Fijne Lehman-dag! Zijn de meesters van het universum hun kryptoniet kwijtgeraakt, of gewoon hun knikkers?
Op 5 oktober 2010 was er een hoorbare zucht in de Franse rechtszaal van het historische Justitiepaleis toen de 'malafide handelaar' Jérôme Kerviel werd veroordeeld voor een vertrouwensbreuk, computermisbruik en vervalsing. De 33-jarige werd veroordeeld voor alle drie de aanklachten en werd veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf, waarvan twee jaar voorwaardelijk.
Het was niet de 'strengheid' van de straf die de zucht en scherpe ademhaling veroorzaakte, het was de schadevergoeding, vastgesteld op € 4.9 miljard voor Société Générale, dit was de totale som geld die zijn gewaagde gokstrategieën zijn voormalige werkgevers kostten Januari 2008. De in Bretagne geboren computerexpert werd beschreven als een rustige cynische operator die zijn technologische knowhow en marktkennis exploiteerde om zijn werkgevers voor de gek te houden. De bank blootstellen aan ongedekte transacties ter waarde van € 50 miljard, meer dan het totale aandelenkapitaal van Société Générale op dat moment.
"De gevarieerde aard van zijn middelen van vervalsing en bedrog werden alleen geëvenaard door de oogverblindende reactiviteit, de constante koelbloedigheid en de bedrieglijke sereniteit die hij dagelijks kon tentoonspreiden", aldus de rechter. Bij nader inzien was het misschien passender geweest als het gehuil was vervangen door gelach, terwijl de enorme symbolische schadevergoeding belachelijk was, als het idee was om dan een boodschap te sturen naar wie en hoe? Alleen de milde straf zou niet als afschrikmiddel dienen.
Ongeacht zijn acties maakte de bank later deel uit van een reddingsoperatie van de ECB, ondanks het feit dat haar aandelenkapitaal momenteel slechts € 14 miljard bedraagt. Men zou kunnen stellen dat de 'criminelen' die dit jaar circa € 38 miljard van de waarde van hun bank hebben verloren, gewoon de gebruikelijke verdachte mengeling zijn van incompetenten en brullers van de bankbroederschap en we zijn nu tot het oordeel gekomen dat deze hechte broederschap altijd zal ontsnappen straf. Kleine investeerders, beheerders van pensioenfondsen en gepensioneerden zullen dit misschien niet accepteren, ze zouden ongetwijfeld het huidige management van SocGen als eerste in de rij plaatsen voor een afspraak met Madame Guillotine, vóór Jérôme Kerviel.
Veel commentatoren zouden kunnen worden vergeven dat ze de beschuldigingen die vanochtend naar voren zijn gekomen met argwaan hebben behandeld en suggereren dat een andere malafide handelaar blijkbaar op hol is geslagen en uiteindelijk een ongeautoriseerd verlies van ongeveer $ 2 miljard heeft veroorzaakt. Als gevolg van dit niet gespecificeerde verlies zou UBS, de grootste bank van Zwitserland, in het derde kwartaal nu onrendabel kunnen zijn. Dit is de bank die ongeveer $ 45 miljard van investeerders moest ophalen nadat de investeringsbankdivisie 57.1 miljard Zwitserse frank ($ 65 miljard) aan cumulatieve verliezen vóór belastingen had geregistreerd in drie jaar tot en met 2009. Er zullen onvermijdelijk oproepen zijn aan de investeringspoot van de bank om krimpen nu dramatisch of sluiten.
De trieste ironie en bijkomstigheid is dat deze vermeende fraude en verlies is gekomen op de derde verjaardag van Lehman bros die het faillissement heeft aangevraagd, dit zal ongetwijfeld twijfel doen rijzen over hoe uitgebreid de veronderstelde regelgevende en zelfconforme verbeteringen die zijn doorgevoerd sinds het bankwezen. instorten in 2008-2009 eigenlijk zijn. Hoewel het Jérôme Kerviel 'incident' kon worden 'verontschuldigd', aangezien het plaatsvond op het hoogtepunt van de bankencrisis, vond deze laatste gebeurtenis plaats nadat de backoffice-regelgeving en compliance nu zogenaamd waterdicht waren.
Door dit incident zullen velen in de reguliere media hun pennen slijpen om erop te wijzen dat er sinds 2008 geen lessen zijn geleerd en om de vraag te stellen: 'als dit na 2008 kan gebeuren, hoeveel andere grote investeringsbanken hebben' sleeper cell'-schurkenstaten handelaren die hun handelskamers en verdiepingen besluipen? " Om je voor te stellen dat deze nieuwste 'onverlaat' de enige schurk is onder de honderdduizenden die in de industrie werkzaam zijn, is het geloof uitrekken tot een breekpunt.
Een probleem dat het 'incident' in Kerviel aan het licht bracht, was hoe weinig het management aan de top van de investeringsbanksector eigenlijk wist van wat er feitelijk op de 'werkvloer' gebeurde. De meesten kregen hun perfect verzorgde nagels nooit binnen een snee van een persbod of een vraag met een muis. Dit laatste incident zou eens te meer kunnen bewijzen dat de ivoren torens die velen bezetten in de banksector, ondanks de hete teer moeten worden geschaald, in de vorm van perfect opgestelde persberichten, die ongetwijfeld van grote hoogte zullen komen om zichzelf en de industrie te verdedigen terwijl de bonussen blijven intact.
Richard Fuld, hoofd van Lehman Brothers, kreeg te maken met vragen van het Comité voor toezicht en hervorming van de regering van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Vroeg Rep. Henry Waxman;
Uw bedrijf is nu failliet, onze economie verkeert in een crisis, maar u mag $ 480 miljoen houden. Ik heb een heel eenvoudige vraag voor je, is dit eerlijk?
Fuld zei dat hij in feite slechts ongeveer $ 300 miljoen aan loon en bonussen had ontvangen in de afgelopen acht jaar. Ondanks de verdediging van Fuld voor zijn hoge salaris, werd gemeld dat de beloning van Lehman Brothers aanzienlijk was gestegen voordat het faillissement werd aangevraagd.
« Griekenland is het Woord als het risico van wereldwijde recessie toeneemt naar DEFCON 4 Delta One, dit is Verkeerstoren Twee die belt, reageer alstublieft ... Over »
