8 Φεβ • Σχόλια αγοράς • 6588 Προβολές • Comments Off σε σαράντα έξι εκατομμύρια Αμερικανούς δεν μπορούν να SNAP από αυτό
Το Πρόγραμμα Συμπληρωματικής Διατροφικής Βοήθειας (SNAP) παρέχει οικονομική βοήθεια για την αγορά τροφίμων σε άτομα με χαμηλό εισόδημα και οικογένειες που ζουν στις ΗΠΑ. Είναι ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα βοήθειας που διαχειρίζεται η Υπηρεσία Τροφίμων και Διατροφής του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ, αλλά τα οφέλη κατανέμονται από τις μεμονωμένες πολιτείες των ΗΠΑ. Είναι ιστορικά και κοινώς γνωστό ως «Πρόγραμμα Σφραγίδας Τροφίμων».
Κατά τη χρήση 2010, διανεμήθηκαν 65 δισ. Δολάρια σε γραμματόσημα τροφίμων, με μέσο όρο ανά δικαιούχο σε ένα νοικοκυριό 133 $ ανά μήνα. Από τον Οκτώβριο του 2011, 46,224,722 Αμερικανοί έλαβαν γραμματόσημα τροφίμων. Στην Ουάσιγκτον, στο DC και στο Μισισιπή, περισσότεροι από το ένα πέμπτο των κατοίκων λαμβάνουν γραμματόσημα. Οι παραλήπτες πρέπει να έχουν το πολύ εισόδημα σχεδόν φτώχειας για να δικαιούνται παροχές.
Από τον Ιούνιο του 2004, όλες οι πολιτείες έχουν χρησιμοποιήσει την Ηλεκτρονική Μεταφορά Παροχών (χρεωστική κάρτα) για όλα τα προνόμια των τροφίμων. Ωστόσο, για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του, το πρόγραμμα χρησιμοποίησε γραμματόσημα ή κουπόνια σε χαρτί, αξίας 1 $ (καφέ), 5 $ (μπλε) και 10 $ (πράσινο). Αυτά τα γραμματόσημα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά προσυσκευασμένων βρώσιμων τροφίμων ανεξάρτητα από τη θρεπτική τους αξία (για παράδειγμα αναψυκτικά και είδη ζαχαροπλαστικής θα μπορούσαν να αγοραστούν σε γραμματόσημα τροφίμων).
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το πρόγραμμα επισήμανσης τροφίμων και τα πραγματικά γραμματόσημα καταργήθηκαν υπέρ ενός εξειδικευμένου συστήματος χρεωστικής κάρτας γνωστού ως Electronic Benefit Transfer (EBT) που παρέχεται από ιδιώτες εργολάβους. Πολλά κράτη συγχώνευαν τη χρήση της κάρτας EBT για προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας. Ο λογαριασμός του αγροκτήματος του 2008 μετονόμασε το Πρόγραμμα Σφραγίδας Τροφίμων ως Πρόγραμμα Συμπληρωματικής Διατροφικής Βοήθειας (από τον Οκτώβριο του 2008) και αντικατέστησε όλες τις αναφορές στο «σφραγίδα» ή «κουπόνι» στην ομοσπονδιακή νομοθεσία σε «κάρτα» ή «ΕΒΤ».
Η ταπείνωση, για πολλούς από τους 46 εκατομμύρια ενήλικες που λαμβάνουν το πρόγραμμα των ΗΠΑ για τη σφραγίδα τροφίμων, πρέπει να είναι βασανιστική. Πολλοί θα έχουν τα παιδιά να φροντίζουν και σε έναν πληθυσμό περίπου 312 εκατομμυρίων περίπου το 15% του πληθυσμού λαμβάνει αυτό το επίδομα. Το πρόγραμμα SNAP βρέθηκε πρόσφατα στην ατζέντα των ειδήσεων στις ΗΠΑ λόγω δύο ζητημάτων, πρώτον σε ορισμένα μέρη της Αμερικής, τα εισερχόμενα τηλεφωνικά κέντρα δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα επίπεδα έρευνας και, δεύτερον, υπάρχει το κίνημα ενός πολιτικού και διοικητικού κινήματος να κινηθεί εκείνοι που λαμβάνουν γραμματόσημα μακριά από την αγορά τι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «πρόχειρο φαγητό» είδη.
