7 februari • Marktcommentaren • 5742 weergaven • Reacties uitgeschakeld op The Superbowl And The Fishbowl That Is The USA
Ik kijk graag naar de meeste sporten, maar ik heb nooit echt American Football gekregen. Ik kijk echter af en toe naar de Superbowl en terwijl ik verschillende FXCC-artikelen, mail-outs en rapporten opschreef en verfijnde in de vroege uren van maandagochtend, had ik hem aan. Om eerlijk te zijn was het spel fascinerend en de drie uur plus vlogen voorbij, maar ook het evenement vertegenwoordigde wat Amerika het beste doet, een vorm van praal en een Hollywood-stijl verkopen van het land aan de rest van de wereld.
De cijfers zijn duizelingwekkend in termen van thuisconsumptie van bijvoorbeeld popcorn, bier en cola, evenzo zijn de kijkcijfers, zowel nationaal als internationaal, buitengewoon, blijkbaar is 40% van alle televisies in de VS afgestemd op het spel. Af en toe word je door de commentatoren herinnerd aan de economische voordelen van het evenement.
Eerlijk gezegd is dat een beetje oppervlakkig gezien het feit dat toegenomen consumentisme, op de dag of week voorafgaand aan het evenement, erg eendimensionaal is; mensen die op de dag hun kleingeld leegmaken voor bier, popcorn of benzine, zullen geen herstel ondersteunen. De advertenties zijn een groter probleem, maar de kosten om tijdens de rust te adverteren worden vaak gezien als een barometer van de economische welvaart van het land. Een van de advertenties, een Chrysler-advertentie die mogelijk specifiek op de Britse markt was gericht, trok mijn aandacht ...
De autoscènes werden opgenomen bij bezienswaardigheden in Londen, het commentaar was hoog op de retoriek van de sportpsychologie over "terugkomen", "de afstand afleggen". Ik ben niet de enige die de advertentie meteen misplaatst vindt, want sinds de uitzending is er in de VS veel kritiek op geweest. Een bedrijf dat van een faillissement is gered door een gedeeltelijk reddingspakket van $ 17.4 bl en nu 58.5% in handen is van FIAT *, zou nauwelijks moeten praten over 'terugveren'.
* In december 2008 stemde de Amerikaanse president George W. Bush in met een reddingsoperatie van $ 17.4 miljard voor GM en Chrysler door gebruik te maken van zijn brede autoriteit onder het fonds van $ 700 miljard dat was opgericht om de falende banken te helpen die bekend staan als de TARP.
Op 10 juni 2009 kwam Chrysler LLC tevoorschijn uit een faillissementsreorganisatie van Chapter 11 en vrijwel al zijn activiteiten werden verkocht aan een nieuw bedrijf, Chrysler Group LLC, georganiseerd in samenwerking met de Italiaanse autofabrikant Fiat. [6] [7] Oorspronkelijk had Fiat een belang van 20% in de Chrysler Group, maar het belang van Fiat werd verhoogd tot 58.5% (volledig verwaterd) na de verwerving van de aandelenbelangen in handen van de Amerikaanse schatkist (6% op 3 juni 2011) en Canada (1.5% op 21 juli 2011) .
Over het algemeen waren de reddingsacties in de auto-industrie 'succesvol', als we door succes tienduizenden ontslagen geschoolde arbeiders meten (van wie de meerderheid nog steeds werkloos is), terwijl de bedrijven herstelden dankzij bescherming tegen faillissementen en Phoenix niet zoals uit het puin rijzen in platgetreden gebieden zoals Detroit. Een deel van de 'regels' van de reddingsoperatie was het aandringen op de industrie om te moderniseren, opnieuw te bewerken, groene auto's te maken, elektrische auto's te maken ... maar dat is in werkelijkheid allemaal niet gebeurd. De Amerikaanse industrie blijft auto's maken met een focus op de binnenlandse markt.
Het zal nooit de cache van BMW of Mercedes kraken in opkomende markten en opkomende economieën en Japan en Korea zullen de ruimte voor kleine auto's domineren. Er zou echter een argument kunnen worden aangevoerd dat de reddingsacties zinloos waren, behalve om de waarde van de aandeelhouders, de resterende banen en het imago van de VS dat het van zichzelf heeft in binnen- en buitenland te beschermen. En het imago had de enige reden kunnen zijn achter de redding en redding. De deuk in het ego van de VS had ernstig kunnen zijn als de auto-industrie was losgekoppeld.
Maar is er een echte toekomst voor de Amerikaanse auto-industrie, kan deze het moeilijkste deel van de Amerikaanse auto-kooppsyche, de conversie naar kleine, efficiënte en of elektrische auto's, opnieuw modelleren, opnieuw bewerken en aankunnen? Kunnen Amerikanen hun SUV's inruilen voor Mercedes Smart-auto's, of auto's die op het lichtnet zijn aangesloten om elke zaterdag die 50 kilometer naar de Mall te rijden voor sneakers en hamburgers?
