14 Σεπ Σχόλια αγοράς • 6496 Προβολές • Comments Off Αν η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση καταρρεύσει, τι θα συμβεί στη συνέχεια;
Μεταξύ των πολλών ανθρώπινων χαρακτηριστικών πολλοί από εμάς θεωρούμε δυσάρεστες την τάση να λένε ότι "το είπα" πρέπει να κατατάσσονται ψηλά. Ακούγοντας ή διαβάζοντας σχόλια από μακροχρόνιους αντιπάλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι τώρα μπαίνουν στα XNUMX λεπτά της αναζωογονημένης φήμης τους καθώς η Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχεται έντονη πίεση μπορεί να είναι βασανιστική, ένα σταματημένο ρολόι είναι σωστό δύο φορές μια μέρα…
Είμαστε μόνο στο πρώτο στάδιο που πρέπει να ανεχτούμε στρατούς συνταξιούχων πολιτικών, (που ήταν ενάντια στην ένταξη σε οποιαδήποτε μορφή) πουλώντας τις ατζέντες τους (και χωρίς αμφιβολία βιβλία) σε οποιονδήποτε θα ακούσει ή θα εκτυπώσει. Ωστόσο, δεδομένου ότι η ΟΝΕ είναι πραγματικότητα, υπάρχει ένα τεράστιο σφάλμα στο επιχείρημά τους, μια ερώτηση που κανείς δεν μπορεί να απαντήσει, αποφεύγουν βιαστικά την ερώτηση χρησιμοποιώντας τις κουρασμένες «τεχνικές» που μπορεί να τους είχαν εξυπηρετήσει στο παρελθόν. «Ποιο είναι το κόστος της αλλαγής, πόσο θα 'κοστίσει' να διαλύσει την ένωση. Όχι όσον αφορά την άυλη κοινωνική πτυχή, ή την αναταραχή, ή το γεγονός ότι ορισμένα αναπτυσσόμενα ευρωπαϊκά κράτη θα μείνουν ανεπηρέαστα, αλλά σε κρύα σκληρά κιλά, σελίνια και παλιά πένες (ή δραχμές), πόσο θα κόστιζε; Ένα τρισεκατομμύριο ευρώ, δύο τρισεκατομμύρια, αν το κόστος εξόδου είναι ανυπολόγιστο και ανυπέρβλητο, τότε ήταν το όφελος και σε ποιον; "
Όταν τίθεται το ερώτημα η σιωπή είναι εκκωφαντική. Το κόστος της διάλυσης είναι ανυπολόγιστο, παρόμοιο με τη δημιουργία ενός ουρανοξύστη σούπερ δομής, τα θεμέλια είναι ήδη στη θέση τους, χτίστηκαν και πληρώθηκαν, σχίζοντας το έργο για να καλύψουμε τα άσχημα πολιτικά κίνητρα και μια εξίσου αδαής μειονότητα θα ήταν η πραγματική καταστροφή .
Ενώ τα mainstream media έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στην Ελλάδα, η κατάσταση των υπόλοιπων PIIGS έχει ξεχαστεί εύκολα. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα και το CIA World Factbook, η Ιταλία ήταν (το 2010) η όγδοη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και η τέταρτη μεγαλύτερη στην Ευρώπη όσον αφορά το ονομαστικό ΑΕΠ και η δέκατη μεγαλύτερη οικονομία στην παγκόσμιο και πέμπτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη όσον αφορά το ΑΕΠ ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης. Η Ιταλία είναι μέλος της βιομηχανικής ομάδας της ομάδας των οκτώ (G8), της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ. Η Ιταλία διαθέτει μια διαφοροποιημένη βιομηχανική οικονομία με κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) και ανεπτυγμένη υποδομή. Έχοντας αυτό κατά νου πώς μια χώρα, οι άνθρωποι της, τα επιχειρηματικά της συμφέροντα σχηματίζουν μια ομαλή ουρά για έξοδο από το ευρώ; Θα μπορούσε η Γερμανία ή η Γαλλία;
Η σύγκριση και η αντίθεση της Ιταλίας σε σχέση με την Ελλάδα δημιουργεί συναρπαστική ανάγνωση. Η Ελλάδα είναι η 27η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο με ονομαστικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) και η 34η μεγαλύτερη ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (ΣΔΙΤ), σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για το έτος 2009. Το ΑΕΠ της Ελλάδας, περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια, αντιπροσωπεύει περίπου 0.5% της παγκόσμιας παραγωγής. Το δημόσιο χρέος των 470 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι μεγάλο μόνο σε σχέση με το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας, αλλά λιγότερο από το 1% του παγκόσμιου χρέους και λιγότερο από το μισό κατέχονται από ιδιωτικές τράπεζες (κυρίως ελληνικές). Η Barclays Capital εκτιμά ότι μόνο λίγες παγκόσμιες σημαντικές ξένες τράπεζες κατέχουν σχεδόν το 10% του κεφαλαίου Tier 1 σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου, με την πλειοψηφία να κατέχει πολύ λιγότερο.
