Besmetting - Praat met niemand, raak niets aan
De film Contagion uit 2011 is een relatieve hit bij filmbezoekers in de VS. Op de onafhankelijke film-peer review-site rottentomatoes.com wordt het hoog gewaardeerd. Er was in 2009 een Franse film, ook wel besmetting genoemd en het vermoeden is dat in de allerbeste 'Hollywoodtraditie' het filmindustriële complex van Amerika een geweldige film in een vreemde taal heeft genomen en het zijn sisser heeft gegeven door de verhaallijn (ooit zo licht) te veranderen en het verpakken van de film met 'A'-lijststerren. Ironisch genoeg of toevallig wordt het woord "besmetting", dat in 2009 voor het laatst werd gebruikt, opnieuw met meer volume en regelmaat gesproken.
Besmetting volgt de snelle voortgang van een dodelijk virus in de lucht dat binnen enkele dagen doodt. Terwijl de snel evoluerende epidemie toeneemt, haast de wereldwijde medische gemeenschap zich om een remedie te vinden en de paniek te beheersen die zich sneller verspreidt dan het virus zelf. Tegelijkertijd worstelen gewone mensen om te overleven in een samenleving die uiteenvalt ...
Er zou niet al te veel vaardigheid voor nodig zijn om deze filmbeschrijving aan te passen aan de huidige wereldwijde financiële malaise, we zouden simpelweg de woorden "medische gemeenschap" uitwisselen met "financiële gemeenschap" en de aanpassing zou compleet zijn. Of Ben Bernanke een hoofdrol zou krijgen vóór Jude Law, of Christine Lagarde vóór Marrion Cottilard, valt te betwijfelen, wat waarschijnlijk zeker is, is dat de film een hoopvol einde heeft, een scenario dat niet kan worden gegarandeerd in de realiteit dat Bernanke en Lagarde spelen momenteel de hoofdrol.
Wikipedia heeft een vermelding voor financiële besmetting dat verklaart het fenomeen in een paar alinea's;
Financiële besmetting verwijst naar een scenario waarin kleine schokken, die aanvankelijk slechts een paar financiële instellingen of een bepaalde regio van een economie treffen, zich verspreiden naar de rest van de financiële sectoren en andere landen waarvan de economie voorheen gezond was, op een manier die vergelijkbaar is met de transmissie. van een medische ziekte. Financiële besmetting vindt plaats op zowel internationaal als binnenlands niveau. Op binnenlands niveau leidt het faillissement van een binnenlandse bank of financiële tussenpersoon gewoonlijk tot transmissie wanneer deze in gebreke blijft met betrekking tot interbancaire passiva en activa verkoopt in een branduitverkoop, waardoor het vertrouwen in vergelijkbare banken wordt ondermijnd.Een voorbeeld van dit fenomeen is het falen van Lehman Brothers en de daaropvolgende onrust op de financiële markten van de Verenigde Staten. Internationale financiële besmetting, die zowel in geavanceerde economieën als in opkomende economieën plaatsvindt, is de transmissie van financiële crisis over financiële markten voor directe of indirecte economieën. Onder het huidige financiële systeem, met een groot volume aan cashflow, zoals hedgefondsen en interregionale activiteiten van grote banken, vindt financiële besmetting meestal gelijktijdig plaats, zowel tussen binnenlandse instellingen als tussen landen. De oorzaak van financiële besmetting ligt meestal buiten de verklaring van de reële economie, zoals het bilaterale handelsvolume.
Er zijn andere beschrijvingen van besmetting die ouder zijn dan die van een financieel 'virus'. Ze omvatten: een ziekte die wordt of kan worden overgedragen door direct of indirect contact; een besmettelijke ziekte. De directe oorzaak, zoals een bacterie of virus, van een overdraagbare ziekte. Psychologie; verspreiding van een gedragspatroon, houding of emotie van persoon tot persoon of van groep tot groep door middel van suggestie, propaganda, geruchten of imitatie. Een schadelijke, verderfelijke invloed; vreest dat geweld op televisie een besmetting is die jonge kijkers treft. De neiging om zich te verspreiden, vanuit een leerstelling, invloed of emotionele toestand.
