7 lutego • Komentarze rynkowe • 5727 wyświetleń • Komentarze są wyłączone na temat Superbowl And The Fishbowl That Is The USA
Lubię oglądać większość sportów, ale nigdy nie miałem futbolu amerykańskiego. Jednak od czasu do czasu oglądam Superbowl i podczas pisania i udoskonalania różnych artykułów FXCC, wysyłek pocztowych i raportów we wczesnych godzinach porannych w poniedziałek miałem go na sobie. Szczerze mówiąc, gra była fascynująca, a ponad trzy godziny minęły, ale także wydarzenie reprezentowało to, co Ameryka robi najlepiej, formę widowiskowości i hollywoodzki styl sprzedaży kraju dla szerszego świata.
Liczby są oszałamiające, jeśli chodzi o konsumpcję w domu, na przykład popcornu, piwa i coli, podobnie liczba odbiorców w kraju i za granicą jest niezwykła, najwyraźniej 40% wszystkich telewizorów w USA jest dostrojonych do gry. Czasami komentatorzy przypominają Ci o ekonomicznych korzyściach płynących z tego wydarzenia.
Szczerze mówiąc, jest to trochę płytkie, biorąc pod uwagę, że zwiększony konsumpcjonizm w dniu lub tygodniu poprzedzającym wydarzenie jest bardzo jednowymiarowy; ludzie opróżniający swoje kieszenie z drobnymi w ciągu dnia na piwo, popcorn lub benzynę nie sprzyjają wyzdrowieniu. Reklamy są większym problemem, jednak koszt reklamy w połowie etatu jest często postrzegany jako barometr ekonomicznego bogactwa narodu. Jedna z reklam, prawdopodobnie skierowana specjalnie do rynku brytyjskiego, Chryslera, zwróciła moją uwagę…
Sceny z samochodami były kręcone w punktach orientacyjnych Londynu, w komentarzach było dużo uwagi na temat retoryki psychologii sportu o „powrocie”, „pokonywaniu dystansu”. Nie jestem osamotniony w tym, że od razu stwierdzam, że reklama jest niewłaściwa, ponieważ od czasu jej emisji w USA była ona krytykowana. Firma uratowana przed bankructwem dzięki pakietowi ratunkowemu w wysokości 17.4 miliarda dolarów iw konsekwencji 58.5% należącej do FIAT *, nie powinna raczej mówić o „odbiciu się”.
* W grudniu 2008 r. Prezydent USA George W. Bush zgodził się na dofinansowanie GM i Chryslera w wysokości 17.4 miliarda dolarów, korzystając ze swoich szerokich uprawnień w ramach funduszu o wartości 700 miliardów dolarów, utworzonego w celu pomocy upadającym bankom znanym jako TARP.
W dniu 10 czerwca 2009 r. Chrysler LLC wyszła z restrukturyzacji upadłości na podstawie rozdziału 11 i zasadniczo cała jej działalność została sprzedana nowej firmie, Chrysler Group LLC, zorganizowanej we współpracy z włoskim producentem samochodów Fiat. [6] [7] Początkowo posiadał 20% udziałów w Grupie Chrysler, udział Fiata został zwiększony do 58.5% (w pełni rozwodniony) po nabyciu udziałów w kapitale Skarbu USA (6% w dniu 3 czerwca 2011 r.) I Kanadzie (1.5% w dniu 21 lipca 2011 r.) .
Ogólnie rzecz biorąc, akcje ratunkowe dla przemysłu samochodowego były „udane”, jeśli przez sukces zmierzymy dziesiątki tysięcy wykwalifikowanych pracowników zwolnionych (z których większość nadal pozostaje bezrobotna), podczas gdy firmy odzyskały zdrowie dzięki ochronie przed bankructwem i nie powstającym Phoenix jak z gruzów w zdeptanych obszarach, takich jak Detroit. Częścią „zasad” ratunkowych było naleganie na ponowną modernizację przemysłu, ponowne oprzyrządowanie, produkcję ekologicznych samochodów, produkcję samochodów elektrycznych… ale tak naprawdę nic takiego się nie wydarzyło. Przemysł USA nadal produkuje samochody, koncentrując się na rynku krajowym.