Σκεφτείτε αυτά τα δεδομένα που θα μπορούσατε να συγχωρήσετε γιατί αναρωτιέστε γιατί το ελληνικό «πρόβλημα» μεγεθύνεται εντατικά, δεδομένου του μικρού αντίκτυπου που θα είχε η μοναδική προεπιλογή. Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι οι Ευρωσκεπτικιστές βλέπουν μια φορά τη δεκαετία ευκαιρία να αποσυνδεθούν από την πολιτική και όχι νομισματική αρμονία. Ο πραγματικός φόβος θα μπορούσε να είναι από τους πολιτικούς απομονωμένους ότι εάν η Ευρώπη ξεπεράσει αυτήν την κρίση, ως Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, τότε θα έχει γίνει αδιαπέραστη και οι απομόνωση που θρηνούν για την πρόοδο θα αντηχούν στον αέρα.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες χάνουν καταθέσεις καθώς οι αποταμιευτές και τα χρηματικά κεφάλαια τρομάχτηκαν από την αναζήτηση κρίσεων στην κρίση χρέους της περιοχής, μια τάση που θα μπορούσε να επιδεινώσει τις οικονομικές και χρηματοοικονομικές συνθήκες. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν βιώσει μια πτήση περίπου 19% τους τελευταίους δώδεκα μήνες, ενώ οι ιρλανδικές τράπεζες έχουν παρακολουθήσει μια πτήση περίπου 40%. Είναι συναρπαστικό να συνειδητοποιούμε ότι η έκθεση των τραπεζών του Ηνωμένου Βασιλείου σε ελληνικό χρέος ανέρχεται σε περίπου 2.5 δισ. Ευρώ, ενώ η έκθεση σε ιρλανδικό χρέος είναι περίπου 200 δισ. Λίρες. Σύμφωνα με τους πολιτικούς του Ηνωμένου Βασιλείου, η Ιρλανδία είναι «φίλος του Ηνωμένου Βασιλείου που θα βοηθηθεί», παρά την τεράστια έκθεση και τον κίνδυνο που έχουν οι τράπεζες των «φορολογούμενων» που κατέχουν οι ΗΒ. Φαίνεται ότι η πολιτική υποψία του Ηνωμένου Βασιλείου για την «Ευρώπη» δεν επεκτείνεται πέρα από τη Θάλασσα της Ιρλανδίας.
Η φήμη τελικά έγινε πραγματικότητα, καθώς δύο μεγάλες γαλλικές τράπεζες υποβιβάστηκαν από τη Moody's. Η Credit Agricole SA και η Societe Generale SA μείωσαν τις μακροπρόθεσμες πιστοληπτικές τους αξιολογήσεις κατά ένα επίπεδο κατά Moody's σε Aa2. Μπορεί να μην σταματήσουν εκεί με τον BNP Paribas υπό έντονο έλεγχο. Τα νέα έλαβαν μια απόκριση από τις αγορές με τις μετοχές της CA να αυξάνονται έως και 5% σε ένα στάδιο της σημερινής συνεδρίασης.
