Thunderbirds zijn weg! International Rescue (het IMF) is klaar voor lancering
Het is zo geruststellend om te weten dat de 'lender of last resort' altijd zijn prioriteiten op de juiste plaats heeft. Op 22 september bracht het IMF, tussen de persberichten die vanuit het hoofdkantoor in Washington werden uitgegeven, eindelijk het nieuws naar buiten dat de markten, centrale banken, regeringen en de veelzijdige wereldwijde verzameling investeerders, commentatoren en journalisten met ingehouden adem hadden gewacht. maanden. Het kost natuurlijk maanden om een situatie tegen te gaan die zo ernstig, zo potentieel en economisch terminaal is, dat het zo diep in de wereldeconomie toeslaat, dat het maanden duurt om het te ratificeren, maar eindelijk is het hier, dames en heren, we zijn gered, de IMF iPad-app is bij ons ...
Toen het IMF vorige week in Washington bijeenkwam om de laatste 'thrash-out' eruit te gooien, was er een misstap die veel mediaanalisten en marktcommentatoren overrompelde. Hoeveel geld heeft het IMF eigenlijk gekregen? U kent als echt geld, geen fractionele reserve fiat 'verzin terwijl u verder gaat' valuta in elke denominatie die u maar kunt bedenken, maar werkelijke reserves die worden verschaft door 'aangesloten' naties? Het blijkt dat het IMF slechts $ 400 miljard heeft .. (eigenlijk heeft het dichter bij $ 600 miljard, maar volgens zijn artikelen kan het slechts $ 400 miljard lenen).
Bij aankondiging kun je je voorstellen dat mevrouw Lagarde het zegt met een verstikkende hoest en het de Gitanes de schuld geeft, "eh .. $ 400 bl..hoest .. volgende vraag alstublieft". Dus de redder van de meesters van het universum, de Grootinquisiteur van de markten, de Heer Voldemort van de financiële tovenaars heeft alleen genoeg om Griekenland te redden van de wanbetaling, dan is het allemaal zonder kleingeld ...?
Dus wat doet het IMF eigenlijk? Hier is een korte samenvatting ...
Het Internationaal Monetair Fonds werd in juli 1944 opgericht tijdens de Monetaire en Financiële Conferentie van de Verenigde Naties. De vertegenwoordigers van 45 regeringen kwamen bijeen in het Mount Washington Hotel in het gebied van Bretton Woods, New Hampshire, Verenigde Staten, waarbij de afgevaardigden op de conferentie overeenstemming bereikten over een kader voor internationale economische samenwerking. Het IMF werd formeel georganiseerd op 27 december 1945, toen de eerste 29 landen de Statuten ondertekenden. De statutaire doelstellingen van het IMF zijn vandaag dezelfde als toen ze werden geformuleerd in 1943.
Het verklaarde doel is om de wisselkoersen te stabiliseren en de wederopbouw van 's werelds internationale betalingssysteem te ondersteunen. Landen dragen bij aan een pool waarvan op tijdelijke basis kan worden geleend door landen met betalingsonevenwichtigheden. Het IMF was belangrijk toen het voor het eerst werd opgericht, omdat het de wereld hielp het economische systeem te stabiliseren. Het IMF werkt aan het verbeteren van de economieën van zijn lidstaten. Het IMF beschrijft zichzelf als "een organisatie van 187 landen (vanaf juli 2010), die werkt aan het bevorderen van wereldwijde monetaire samenwerking, het verzekeren van financiële stabiliteit, het faciliteren van internationale handel, het bevorderen van hoge werkgelegenheid en duurzame economische groei, en het verminderen van armoede."
De invloed van het IMF in de wereldeconomie nam gestaag toe naarmate het meer leden verzamelde. Het aantal IMF-lidstaten is meer dan verviervoudigd ten opzichte van de 44 staten die bij de oprichting betrokken waren, met name als gevolg van het bereiken van politieke onafhankelijkheid door veel ontwikkelingslanden en meer recentelijk het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Door de uitbreiding van het lidmaatschap van het IMF en de veranderingen in de wereldeconomie moest het IMF zich op verschillende manieren aanpassen om zijn doelen effectief te kunnen blijven dienen.
In 2008, geconfronteerd met een tekort aan inkomsten, stemde de raad van bestuur van het Internationaal Monetair Fonds ermee in een deel van de goudreserves van het IMF te verkopen. Op 27 april 2008 verwelkomde Dominique Strauss-Kahn, voormalig directeur van het IMF, het besluit van de raad van bestuur van 7 april 2008 om een nieuw kader voor het fonds voor te stellen, bedoeld om het verwachte begrotingstekort van $ 400 miljoen voor de komende jaren te dichten. Het begrotingsvoorstel omvat forse bezuinigingen van $ 100 miljoen tot 2011, waaronder maximaal 380 ontslagen.
