować Wielkiej Brytanii, a kto powiedział, że siła peso, reala i rupii nie prześcignie szybko siły wielkiego funta brytyjskiego.
strefa eurorecesjauk
« Grecja nie spłaci swojego zadłużenia i ostatecznie opuści euro Trzy małe PIIGS przychodzą czyste, gdy Grecja odkrywa nową czarną dziurę »