Οι ευρωπαϊκές μετοχές έχουν αυξηθεί στο πρωί, λόγω εικασιών ότι η Κίνα μπορεί να προσφέρει υποστήριξη στην περιοχή, παρά το γεγονός ότι οι πρωθυπουργοί Wen Jiabao δηλώνουν ότι οι χώρες δεν πρέπει να βασίζονται σε διασώσεις. Η Κίνα που ενεργεί ως η τράπεζα του τελευταίου αποθεματικού στην Ευρώπη σε αντίθεση με το ΔΝΤ είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Ο δείκτης STOXX είναι 0.3%, ο DAX 0.08%, ο CAC 0.4%. το MIB the Italy burs και ο δείκτης των σαράντα πιο κεφαλαιοποιημένων ιταλικών εταιρειών είναι πάνω
.5%, αυτός ο δείκτης έχει μειωθεί κατά 34.44% σε ετήσια βάση. Το ftse είναι επί του παρόντος επίπεδο, το καθημερινό μέλλον του SPX προτείνει άνοιγμα 0.5% κάτω. Ο χρυσός υποχώρησε 5 δολ. Η ουγγιά και το αργό πετρέλαιο Brent υποχώρησε σημαντικά 252 δολάρια το βαρέλι. Στις ασιατικές συναλλαγές το Nikkei έκλεισε 1.14%, το CSI έκλεισε 0.47% και το Hang Seng έκλεισε 0.08%.
Το δολάριο Η.Π.Α. ήταν ισχυρό στο νυχτερινό πρωί, έχοντας σημειώσει σημαντικά κέρδη σε σχέση με το Aussie dollar και το Loonie (καναδικό δολάριο). Τα κέρδη έναντι του ελβετικού φράγκου, του ευρώ και της στερλίνας ήταν μέτρια. Το γεν και το φράγκο έχουν σημειώσει μέτρια κέρδη έναντι των κυριότερων νομισμάτων.
Οι εκδόσεις που έχουν σημασία στις ΗΠΑ σήμερα το απόγευμα περιλαμβάνουν τιμές δείκτη χονδρικής, προηγμένες λιανικές πωλήσεις και επιχειρηματικά αποθέματα.
κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσηςτα σχόλια της αγοράς forexσχόλια στην αγορά
« Αποσαφήνιση - Aka Forex Scalping Η ανεργία των ΗΠΑ οδηγεί στην αύξηση της φτώχειας »
Εάν η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση καταρρεύσει, τι θα συμβεί στη συνέχεια;
14 Σεπ Σχόλια αγοράς • 6496 Προβολές • Comments Off Αν η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση καταρρεύσει, τι θα συμβεί στη συνέχεια;
Μεταξύ των πολλών ανθρώπινων χαρακτηριστικών πολλοί από εμάς θεωρούμε δυσάρεστες την τάση να λένε ότι "το είπα" πρέπει να κατατάσσονται ψηλά. Ακούγοντας ή διαβάζοντας σχόλια από μακροχρόνιους αντιπάλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι τώρα μπαίνουν στα XNUMX λεπτά της αναζωογονημένης φήμης τους καθώς η Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχεται έντονη πίεση μπορεί να είναι βασανιστική, ένα σταματημένο ρολόι είναι σωστό δύο φορές μια μέρα…
Είμαστε μόνο στο πρώτο στάδιο που πρέπει να ανεχτούμε στρατούς συνταξιούχων πολιτικών, (που ήταν ενάντια στην ένταξη σε οποιαδήποτε μορφή) πουλώντας τις ατζέντες τους (και χωρίς αμφιβολία βιβλία) σε οποιονδήποτε θα ακούσει ή θα εκτυπώσει. Ωστόσο, δεδομένου ότι η ΟΝΕ είναι πραγματικότητα, υπάρχει ένα τεράστιο σφάλμα στο επιχείρημά τους, μια ερώτηση που κανείς δεν μπορεί να απαντήσει, αποφεύγουν βιαστικά την ερώτηση χρησιμοποιώντας τις κουρασμένες «τεχνικές» που μπορεί να τους είχαν εξυπηρετήσει στο παρελθόν. «Ποιο είναι το κόστος της αλλαγής, πόσο θα 'κοστίσει' να διαλύσει την ένωση. Όχι όσον αφορά την άυλη κοινωνική πτυχή, ή την αναταραχή, ή το γεγονός ότι ορισμένα αναπτυσσόμενα ευρωπαϊκά κράτη θα μείνουν ανεπηρέαστα, αλλά σε κρύα σκληρά κιλά, σελίνια και παλιά πένες (ή δραχμές), πόσο θα κόστιζε; Ένα τρισεκατομμύριο ευρώ, δύο τρισεκατομμύρια, αν το κόστος εξόδου είναι ανυπολόγιστο και ανυπέρβλητο, τότε ήταν το όφελος και σε ποιον; "
Όταν τίθεται το ερώτημα η σιωπή είναι εκκωφαντική. Το κόστος της διάλυσης είναι ανυπολόγιστο, παρόμοιο με τη δημιουργία ενός ουρανοξύστη σούπερ δομής, τα θεμέλια είναι ήδη στη θέση τους, χτίστηκαν και πληρώθηκαν, σχίζοντας το έργο για να καλύψουμε τα άσχημα πολιτικά κίνητρα και μια εξίσου αδαής μειονότητα θα ήταν η πραγματική καταστροφή .