Το Food Stamp Phone Line σταματά 350,000 κλήσεις το μήνα
Πέντε από τις έξι κλήσεις στο τηλεφωνικό δίκτυο της κομητείας του Σαν Ντιέγκο, που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθούν τους ανθρώπους να υποβάλλουν αίτηση για γραμματόσημα και άλλα οφέλη, δεν περνούν. Όσοι αντιμετωπίζουν μέση αναμονή άνω των 30 λεπτών. Περισσότερες από 350,000 κλήσεις το μήνα δεν απαντώνται επειδή η Υπηρεσία Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών του νομού δεν έχει προσλάβει αρκετούς εργαζόμενους ή δεν έχει εγκαταστήσει αρκετές τηλεφωνικές γραμμές. Το σύστημα λαμβάνει περίπου 68,000 κλήσεις το μήνα.
Φλόριντα: Οι κρατικοί νομοθέτες θα μπορούσαν να ψηφίσουν για να αποτρέψουν τους ανθρώπους από τη χρήση γραμματοσήμων για να αγοράσουν άχρηστο φαγητό
Οι κρατικοί νομοθέτες θα μπορούσαν να ψηφίσουν για να αποτρέψουν τους ανθρώπους από τη χρήση γραμματοσήμων για να αγοράσουν πρόχειρο φαγητό. Ένας λογαριασμός για την προσθήκη καραμελών, κοκ και μπισκότων στη λίστα αντικειμένων που δεν θα καλύψουν τα γραμματόσημα, πέρασε μια επιτροπή γερουσίας.
Ο πολιτικός γερουσιαστής Ronda Storms είναι χορηγός νομοθεσίας που θα προσθέσει πρόχειρο φαγητό στη λίστα αντικειμένων που δεν καλύπτονται από το επίδομα δικαιώματος.
Σε αυτές τις στιγμές που κάνουμε όλες αυτές τις περικοπές σε κρατικό επίπεδο, σε τοπικό επίπεδο, στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Μειώνουμε παντού. Πραγματικά, είναι υψηλή προτεραιότητα για εμάς να αγοράζουμε πατατάκια;
Ο εκπρόσωπος Mark Pafford καλεί το νομοσχέδιο βαρύ.
Σίγουρα η κυβέρνηση πηγαίνει πολύ μακριά σε ιδιωτικά οικογενειακά θέματα.
Πέρυσι, τρία εκατομμύρια Floridians ζήτησαν πέντε δισεκατομμύρια δολάρια σε γραμματόσημα, το νομοσχέδιο θα μπορούσε να αντιμετωπίσει πολλές αντιδράσεις καθώς περνάει τη διαδικασία. Jello, Ice cream, pretzels, popcorn, popsicles, πατάτες, ντόνατς και cupcakes είναι μερικά μόνο από τα αντικείμενα που θα απαγορευτούν. Ωστόσο, το στοιχείο πρόχειρου φαγητού του λογαριασμού ενδέχεται να πρέπει να εξαλειφθεί προκειμένου να συγκεντρωθεί υποστήριξη για τη λήψη του μέτρου.
Στην πλουσιότερη χώρα του πλανήτη αψηφά την πεποίθηση ότι περίπου το δεκαπέντε τοις εκατό του πληθυσμού θα πεινούσε χωρίς κυβερνητική βοήθεια. Η μη λήψη αρχικής βοήθειας, λόγω του κακού χειρισμού τηλεφωνικών κέντρων, δεν ισχύει αρκετά σε μια τέτοια τεχνικά προηγμένη κοινωνία, όπου ένας στρατός οικιακών εργαζομένων θα μπορούσε να βοηθήσει με τις αιτήσεις. Αυτή η αποτυχία υποδηλώνει ότι έχει τεθεί σε εφαρμογή μια σκόπιμη πολιτική άρνησης μέσω εξάντλησης.
