Τα καλύτερα σχέδια των ποντικιών και των ανδρών… και ο μύθος της σύνθεσης
Η δύναμη της σύνθεσης είναι το όγδοο θαύμα του κόσμου
Το Insanity κάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά αλλά περιμένει διαφορετικά αποτελέσματα
Είναι συναρπαστικό να σκεφτόμαστε πώς προέρχονται οι μύθοι, για παράδειγμα, και τα δύο παραπάνω αποσπάσματα αποδίδονται στον Άλμπερτ Αϊνστάιν, ωστόσο, το δεύτερο απόσπασμα μπορεί να μην είναι, θα μπορούσε να δοθεί πίστωση στην Αμερικανίδα συγγραφέα Ρίτα Μάε Μπράουν. Ένα απόσπασμα που αποδίδεται με βεβαιότητα στον Friedrich Nietzsche - "Σε άτομα, η παραφροσύνη είναι σπάνια, αλλά σε ομάδες, πάρτι, έθνη και εποχές, είναι ο κανόνας", είναι πολύ κατάλληλο όταν σκεφτείτε πώς υπάρχει η "ομάδα σκέψης" στην εμπορική κοινότητα.
Ένας από τους πιο θρυλικούς εμπορικούς μύθους, ο οποίος διατήρησε πεισματικά τη μακροζωία του κατά την τελευταία δεκαετία χωρίς να έχει απολυθεί, είναι ο «σύνθετος» μύθος. Ο μύθος καταρρέει έτσι. ανοίγετε έναν λογαριασμό διαπραγμάτευσης και κάνετε συναλλαγές με πιθανότατα δύο τοις εκατό κίνδυνο, διατηρείτε τον κίνδυνο στο ίδιο επίπεδο και καθώς ο λογαριασμός σας μεγαλώνει αυξάνετε τον κίνδυνο και το κέρδος σας. Ο λογαριασμός μεγαλώνει εκθετικά και στη συνέχεια παίρνετε κλήσεις από τους Warren Buffet και George Soros που θέλουν απεγνωσμένα να αγοράσουν τις «γνώσεις» σας. Εάν αρχίσετε να διαπραγματεύεστε με συναλλαγές 1000 ευρώ με κίνδυνο 0.1% και αυξήσετε αυτόν τον κίνδυνο σε 3% (σε κανονικά προκαθορισμένα διαστήματα), τότε μετά από διακόσιες ημέρες διαπραγμάτευσης, το αρχικό σας υπόλοιπο θα είναι τώρα 369,355.82 €… τι θα μπορούσε να πάει στραβά;
Είναι προφανές πώς αυτός ο σύνθετος μύθος έχει αναπτυχθεί στην εμπορική κοινότητα κατά την τελευταία δεκαετία, το Διαδίκτυο ως μέσο ιογενούς επικοινωνίας έχει εξασφαλίσει την κατάστασή του. Ωστόσο, η υποθετική φύση της υπόθεσης δεν αντέχει σε στενή εξέταση…
Η υπόθεση ότι η απόδοση των επενδύσεων θα ήταν προβλέψιμη είναι παράλογη, καμία αγορά δεν παρέχει προβλέψιμες αποδόσεις κάθε μέρα, θα ζητούσαμε από την τράπεζά μας να αυξάνει τα επίπεδα των τόκων μας κάθε μέρα από το τρέχον 0.25% και να συνθέσει τις αποταμιεύσεις μας για κανέναν άλλο λόγο από αυτόν που απαιτούμε μια επιστροφή, επομένως πώς μπορούμε να απαιτήσουμε επίπεδα απόδοσης από τις αγορές, επειδή απλώς υπάρχει και αλληλεπιδρούμε μαζί τους;
Το να υποθέσουμε ότι οι ασταθείς αγορές είναι προβλέψιμες είναι εξίσου περίεργες, καμία απόδοση δεν είναι ευθεία ή παραβολική. Χάνοντας συναλλαγές, χάνοντας ημέρες (και εβδομάδες), παρέχοντας ασυνεπείς αποδόσεις είναι κάτι που όλοι οι έμποροι βιώνουν ανεξάρτητα από το επίπεδο δεξιοτήτων που διαθέτουν. Αν μπορούσαμε να εγγυηθούμε ότι, για παράδειγμα, το ελβετικό φράγκο θα εκτιμούσε σε σχέση με άλλα νομίσματα κάθε μέρα, τότε οι δυνάμεις της αγοράς θα καταστρέψουν τη θεωρία. Πρώτον, πιθανότατα θα ήμασταν οι τελευταίοι στην ουρά, τα hedge fund και τα παρόμοια της Deutsche bank θα αναμφισβήτητα γωνιάζαν την αγορά και τα λογοτεχνικά δικά τους «όλα τα χρήματα στον κόσμο». Διαστρεβλωτικά στην προσπάθεια να το πράξουν, μερικοί άλλοι φωτεινοί σπινθήρες μπορεί να μπουν στον πειρασμό να αντιμετωπίσουν και να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο arbitrage χωρίς κίνδυνο.
Φανταστείτε για μια στιγμή η ελβετική κεντρική τράπεζα να ξαφνικά δημιουργεί μια νέα οδηγία πολιτικής και να καταστρέφει άμεσα το μονόδρομο στοίχημά μας, να ρίχνει το δικό του νόμισμα και να αγοράζει τα συναλλαγματικά αποθέματα άλλων σε ένα τέλος συναλλαγών ζευγών νομισμάτων CHF Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί, θα μπορούσε;
Ο μύθος της σύνθεσης βασίζεται στην ικανότητα του εμπόρου να διασφαλίζει μια θετική απόδοση καθημερινά. Ωστόσο, υπάρχουν δύο βασικά σφάλματα με αυτό το σχέδιο. Πρώτον, για να αποκτήσει την απαραίτητη εμπειρία και γνώση για να είναι τόσο ειδικευμένος στην αγορά, ο έμπορος πρέπει να είναι πλήρους απασχόλησης. Δεύτερον, εάν ο έμπορος είναι πλήρους απασχόλησης, πρέπει να αποκομίσει εισόδημα από την αγορά. Ακόμα κι αν είχαν εξελιχθεί σε κάποια μυθική κατάσταση σούπερ εμπόρου, τότε χρειάζονταν ένα ξεχωριστό εισόδημα για να αποτρέψουν τη διακοπή των επιστροφών στον σύνθετο λογαριασμό τους, παίρνοντας μισθό.
Ενώ η μαθηματική λογική και η «καθαρότητα» της σύνθεσης είναι ορθή, η χρήση της, από την άποψη των πρακτικών που διαπραγματεύονται, καθιστά τη θεωρία άχρηστη. Οι καλύτεροι έμποροι αρνούνται να ξεγελαστούν από την τυχαιότητα των αγορών, αποδέχονται τις απώλειες και τις απρόβλεπτες αποδόσεις ως μέρος της τιμής της επιχειρηματικής δραστηριότητας και αρνούνται να εκτραπούν από φανταστικές αποδόσεις ή φανταστική μυθολογία συναλλαγών.
Οι άνθρωποι ζουν μέσα από τους μύθους τους και υπομένουν μόνο την πραγματικότητά τους
Δεν μπορεί να διδαχθεί τίποτα σημαντικό. Μπορεί να μάθει μόνο, και με αίμα και ιδρώτα
Robert Anton Wilson
« Υπάρχει λάδι φιδιού και μετά υπάρχει λάδι φιδιού Η αγορά δίνει και η αγορά απομακρύνονται »