Ενώ τα mainstream media έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στην Ελλάδα, η κατάσταση των υπόλοιπων PIIGS έχει ξεχαστεί εύκολα. Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα και το CIA World Factbook, η Ιταλία ήταν (το 2010) η όγδοη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και η τέταρτη μεγαλύτερη στην Ευρώπη όσον αφορά το ονομαστικό ΑΕΠ και η δέκατη μεγαλύτερη οικονομία στην παγκόσμιο και πέμπτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη όσον αφορά το ΑΕΠ ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης. Η Ιταλία είναι μέλος της βιομηχανικής ομάδας της ομάδας των οκτώ (G8), της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ. Η Ιταλία διαθέτει μια διαφοροποιημένη βιομηχανική οικονομία με κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) και ανεπτυγμένη υποδομή. Έχοντας αυτό κατά νου πώς μια χώρα, οι άνθρωποι της, τα επιχειρηματικά της συμφέροντα σχηματίζουν μια ομαλή ουρά για έξοδο από το ευρώ; Θα μπορούσε η Γερμανία ή η Γαλλία;
Η σύγκριση και η αντίθεση της Ιταλίας σε σχέση με την Ελλάδα δημιουργεί συναρπαστική ανάγνωση. Η Ελλάδα είναι η 27η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο με ονομαστικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) και η 34η μεγαλύτερη ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (ΣΔΙΤ), σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για το έτος 2009. Το ΑΕΠ της Ελλάδας, περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια, αντιπροσωπεύει περίπου 0.5% της παγκόσμιας παραγωγής. Το δημόσιο χρέος των 470 δισεκατομμυρίων δολαρίων είναι μεγάλο μόνο σε σχέση με το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας, αλλά λιγότερο από το 1% του παγκόσμιου χρέους και λιγότερο από το μισό κατέχονται από ιδιωτικές τράπεζες (κυρίως ελληνικές). Η Barclays Capital εκτιμά ότι μόνο λίγες παγκόσμιες σημαντικές ξένες τράπεζες κατέχουν σχεδόν το 10% του κεφαλαίου Tier 1 σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου, με την πλειοψηφία να κατέχει πολύ λιγότερο.
Σκεφτείτε αυτά τα δεδομένα που θα μπορούσατε να συγχωρήσετε γιατί αναρωτιέστε γιατί το ελληνικό «πρόβλημα» μεγεθύνεται εντατικά, δεδομένου του μικρού αντίκτυπου που θα είχε η μοναδική προεπιλογή. Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι οι Ευρωσκεπτικιστές βλέπουν μια φορά τη δεκαετία ευκαιρία να αποσυνδεθούν από την πολιτική και όχι νομισματική αρμονία. Ο πραγματικός φόβος θα μπορούσε να είναι από τους πολιτικούς απομονωμένους ότι εάν η Ευρώπη ξεπεράσει αυτήν την κρίση, ως Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, τότε θα έχει γίνει αδιαπέραστη και οι απομόνωση που θρηνούν για την πρόοδο θα αντηχούν στον αέρα.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες χάνουν καταθέσεις καθώς οι αποταμιευτές και τα χρηματικά κεφάλαια τρομάχτηκαν από την αναζήτηση κρίσεων στην κρίση χρέους της περιοχής, μια τάση που θα μπορούσε να επιδεινώσει τις οικονομικές και χρηματοοικονομικές συνθήκες. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν βιώσει μια πτήση περίπου 19% τους τελευταίους δώδεκα μήνες, ενώ οι ιρλανδικές τράπεζες έχουν παρακολουθήσει μια πτήση περίπου 40%. Είναι συναρπαστικό να συνειδητοποιούμε ότι η έκθεση των τραπεζών του Ηνωμένου Βασιλείου σε ελληνικό χρέος ανέρχεται σε περίπου 2.5 δισ. Ευρώ, ενώ η έκθεση σε ιρλανδικό χρέος είναι περίπου 200 δισ. Λίρες. Σύμφωνα με τους πολιτικούς του Ηνωμένου Βασιλείου, η Ιρλανδία είναι «φίλος του Ηνωμένου Βασιλείου που θα βοηθηθεί», παρά την τεράστια έκθεση και τον κίνδυνο που έχουν οι τράπεζες των «φορολογούμενων» που κατέχουν οι ΗΒ. Φαίνεται ότι η πολιτική υποψία του Ηνωμένου Βασιλείου για την «Ευρώπη» δεν επεκτείνεται πέρα από τη Θάλασσα της Ιρλανδίας.
