چگونه ممنوعیت صادرات مواد معدنی چین می تواند جاه طلبی های سبز اروپا را از بین ببرد
چین به تازگی آچاری را در برنامه های اروپا برای سبز شدن انداخته است. غول آسیایی قصد دارد صادرات برخی از مواد معدنی حیاتی را که در بسیاری از صنایع با فناوری پیشرفته و کم کربن استفاده می شود، محدود کند. این می تواند برای اتحادیه اروپا که در تلاش است اقتصاد خود را کربن زدایی کند و وابستگی خود را به تامین کنندگان خارجی کاهش دهد، دردسر ایجاد کند.
انحصار مواد معدنی چین
چین بزرگترین تولید کننده دو ماده معدنی گالیم و ژرمانیوم در جهان است که برای ساخت نیمه هادی ها، دستگاه های مخابراتی و وسایل نقلیه الکتریکی حیاتی هستند. اتحادیه اروپا بیشتر گالیوم و ژرمانیوم خود را از چین تامین می کند: به ترتیب 71 و 45 درصد.
چین از ماه آینده صادرات این مواد معدنی را به همراه 15 ماده دیگر محدود خواهد کرد. این بخشی از استراتژی چین برای کنترل زنجیره تامین جهانی فناوری های حیاتی و به دست آوردن برتری نسبت به رقبای خود است.
معضل امنیت اقتصادی اروپا
این اقدام تنها چند هفته پس از آن صورت می‌گیرد که اتحادیه اروپا از یک استراتژی امنیتی اقتصادی جدید با هدف محافظت از فناوری‌های حیاتی خود در برابر دخالت خارجی و محدود کردن سرمایه‌گذاری خارجی به دلایل امنیت ملی، رونمایی کرد. این پیشنهاد بخشی از فشار رو به رشد در داخل بلوک برای تقویت ابزارهای امنیتی آن است زیرا کشورهایی مانند چین و روسیه به طور فزاینده ای از تجارت و کنترل خطوط تامین حیاتی برای پیشبرد اهداف سیاسی و حتی نظامی خود استفاده می کنند.
اما اروپا در بن بست است. این کشور به بازار و مواد معدنی چین نیاز دارد، اما همچنین می خواهد در مقابل قاطعیت و تجاوز چین بایستد.
سیمون تاگلیاپیترا، محقق اندیشکده بروگل در بروکسل، در مصاحبه ای گفت: «اقدامات چین یادآور این است که چه کسی در این بازی دست برتر را دارد. واقعیت تلخ این است که حداقل یک دهه طول می کشد تا غرب خطرات زنجیره تامین مواد معدنی چین را از بین ببرد، بنابراین این واقعا یک وابستگی نامتقارن است.
وابستگی انرژی اروپا
اروپا درس سختی گرفت که روسیه در سال گذشته جنگ جدیدی را در اوکراین به راه انداخت که جرقه تورم و ترس از سقوط کل صنایع را برانگیخت زیرا این بلوک برای یافتن منابع جدید نفت و گاز عجله داشت. کشورهای عضو اتحادیه اروپا از اقدامات مسکو غافلگیر شدند و برخی کشورها بیش از حد به نفت و گاز ارزان روسیه متکی بودند.
همین پویایی در سیاست اتحادیه اروپا در برابر چین نیز خود را نشان می دهد و برخی کشورها تمایلی به به خطر انداختن روابط تجاری خود با دومین اقتصاد بزرگ جهان ندارند.
بازار مصرف 6.8 تریلیون دلاری چین مقصد مهمی برای صادرات خودرو، دارو و ماشین آلات اروپایی است. خودروسازان آلمانی Volkswagen AG، Mercedes-Benz AG و Bayerische Motoren Werke AG ده ها کارخانه در چین ساخته اند و هر سه تولیدکننده اکنون بیش از هر بازار دیگری در چین خودرو می فروشند.
ایالات متحده از اروپا برای اتخاذ مواضع سختگیرانه در قبال پکن، با اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، استدلال می‌کند که اتحادیه باید چین را «خطر کند»، اما بدون «تخریب» تمام عیار، فشار آورده است.
در ماه مارس، اتحادیه اروپا قانون مواد خام حیاتی را تصویب کرد تا تامین مالی و مجوز پروژه‌های جدید بالادستی و پایین‌دستی را آسان‌تر کند و اتحادهای تجاری ایجاد کند تا اتکای اتحادیه به تامین‌کنندگان چینی کاهش یابد. ایالات متحده و اروپا همچنین به دنبال ایجاد یک "باشگاه خریداران" برای معاملات عرضه و مشارکت سرمایه گذاری با تولید کنندگان بودند.
چالش سبز اروپا
اما این تلاش‌ها ممکن است برای مقابله با محدودیت‌های صادراتی جدید چین کافی نباشد، که می‌تواند توانایی این بلوک را برای تغییر اقتصاد خود به سمت سازگاری با محیط‌زیست به خطر بیاندازد.
این اقدام چین در حالی صورت می‌گیرد که اتحادیه اروپا برای حذف انتشار کربن در کل اقتصاد خود، از تولید انرژی گرفته تا کشاورزی و حمل‌ونقل، بازسازی بی‌سابقه‌ای را آغاز کرده است. قرارداد سبز، که هدف آن خنثی کردن منطقه از نظر آب و هوا تا سال 2050 است، مستلزم دسترسی به طیف گسترده ای از مواد حیاتی است که در همه چیز از پنل های خورشیدی گرفته تا وسایل نقلیه الکتریکی استفاده می شود.
تاگلیاپیترا گفت: «اروپا امروز به شدت به چین برای مجموعه‌ای از فناوری‌های پاک و مواد حیاتی وابسته است، بنابراین تشدید این تنش‌ها مطمئناً می‌تواند باعث گذار اروپا به آینده سبزتر شود».
گزینه های اروپا
اتحادیه اروپا می‌تواند محدودیت‌های صادراتی جدید چین را در سازمان تجارت جهانی به چالش بکشد، اما ممکن است سال‌ها طول بکشد و با خلأهای قانونی مواجه شود. چین می‌تواند ادعا کند که این اقدامات برای امنیت ملی ضروری است، که به آن اجازه می‌دهد «هر اقدامی را که برای حفاظت از منافع اصلی امنیتی‌اش لازم می‌داند، انجام دهد».
از طرف دیگر، اتحادیه اروپا می‌تواند برای یافتن منابع جایگزین این مواد معدنی، چه در داخل مرزهای خود و چه از کشورهای دیگر، تلاش کند. اما این امر مستلزم سرمایه گذاری های عظیم، پیشرفت های فنی و همکاری سیاسی است.
اتحادیه اروپا همچنین می تواند تلاش کند با چین به صورت دیپلماتیک تعامل کند و به دنبال مصالحه ای باشد که تامین پایدار این مواد معدنی را تضمین کند. اما این مستلزم اعتماد و حسن نیت هر دو طرف است که این روزها کمبود دارند. اتحادیه اروپا با انتخاب سختی روبروست: یا سلطه چین بر این مواد معدنی حیاتی را بپذیرد یا خطر از دست دادن برتری خود در اقتصاد سبز را تهدید کند. در هر صورت، این یک وضعیت باخت-بازنده برای اروپا است.
« راهنمای سریع برای مطالعه نمودارهای فارکس و فریم های زمانی مانند یک حرفه ای چگونه TikTok روی تجارت الکترونیکی برای بقا در ایالات متحده شرط بندی می کند »