Ωστόσο, το δεύτερο ζήτημα είναι στην πραγματικότητα αρκετά ανησυχητικό, εάν μια κυβέρνηση παρέχει θρεπτικά οφέλη θα πρέπει να έχει (σωστά) τη δυνατότητα να δηλώσει σε ποιο πρέπει να δαπανήσει αυτό το όφελος; Σίγουρα μια δίκαιη κοινωνία θα περίμενε να απαγορευτεί η αγορά αλκοόλ, αλλά έχει μια κυβέρνηση το δικαίωμα να διαχειρίζεται αυτή την επιλογή σε μια απαγορευμένη λίστα ειδών διατροφής; Οι Αμερικανοί φτωχοί στο SNAP δεν μπορούν να μαγειρέψουν ένα γεύμα τριών πιάτων χρησιμοποιώντας τα συστατικά της καλύτερης αξίας, μπορεί να μην έχουν πρόσβαση σε εγκαταστάσεις μαγειρέματος ή καύσιμα ή συνεχές τρεχούμενο νερό. Και αν νομίζετε ότι διαβάζει σαν περιγραφή του τρίτου κόσμου και όχι τις ισχυρές ΗΠΑ, τότε ξανασκεφτείτε το.
Πάνω από δέκα εκατομμύρια Αμερικανοί δεν μπορούν να θερμάνουν τα σπίτια τους χωρίς βοήθεια, άρα το κλισέ αυτό «Αγοράζουν απλώς πίτσα και πατάτες με αυτό το φυλλάδιο» δεν πλένει αρκετά. Οι φτωχοί οδηγούνται να αγοράσουν το φθηνότερο πιο βολικό φαγητό που είναι διαθέσιμο, ένα υγιεινό, τριών πιάτων, σπιτικό γεύμα κάθε βράδυ είναι ονειρική χώρα για πολλούς.
Αυτό το τελευταίο παιχνίδι στο πρόγραμμα SNAP είναι πέρα από την λιτότητα, τώρα μπαίνει σε ένα φαινόμενο με ένα πολύ πιο ψυχρό τελικό παιχνίδι, το όνομα αυτού του φαινομένου ξεκινά επίσης με το γράμμα "F".
Δεν υπάρχει κατάλληλη φράση που να εξηγεί ή να καταλαβαίνει γιατί οι κυβερνήσεις γίνονται πολύ πιο σκληρές για τα φτωχότερα στοιχεία της κοινωνίας σε περιόδους οικονομικής δυσκολίας, αλλά δυστυχώς είναι μια καλά φορεμένη τακτική και καλά πατημένη πορεία. Ενώ η τραπεζική μας αδελφότητα σταθμεύει τρισεκατομμύρια παράκτιες κοινωνικά άχρηστες επενδύσεις, οι φτωχοί στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, γίνονται φτωχότεροι και πιο πεινασμένοι και στόχος θυματοποίησης.
Είναι σαν οι κυβερνήσεις της εποχής να θέλουν να χωρίσουν τον πληθυσμό τους και να τους ενθαρρύνουν να δείξουν και να μοιράσουν την ευθύνη μακριά από τους ένοχους που πήραν μια μπάλα καταστροφής στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Οι λόγοι είναι τόσο παλιοί όσο η πολιτική και δυστυχώς αυτή η ενοχλητική παθολογία λειτουργεί… για όσους βρίσκονται στην εξουσία…
θραύσηχρήσεις
« FX γροθιές σε δέσμες Στην υγειά σας! Μπορεί η Λογική του Πλάτωνα να λύσει το ελληνικό πρόβλημα; »
Σαράντα έξι εκατομμύρια Αμερικανοί δεν μπορούν να SNAP από αυτό
8 Φεβ • Σχόλια αγοράς • 6588 Προβολές • Comments Off σε σαράντα έξι εκατομμύρια Αμερικανούς δεν μπορούν να SNAP από αυτό
Το Πρόγραμμα Συμπληρωματικής Διατροφικής Βοήθειας (SNAP) παρέχει οικονομική βοήθεια για την αγορά τροφίμων σε άτομα με χαμηλό εισόδημα και οικογένειες που ζουν στις ΗΠΑ. Είναι ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα βοήθειας που διαχειρίζεται η Υπηρεσία Τροφίμων και Διατροφής του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ, αλλά τα οφέλη κατανέμονται από τις μεμονωμένες πολιτείες των ΗΠΑ. Είναι ιστορικά και κοινώς γνωστό ως «Πρόγραμμα Σφραγίδας Τροφίμων».