Dit zou een verkoopopdracht kunnen zijn die zelfs de Superbowl niet kan opleveren, een feel good-factor en een gevoel van eenheid is één ding, maar Amerikanen uit hun vrachtwagens halen en in Smart-auto's krijgen is iets heel anders ... we leven nog steeds in hoop , net als de New England Patriots ..
chryslergmtoepassingen
« Wees niet mentaal met uw stops Griekenland's eenjarige obligatierendement steeg naar 528% op dinsdag, 527.9% boven die van Duitsland »
De Superbowl en de Fishbowl die de VS zijn
7 februari • Marktcommentaren • 5742 weergaven • Reacties uitgeschakeld op The Superbowl And The Fishbowl That Is The USA
Ik kijk graag naar de meeste sporten, maar ik heb nooit echt American Football gekregen. Ik kijk echter af en toe naar de Superbowl en terwijl ik verschillende FXCC-artikelen, mail-outs en rapporten opschreef en verfijnde in de vroege uren van maandagochtend, had ik hem aan. Om eerlijk te zijn was het spel fascinerend en de drie uur plus vlogen voorbij, maar ook het evenement vertegenwoordigde wat Amerika het beste doet, een vorm van praal en een Hollywood-stijl verkopen van het land aan de rest van de wereld.
De cijfers zijn duizelingwekkend in termen van thuisconsumptie van bijvoorbeeld popcorn, bier en cola, evenzo zijn de kijkcijfers, zowel nationaal als internationaal, buitengewoon, blijkbaar is 40% van alle televisies in de VS afgestemd op het spel. Af en toe word je door de commentatoren herinnerd aan de economische voordelen van het evenement.
Eerlijk gezegd is dat een beetje oppervlakkig gezien het feit dat toegenomen consumentisme, op de dag of week voorafgaand aan het evenement, erg eendimensionaal is; mensen die op de dag hun kleingeld leegmaken voor bier, popcorn of benzine, zullen geen herstel ondersteunen. De advertenties zijn een groter probleem, maar de kosten om tijdens de rust te adverteren worden vaak gezien als een barometer van de economische welvaart van het land. Een van de advertenties, een Chrysler-advertentie die mogelijk specifiek op de Britse markt was gericht, trok mijn aandacht ...
De autoscènes werden opgenomen bij bezienswaardigheden in Londen, het commentaar was hoog op de retoriek van de sportpsychologie over "terugkomen", "de afstand afleggen". Ik ben niet de enige die de advertentie meteen misplaatst vindt, want sinds de uitzending is er in de VS veel kritiek op geweest. Een bedrijf dat van een faillissement is gered door een gedeeltelijk reddingspakket van $ 17.4 bl en nu 58.5% in handen is van FIAT *, zou nauwelijks moeten praten over 'terugveren'.
* In december 2008 stemde de Amerikaanse president George W. Bush in met een reddingsoperatie van $ 17.4 miljard voor GM en Chrysler door gebruik te maken van zijn brede autoriteit onder het fonds van $ 700 miljard dat was opgericht om de falende banken te helpen die bekend staan als de TARP.
Op 10 juni 2009 kwam Chrysler LLC tevoorschijn uit een faillissementsreorganisatie van Chapter 11 en vrijwel al zijn activiteiten werden verkocht aan een nieuw bedrijf, Chrysler Group LLC, georganiseerd in samenwerking met de Italiaanse autofabrikant Fiat. [6] [7] Oorspronkelijk had Fiat een belang van 20% in de Chrysler Group, maar het belang van Fiat werd verhoogd tot 58.5% (volledig verwaterd) na de verwerving van de aandelenbelangen in handen van de Amerikaanse schatkist (6% op 3 juni 2011) en Canada (1.5% op 21 juli 2011) .
Over het algemeen waren de reddingsacties in de auto-industrie 'succesvol', als we door succes tienduizenden ontslagen geschoolde arbeiders meten (van wie de meerderheid nog steeds werkloos is), terwijl de bedrijven herstelden dankzij bescherming tegen faillissementen en Phoenix niet zoals uit het puin rijzen in platgetreden gebieden zoals Detroit. Een deel van de 'regels' van de reddingsoperatie was het aandringen op de industrie om te moderniseren, opnieuw te bewerken, groene auto's te maken, elektrische auto's te maken ... maar dat is in werkelijkheid allemaal niet gebeurd. De Amerikaanse industrie blijft auto's maken met een focus op de binnenlandse markt.
Het zal nooit de cache van BMW of Mercedes kraken in opkomende markten en opkomende economieën en Japan en Korea zullen de ruimte voor kleine auto's domineren. Er zou echter een argument kunnen worden aangevoerd dat de reddingsacties zinloos waren, behalve om de waarde van de aandeelhouders, de resterende banen en het imago van de VS dat het van zichzelf heeft in binnen- en buitenland te beschermen. En het imago had de enige reden kunnen zijn achter de redding en redding. De deuk in het ego van de VS had ernstig kunnen zijn als de auto-industrie was losgekoppeld.
Maar is er een echte toekomst voor de Amerikaanse auto-industrie, kan deze het moeilijkste deel van de Amerikaanse auto-kooppsyche, de conversie naar kleine, efficiënte en of elektrische auto's, opnieuw modelleren, opnieuw bewerken en aankunnen? Kunnen Amerikanen hun SUV's inruilen voor Mercedes Smart-auto's, of auto's die op het lichtnet zijn aangesloten om elke zaterdag die 50 kilometer naar de Mall te rijden voor sneakers en hamburgers?
Dit zou een verkoopopdracht kunnen zijn die zelfs de Superbowl niet kan opleveren, een feel good-factor en een gevoel van eenheid is één ding, maar Amerikanen uit hun vrachtwagens halen en in Smart-auto's krijgen is iets heel anders ... we leven nog steeds in hoop , net als de New England Patriots ..
chryslergmtoepassingen
« Wees niet mentaal met uw stops Griekenland's eenjarige obligatierendement steeg naar 528% op dinsdag, 527.9% boven die van Duitsland »