آیا اصلاح کوتاه ، شدید ، در بازارهای سهام ، بهانه ای برای افزایش نرخ بهره در بانک های مرکزی ایجاد نکرده است؟
"Taper tantrum" اصطلاحی است که به افزایش بازدهی خزانه داری آمریکا در سال 2013 گفته می شود ، که ناشی از استفاده فدرال رزرو از کاهش رشد بود تا به تدریج مقدار پولی را که در اقتصاد تغذیه می کند کاهش دهد.
بازرگانان و سرمایه گذاران ممکن است عبارت "taper tantrum" را به خاطر بیاورند. بانک فدرال فقط در نظر داشت 85 میلیارد دلار از خرید ماهانه اوراق قرضه خود را حتی با مقدار نمادین کمی مانند 5 میلیارد دلار کاهش دهد. بن برنانکه ، رئیس صندلی Fed در آن زمان ، به موجها و استودیوها رفت تا توضیح دهد كه هر كاهش در ابتدا فوق العاده كوچك خواهد بود و وی تصور نمی كرد كه ZIRP (سیاست نرخ بهره صفر) تغییر یابد ، اولین 2015.
مطمئناً ، کاهش کیفیت QE که در واقع اتفاق افتاده بود ، آنقدر شدید نبود که سرمایه گذاران از آن وحشت داشتند ، بازارها نفس راحتی کشیدند و سپس تجمع کردند ، تا جایی که وقتی QE تا اکتبر 2014 خارج شد ، بازارها ضربه را تحمیل کردند چانه و همچنان بالا می رود. و علی رغم اصلاح مختصر در سال 2015 ، ناشی از نگرانی در مورد اقتصاد چین ، بازارهای اصلی سهام ایالات متحده برای افزایش مداوم رکورد ، تا ژانویه 2018 ، با هم جمع شدند.
بازارهای سهام اخیر که به فروش می رسد ، یادآور وضعیت حوادث معروف بدنام است. بازده ده ساله خزانه داری آمریکا در طی فروش اخیر افزایش یافت تا به سطح بسیار ترسناک 3٪ نزدیک شود ، در نتیجه ترس از شروع ناپدید شدن پول ارزان و افزایش تورم. مفهوم و تئوری این بود که بنابراین FOMC / Fed برای مقابله با انباشت تورم (به ویژه تورم دستمزد) ، که به سالانه بیش از 4.4٪ افزایش یافت ، نیاز به افزایش نرخ بهره اصلی دارد.
افزایش نرخ بهره اصلی به سرعت و با افزایش بیشتر ، بر توانایی شرکت ها برای استقراض ، سرمایه گذاری و استقراض و مشارکت در خرید سهام سهام تأثیر می گذارد. سرمایه گذاران همچنین از سهام خود خارج می شوند و به دارایی هایی می پردازند که بازده بیشتری دارند ، بنابراین ارزش سهام کاهش می یابد. مقامات مختلف بانک فدرال اظهار داشتند که افزایش نرخ به همان اندازه تهاجمی نخواهد بود (وام گرفتن نسبی ارزان برای مدتی ارزان خواهد بود) و بازار رکود خود را دستگیر کرد و بسیاری از ضررهای اخیر را بازپس گرفت.
به نظر می رسد که بازارها به طور مشترک در بانک فدرال رزرو می کنند تا هشدار دهند که فقط پیشنهاد افزایش نرخ ، خارج از محدوده پیشنهادی FOMC در ماه دسامبر باعث خراب شدن بازارها می شود. علی رغم این واقعیت که رابطه بین سلامت اقتصاد کل و سلامت بازارهای سهام غیرقابل اثبات و ناچیز است ، به نظر می رسد بانک های مرکزی و دولت های آنها از اصلاح یا تحقق یک بازار خرس متحجر شده اند. تصحیح 25٪ در بازارهای ایالات متحده تنها سود 2017 را در DJIA و SPX از بین می برد ، که یک ضربه قابل توجه است ، اما با پیشینه های تاریخی قابل جبران نیست.
FOMC / Fed پیشنهاد سه افزایش نرخ را در سال 2018 پیشنهاد کرده است ، اکنون ممکن است با فروش مجدد آنها افزایش یابد و اولین افزایش (ابتدا برای ماه مارس مداد) را تا ماه مه یا بعد عقب بکشد. این طرح برای شروع عادی سازی را عقب می اندازد. هدف اولیه نرخ 2.75٪ تا پایان سال 2018 بود ، تصمیمی موکول که پس از مدتها به پس انداز و بازنشستگان عادی در ایالات متحده ضربه می زد.
پس اندازکنندگان شاهد افزایش نرخ ها به 1.5٪ در سال 2017 بوده اند ، با این حال ، با از دست دادن دلار و تورم که موجب افزایش ارزش سرمایه می شود ، هر گونه سود خنثی شده است. شاخص دلار در طی سال 2017 بیشترین میزان خود را طی سالهای زیادی کاهش داد ، بنابراین قدرت خرید آمریکایی ها کاهش یافت. در برخی از مراحل ، بانک فدرال باید ارزش دلار و نرخ پس اندازکنندگان را بهبود ببخشد و این تنها از طریق نرخ بهره ثابت و دادن راهنمایی به جلو برای بازارها و سرمایه گذاران انجام می شود. این وظیفه بانک مرکزی نیست که قیمت های بازار سهام را در سطح حباب نگه دارد.
علی رغم فروش مجدد ، بانک انگلیس انگلیس (طبق مطبوعات مالی) در روایت خود "شاهکار" بود ، پس از اعلام تصمیم خود در هفته گذشته برای ثابت نگه داشتن نرخ بهره پایه انگلستان در 0.5٪. با این حال ، شاهزاده گویی اغراق آمیز بوده است. استاندار اظهار داشت که افزایش نرخ ها بیشتر و مکرر خواهد بود ، اما در بررسی دقیق ، چنین اظهار نظر جسورانه ای تا سال 1.25 به 2020٪ افزایش می یابد.
قبل از بحران های بانکی و مالی 2008 ، متوسط نرخ پایه در انگلیس نزدیک به 5 درصد بود که در یک دوره 30 ساله اندازه گیری می شد. بنابراین افزایش به 1.25٪ 75٪ کوتاه مدت عادی است. باز هم باید دید آیا این اصلاح اخیر در انگلیس FTSE 100 بر تصمیم گیری BoE تأثیر می گذارد.
ممکن است بانک های مرکزی با تصمیم دشواری روبرو شوند ، آیا به نفع نرخ بهره و بازار اوراق بهادار اجازه سقوط بازارهای سهام را می دهند؟ در وضعیت قایق نجات ، ژاکت نجات را به سمت چه کسی می اندازند. بازارهای سهام ، یا اقتصاد گسترده تر؟ انتخاب دشوار ، اما پول پرداخت کنندگان مالیات هزینه های آنها را برای تصمیم گیری و اکثریت مالیات دهندگان را که باید در اولویت قرار بگیرند ، پرداخت می کند.
« بازارهای ایالات متحده پس از دو روز ضرر افزایش می یابد ، شاخص دلار آمریکا افت می کند و ین در برابر همتایان افزایش می یابد عکس هفتگی بازار هفتگی 26/2 - 2/3 | یک هفته از آمار تولید ناخالص داخلی برای کانادا ، ایالات متحده آمریکا ، فرانسه و ایتالیا ، ممکن است نشان دهنده قدرت رشد جهانی غرب باشد ، در حالی که CPI های مختلف سطح فشارهای تورمی را نشان می دهند »