Κατά τη χρήση 2010, διανεμήθηκαν 65 δισ. Δολάρια σε γραμματόσημα τροφίμων, με μέσο όρο ανά δικαιούχο σε ένα νοικοκυριό 133 $ ανά μήνα. Από τον Οκτώβριο του 2011, 46,224,722 Αμερικανοί έλαβαν γραμματόσημα τροφίμων. Στην Ουάσιγκτον, στο DC και στο Μισισιπή, περισσότεροι από το ένα πέμπτο των κατοίκων λαμβάνουν γραμματόσημα. Οι παραλήπτες πρέπει να έχουν το πολύ εισόδημα σχεδόν φτώχειας για να δικαιούνται παροχές.
Από τον Ιούνιο του 2004, όλες οι πολιτείες έχουν χρησιμοποιήσει την Ηλεκτρονική Μεταφορά Παροχών (χρεωστική κάρτα) για όλα τα προνόμια των τροφίμων. Ωστόσο, για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του, το πρόγραμμα χρησιμοποίησε γραμματόσημα ή κουπόνια σε χαρτί, αξίας 1 $ (καφέ), 5 $ (μπλε) και 10 $ (πράσινο). Αυτά τα γραμματόσημα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά προσυσκευασμένων βρώσιμων τροφίμων ανεξάρτητα από τη θρεπτική τους αξία (για παράδειγμα αναψυκτικά και είδη ζαχαροπλαστικής θα μπορούσαν να αγοραστούν σε γραμματόσημα τροφίμων).
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το πρόγραμμα επισήμανσης τροφίμων και τα πραγματικά γραμματόσημα καταργήθηκαν υπέρ ενός εξειδικευμένου συστήματος χρεωστικής κάρτας γνωστού ως Electronic Benefit Transfer (EBT) που παρέχεται από ιδιώτες εργολάβους. Πολλά κράτη συγχώνευαν τη χρήση της κάρτας EBT για προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας. Ο λογαριασμός του αγροκτήματος του 2008 μετονόμασε το Πρόγραμμα Σφραγίδας Τροφίμων ως Πρόγραμμα Συμπληρωματικής Διατροφικής Βοήθειας (από τον Οκτώβριο του 2008) και αντικατέστησε όλες τις αναφορές στο «σφραγίδα» ή «κουπόνι» στην ομοσπονδιακή νομοθεσία σε «κάρτα» ή «ΕΒΤ».
Η ταπείνωση, για πολλούς από τους 46 εκατομμύρια ενήλικες που λαμβάνουν το πρόγραμμα των ΗΠΑ για τη σφραγίδα τροφίμων, πρέπει να είναι βασανιστική. Πολλοί θα έχουν τα παιδιά να φροντίζουν και σε έναν πληθυσμό περίπου 312 εκατομμυρίων περίπου το 15% του πληθυσμού λαμβάνει αυτό το επίδομα. Το πρόγραμμα SNAP βρέθηκε πρόσφατα στην ατζέντα των ειδήσεων στις ΗΠΑ λόγω δύο ζητημάτων, πρώτον σε ορισμένα μέρη της Αμερικής, τα εισερχόμενα τηλεφωνικά κέντρα δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα επίπεδα έρευνας και, δεύτερον, υπάρχει το κίνημα ενός πολιτικού και διοικητικού κινήματος να κινηθεί εκείνοι που λαμβάνουν γραμματόσημα μακριά από την αγορά τι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «πρόχειρο φαγητό» είδη.
Το Food Stamp Phone Line σταματά 350,000 κλήσεις το μήνα
Πέντε από τις έξι κλήσεις στο τηλεφωνικό δίκτυο της κομητείας του Σαν Ντιέγκο, που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθούν τους ανθρώπους να υποβάλλουν αίτηση για γραμματόσημα και άλλα οφέλη, δεν περνούν. Όσοι αντιμετωπίζουν μέση αναμονή άνω των 30 λεπτών. Περισσότερες από 350,000 κλήσεις το μήνα δεν απαντώνται επειδή η Υπηρεσία Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών του νομού δεν έχει προσλάβει αρκετούς εργαζόμενους ή δεν έχει εγκαταστήσει αρκετές τηλεφωνικές γραμμές. Το σύστημα λαμβάνει περίπου 68,000 κλήσεις το μήνα.