Η φήμη τελικά έγινε πραγματικότητα, καθώς δύο μεγάλες γαλλικές τράπεζες υποβιβάστηκαν από τη Moody's. Η Credit Agricole SA και η Societe Generale SA μείωσαν τις μακροπρόθεσμες πιστοληπτικές τους αξιολογήσεις κατά ένα επίπεδο κατά Moody's σε Aa2. Μπορεί να μην σταματήσουν εκεί με τον BNP Paribas υπό έντονο έλεγχο. Τα νέα έλαβαν μια απόκριση από τις αγορές με τις μετοχές της CA να αυξάνονται έως και 5% σε ένα στάδιο της σημερινής συνεδρίασης.
Οι ευρωπαϊκές μετοχές έχουν αυξηθεί στο πρωί, λόγω εικασιών ότι η Κίνα μπορεί να προσφέρει υποστήριξη στην περιοχή, παρά το γεγονός ότι οι πρωθυπουργοί Wen Jiabao δηλώνουν ότι οι χώρες δεν πρέπει να βασίζονται σε διασώσεις. Η Κίνα που ενεργεί ως η τράπεζα του τελευταίου αποθεματικού στην Ευρώπη σε αντίθεση με το ΔΝΤ είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Ο δείκτης STOXX είναι 0.3%, ο DAX 0.08%, ο CAC 0.4%. το MIB the Italy burs και ο δείκτης των σαράντα πιο κεφαλαιοποιημένων ιταλικών εταιρειών είναι πάνω
.5%, αυτός ο δείκτης έχει μειωθεί κατά 34.44% σε ετήσια βάση. Το ftse είναι επί του παρόντος επίπεδο, το καθημερινό μέλλον του SPX προτείνει άνοιγμα 0.5% κάτω. Ο χρυσός υποχώρησε 5 δολ. Η ουγγιά και το αργό πετρέλαιο Brent υποχώρησε σημαντικά 252 δολάρια το βαρέλι. Στις ασιατικές συναλλαγές το Nikkei έκλεισε 1.14%, το CSI έκλεισε 0.47% και το Hang Seng έκλεισε 0.08%.
Το δολάριο Η.Π.Α. ήταν ισχυρό στο νυχτερινό πρωί, έχοντας σημειώσει σημαντικά κέρδη σε σχέση με το Aussie dollar και το Loonie (καναδικό δολάριο). Τα κέρδη έναντι του ελβετικού φράγκου, του ευρώ και της στερλίνας ήταν μέτρια. Το γεν και το φράγκο έχουν σημειώσει μέτρια κέρδη έναντι των κυριότερων νομισμάτων.
Οι εκδόσεις που έχουν σημασία στις ΗΠΑ σήμερα το απόγευμα περιλαμβάνουν τιμές δείκτη χονδρικής, προηγμένες λιανικές πωλήσεις και επιχειρηματικά αποθέματα.
κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσηςτα σχόλια της αγοράς forexσχόλια στην αγορά
« Αποσαφήνιση - Aka Forex Scalping Η ανεργία των ΗΠΑ οδηγεί στην αύξηση της φτώχειας »