Tijdens de G-2009-top in Londen in 20 werd besloten dat het IMF aanvullende financiële middelen nodig zou hebben om te voorzien in de toekomstige behoeften van de lidstaten tijdens de aanhoudende wereldwijde financiële crisis. Als onderdeel van dat besluit beloofden de G-20-leiders om het aanvullende geld van het IMF te vertienvoudigen tot $ 500 miljard en aan de lidstaten nog eens $ 250 miljard toe te wijzen via Special Drawing Rights.
Op 23 oktober 2010 kwamen de ministers van Financiën van de G-20, die de meeste quota van IMF-leden regeerden, overeen om het IMF te hervormen en ongeveer 6 procent van de stemgerechtigde aandelen te verschuiven naar grote ontwikkelingslanden en landen met opkomende markten. Sinds augustus 2010 zijn Roemenië ($ 13.9 miljard), Oekraïne ($ 12.66 miljard), Hongarije ($ 11.7 miljard) en Griekenland ($ 30 miljard) de grootste leners van het fonds.
Dus nu de geschiedenisles voorbij is, is het tijd om onze geest te concentreren op de serieuze zaken en dit is heel serieus. Het is het soort serieus dat niets zegt voor Jo of Joe 'Six Pack' (dat is mijn knipoog naar politieke correctheid, we hebben allemaal vrouwen ontmoet die net zo goed kunnen drinken als kerels) maar het belang en de ernst, gezien het feit dat het is Het is in feite verbluffend om bepaalde strikte edicten waaraan het IMF geacht wordt zich te houden, mogelijk te verscheuren.
Volgens de nieuwslijn van Dow Jones;
Het Internationaal Monetair Fonds, dat de markten wil verzekeren dat het de financiële vuurkracht heeft om de toenemende problemen in Europa en crises elders aan te pakken, onderzoekt hoe het volgens functionarissen die bij de discussies betrokken zijn minstens $ 1.3 biljoen aan macht kan lenen. Het IMF heeft momenteel ongeveer $ 630 miljard aan bruikbare bronnen; ongeveer tweederde daarvan zou volgens de IMF-regels kunnen worden uitgeleend. Volgens het plan dat wordt overwogen, zou het fonds permanent een tijdelijke leningsfaciliteit van $ 590 miljard moeten opzetten die werd ingevoerd als reactie op de financiële crisis van 2008. Het IMF rekent er ook op dat de lidstaten eindelijk een verdubbeling van de bijdragen van de IMF-lidstaten doorvoeren, in totaal $ 750 miljard, die in principe al zijn goedgekeurd. Goedkeuringen door de nationale parlementen worden begin 2012 verwacht. Het IMF overweegt ook of het op korte termijn obligaties op particuliere markten wil verkopen, een stap die zijn vangnet zou kunnen versterken tot meer dan $ 1.3 biljoen. Het IMF heeft dit soort obligaties nog nooit verkocht, en onder andere de VS en Duitsland hebben zich tegen dergelijke maatregelen verzet uit bezorgdheid dat het IMF te veel onafhankelijk zou zijn van zijn grootaandeelhouders. Het is niet duidelijk of die oppositie is afgenomen door de aanhoudende wereldwijde financiële onrust.
Er zijn zeer verontrustende aspecten met betrekking tot deze aankondiging, dat het IMF de wereldwijde staatsschuldencrisis 'telegrafeerde' die op het punt staat veel erger te worden, door Dow Jones een kant op te geven en het meldt plichtsgetrouw dat het manieren 'onderzoekt' om zijn bruto kredietverleningsvermogen te verdubbelen tot $ 1.3 biljoen, is niet ongebruikelijk. Een langzame bloeding in het bewustzijn van analisten is een platgetreden pad om paniek te voorkomen.
Hoewel het op zichzelf geen 'slechte zaak' is om deze $ 1.3 biljoen toe te voegen aan de voorgestelde uitbreiding van $ 3 biljoen van de EFSF, betekent dit dat de wereldwijde reddingscapaciteit binnenkort $ 5 biljoen zal bedragen. Hoe, waarom en wie rente moet betalen over dat monumentale bedrag is de echte kwestie, het IMF overweegt toch niet om zijn eigen obligaties uit te geven om deze megabailoutfaciliteit te betalen, heeft het systeem echt dit nieuwe dieptepunt bereikt? Een dergelijke stap zou de SDR (speciale trekkingsrechten) een stap dichter bij een alternatieve door goud gedekte reservevaluta brengen en in een klap de hegemonie van de westelijke as afzwakken, tot grote vreugde van Rusland en China. We leven inderdaad in interessante tijden.
« Amerikaanse consumentencomfortindex deze week gedaald USA FED speelt Show and Tell »