Nigdy nie złamie pamięci podręcznej BMW ani Mercedesa na rynkach wschodzących i gospodarkach rozwijających się, a Japonia i Korea zdominują przestrzeń dla małych samochodów. Ergo można więc wysunąć argument, że ratowania były bezcelowe, poza ochroną wartości akcjonariuszy, pozostałych miejsc pracy i wizerunku USA w kraju i za granicą. A obraz mógł być jedyną przyczyną ratowania i ratowania. Uszkodzenie amerykańskiego ego mogłoby być poważne, gdyby przemysł samochodowy odłączył się od produkcji.
Ale czy istnieje prawdziwa przyszłość dla przemysłu samochodowego w USA, czy może on przemodelować, przeprojektować i zająć się najtrudniejszą częścią amerykańskiego kupowania psychiki do złamania, konwersją na małe wydajne i / lub elektryczne samochody? Czy Amerykanie mogą zamienić swoje SUV-y na samochody Mercedes Smart lub samochody, które podłączają się do sieci, aby jechać 50 mil do centrum handlowego po trampki i hamburgery w każdą sobotę?
To może być jedna praca w sprzedaży, której nawet Superbowl nie może wykonać, dobre samopoczucie i poczucie jedności to jedno, ale wyciągnięcie Amerykanów z ich ciężarówek do samochodów Smart to coś zupełnie innego ... nadal żyjemy w nadziei , podobnie jak Patrioci z Nowej Anglii.
chryslergmUSA
« Nie myśl mentalnie o swoich przystankach Rentowność rocznych obligacji Grecji wzrosła we wtorek do 528%, o 527.9% powyżej Niemiec »
Superbowl i akwarium, czyli Stany Zjednoczone
7 lutego • Komentarze rynkowe • 5727 wyświetleń • Komentarze są wyłączone na temat Superbowl And The Fishbowl That Is The USA
Lubię oglądać większość sportów, ale nigdy nie miałem futbolu amerykańskiego. Jednak od czasu do czasu oglądam Superbowl i podczas pisania i udoskonalania różnych artykułów FXCC, wysyłek pocztowych i raportów we wczesnych godzinach porannych w poniedziałek miałem go na sobie. Szczerze mówiąc, gra była fascynująca, a ponad trzy godziny minęły, ale także wydarzenie reprezentowało to, co Ameryka robi najlepiej, formę widowiskowości i hollywoodzki styl sprzedaży kraju dla szerszego świata.
Liczby są oszałamiające, jeśli chodzi o konsumpcję w domu, na przykład popcornu, piwa i coli, podobnie liczba odbiorców w kraju i za granicą jest niezwykła, najwyraźniej 40% wszystkich telewizorów w USA jest dostrojonych do gry. Czasami komentatorzy przypominają Ci o ekonomicznych korzyściach płynących z tego wydarzenia.
Szczerze mówiąc, jest to trochę płytkie, biorąc pod uwagę, że zwiększony konsumpcjonizm w dniu lub tygodniu poprzedzającym wydarzenie jest bardzo jednowymiarowy; ludzie opróżniający swoje kieszenie z drobnymi w ciągu dnia na piwo, popcorn lub benzynę nie sprzyjają wyzdrowieniu. Reklamy są większym problemem, jednak koszt reklamy w połowie etatu jest często postrzegany jako barometr ekonomicznego bogactwa narodu. Jedna z reklam, prawdopodobnie skierowana specjalnie do rynku brytyjskiego, Chryslera, zwróciła moją uwagę…
Sceny z samochodami były kręcone w punktach orientacyjnych Londynu, w komentarzach było dużo uwagi na temat retoryki psychologii sportu o „powrocie”, „pokonywaniu dystansu”. Nie jestem osamotniony w tym, że od razu stwierdzam, że reklama jest niewłaściwa, ponieważ od czasu jej emisji w USA była ona krytykowana. Firma uratowana przed bankructwem dzięki pakietowi ratunkowemu w wysokości 17.4 miliarda dolarów iw konsekwencji 58.5% należącej do FIAT *, nie powinna raczej mówić o „odbiciu się”.