De psychologie van besmetting is fascinerend en veel relevanter dan de ziektebeschrijvingen waar het de huidige malaise betreft. Er is ongetwijfeld een opportunistische politieke beweging in het spel, afkomstig uit de VS en het VK, met als doel de schuld in de richting van Europa en met name Griekenland te wijzen voor de huidige crises en hachelijke situatie. Terwijl de besmettingstheorie opnieuw door de eurozone raast, waar de schuldencrisis van Griekenland blijkbaar buurlanden besmet en dreigt zijn weg over de Atlantische Oceaan naar de Amerikaanse kusten te vinden, is het misschien tijd om de theorie te ontrafelen en enig perspectief te geven op de oorsprong.
We worden dagelijks herinnerd aan het besmettingsgevaar, maar zoals de meeste geneeskundestudenten zouden getuigen, neigen virulente ziekten ertoe de zwakken eruit te halen, of degenen die al geplaagd worden. Gezonde economieën zijn niet vatbaar voor de 'ziekte' van Griekenland, de zieke, die al geplaagd worden door hoge schulden en opgeblazen staatsbegrotingen, hebben geen drager nodig om geïnfecteerd te raken, ze zijn de ziekte al aan het uitbroeden. Kapitaalvlucht uit deze landen is geen bewijs van besmetting, kapitaal vlucht niet voor staatsschuldenmarkten in bijvoorbeeld Spanje, Frankrijk, Portugal, Ierland en Italië omdat Griekenland zijn rekeningen niet kan betalen. De obligatierente stijgt vanwege een verhoogd risico dat deze landen in hetzelfde schuitje terecht kunnen komen als Griekenland: niet in staat om hun verlieslatende schuldverplichtingen na te komen. Kortom, ze hebben hun eigen problemen veroorzaakt.
De complexiteit van de onderling verbonden financiële wereld werd het best geïllustreerd door de subprime hypotheekfaillissementen die banken in Europa en Azië besmetten, dankzij de wonderlijke uitvinding van securitisatie waren geen enkele banken veilig. Europese banken met Griekse schulden zijn kwetsbaar voor verliezen en ze zijn kwetsbaar voor alle PIIGS-schulden en ook voor de schulden van Frankrijk. De Franse banken zijn ongelooflijk blootgesteld aan een gecombineerde besmetting, zelfs als ze beperkt zijn tot bepaalde Europese landen. Alleen al in Europa de standaardwaarde van: Griekenland, Italië, Portugal, Spanje, Ierland en zelfs Frankrijk zou oogstrelend zijn, een minimale kostprijs van circa € 2 biljoen is 'vliegeren' als maatstaf voor het zwarte gat dat mogelijk moet worden worden gevuld en daar is de echte angst, niet de schulden van Griekenland afzonderlijk, maar het dominovirale effect. Griekenland, als percentage van die leegte, zou minder dan 10% bedragen.
De VS is al besmet met het schuldenvirus. Het bevindt zich nog in de incubatietijd en heeft het afgelopen decennium bijgedragen aan het ontstaan van de ziekte in een financieel laboratorium. Net als bij de film kan deze real-life versie van het originele drama van 2011-2008 uit 2009 dramatischer zijn en kan de hoop voor de mensheid het optimisme weerspiegelen waarmee de film eindigt. Velen onder ons zullen echter nog steeds van mening zijn dat als het probleem in 2009 correct was afgehandeld, we niet zouden hoeven te worden onderworpen aan deze nieuwste dramatische Hollywood-re-make-up.
« Twist, Stick of Bust? De recente geschiedenis van episch bankfalen is vergeten »