* W grudniu 2008 r. Prezydent USA George W. Bush zgodził się na dofinansowanie GM i Chryslera w wysokości 17.4 miliarda dolarów, korzystając ze swoich szerokich uprawnień w ramach funduszu o wartości 700 miliardów dolarów, utworzonego w celu pomocy upadającym bankom znanym jako TARP.
W dniu 10 czerwca 2009 r. Chrysler LLC wyszła z restrukturyzacji upadłości na podstawie rozdziału 11 i zasadniczo cała jej działalność została sprzedana nowej firmie, Chrysler Group LLC, zorganizowanej we współpracy z włoskim producentem samochodów Fiat. [6] [7] Początkowo posiadał 20% udziałów w Grupie Chrysler, udział Fiata został zwiększony do 58.5% (w pełni rozwodniony) po nabyciu udziałów w kapitale Skarbu USA (6% w dniu 3 czerwca 2011 r.) I Kanadzie (1.5% w dniu 21 lipca 2011 r.) .
Ogólnie rzecz biorąc, akcje ratunkowe dla przemysłu samochodowego były „udane”, jeśli przez sukces zmierzymy dziesiątki tysięcy wykwalifikowanych pracowników zwolnionych (z których większość nadal pozostaje bezrobotna), podczas gdy firmy odzyskały zdrowie dzięki ochronie przed bankructwem i nie powstającym Phoenix jak z gruzów w zdeptanych obszarach, takich jak Detroit. Częścią „zasad” ratunkowych było naleganie na ponowną modernizację przemysłu, ponowne oprzyrządowanie, produkcję ekologicznych samochodów, produkcję samochodów elektrycznych… ale tak naprawdę nic takiego się nie wydarzyło. Przemysł USA nadal produkuje samochody, koncentrując się na rynku krajowym.
Nigdy nie złamie pamięci podręcznej BMW ani Mercedesa na rynkach wschodzących i gospodarkach rozwijających się, a Japonia i Korea zdominują przestrzeń dla małych samochodów. Ergo można więc wysunąć argument, że ratowania były bezcelowe, poza ochroną wartości akcjonariuszy, pozostałych miejsc pracy i wizerunku USA w kraju i za granicą. A obraz mógł być jedyną przyczyną ratowania i ratowania. Uszkodzenie amerykańskiego ego mogłoby być poważne, gdyby przemysł samochodowy odłączył się od produkcji.
Ale czy istnieje prawdziwa przyszłość dla przemysłu samochodowego w USA, czy może on przemodelować, przeprojektować i zająć się najtrudniejszą częścią amerykańskiego kupowania psychiki do złamania, konwersją na małe wydajne i / lub elektryczne samochody? Czy Amerykanie mogą zamienić swoje SUV-y na samochody Mercedes Smart lub samochody, które podłączają się do sieci, aby jechać 50 mil do centrum handlowego po trampki i hamburgery w każdą sobotę?
To może być jedna praca w sprzedaży, której nawet Superbowl nie może wykonać, dobre samopoczucie i poczucie jedności to jedno, ale wyciągnięcie Amerykanów z ich ciężarówek do samochodów Smart to coś zupełnie innego ... nadal żyjemy w nadziei , podobnie jak Patrioci z Nowej Anglii.
chryslergmUSA
« Nie myśl mentalnie o swoich przystankach Rentowność rocznych obligacji Grecji wzrosła we wtorek do 528%, o 527.9% powyżej Niemiec »