Φλόριντα: Οι κρατικοί νομοθέτες θα μπορούσαν να ψηφίσουν για να αποτρέψουν τους ανθρώπους από τη χρήση γραμματοσήμων για να αγοράσουν άχρηστο φαγητό
Οι κρατικοί νομοθέτες θα μπορούσαν να ψηφίσουν για να αποτρέψουν τους ανθρώπους από τη χρήση γραμματοσήμων για να αγοράσουν πρόχειρο φαγητό. Ένας λογαριασμός για την προσθήκη καραμελών, κοκ και μπισκότων στη λίστα αντικειμένων που δεν θα καλύψουν τα γραμματόσημα, πέρασε μια επιτροπή γερουσίας.
Ο πολιτικός γερουσιαστής Ronda Storms είναι χορηγός νομοθεσίας που θα προσθέσει πρόχειρο φαγητό στη λίστα αντικειμένων που δεν καλύπτονται από το επίδομα δικαιώματος.
Σε αυτές τις στιγμές που κάνουμε όλες αυτές τις περικοπές σε κρατικό επίπεδο, σε τοπικό επίπεδο, στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Μειώνουμε παντού. Πραγματικά, είναι υψηλή προτεραιότητα για εμάς να αγοράζουμε πατατάκια;
Ο εκπρόσωπος Mark Pafford καλεί το νομοσχέδιο βαρύ.
Σίγουρα η κυβέρνηση πηγαίνει πολύ μακριά σε ιδιωτικά οικογενειακά θέματα.
Πέρυσι, τρία εκατομμύρια Floridians ζήτησαν πέντε δισεκατομμύρια δολάρια σε γραμματόσημα, το νομοσχέδιο θα μπορούσε να αντιμετωπίσει πολλές αντιδράσεις καθώς περνάει τη διαδικασία. Jello, Ice cream, pretzels, popcorn, popsicles, πατάτες, ντόνατς και cupcakes είναι μερικά μόνο από τα αντικείμενα που θα απαγορευτούν. Ωστόσο, το στοιχείο πρόχειρου φαγητού του λογαριασμού ενδέχεται να πρέπει να εξαλειφθεί προκειμένου να συγκεντρωθεί υποστήριξη για τη λήψη του μέτρου.
Στην πλουσιότερη χώρα του πλανήτη αψηφά την πεποίθηση ότι περίπου το δεκαπέντε τοις εκατό του πληθυσμού θα πεινούσε χωρίς κυβερνητική βοήθεια. Η μη λήψη αρχικής βοήθειας, λόγω του κακού χειρισμού τηλεφωνικών κέντρων, δεν ισχύει αρκετά σε μια τέτοια τεχνικά προηγμένη κοινωνία, όπου ένας στρατός οικιακών εργαζομένων θα μπορούσε να βοηθήσει με τις αιτήσεις. Αυτή η αποτυχία υποδηλώνει ότι έχει τεθεί σε εφαρμογή μια σκόπιμη πολιτική άρνησης μέσω εξάντλησης.
Ωστόσο, το δεύτερο ζήτημα είναι στην πραγματικότητα αρκετά ανησυχητικό, εάν μια κυβέρνηση παρέχει θρεπτικά οφέλη θα πρέπει να έχει (σωστά) τη δυνατότητα να δηλώσει σε ποιο πρέπει να δαπανήσει αυτό το όφελος; Σίγουρα μια δίκαιη κοινωνία θα περίμενε να απαγορευτεί η αγορά αλκοόλ, αλλά έχει μια κυβέρνηση το δικαίωμα να διαχειρίζεται αυτή την επιλογή σε μια απαγορευμένη λίστα ειδών διατροφής; Οι Αμερικανοί φτωχοί στο SNAP δεν μπορούν να μαγειρέψουν ένα γεύμα τριών πιάτων χρησιμοποιώντας τα συστατικά της καλύτερης αξίας, μπορεί να μην έχουν πρόσβαση σε εγκαταστάσεις μαγειρέματος ή καύσιμα ή συνεχές τρεχούμενο νερό. Και αν νομίζετε ότι διαβάζει σαν περιγραφή του τρίτου κόσμου και όχι τις ισχυρές ΗΠΑ, τότε ξανασκεφτείτε το.
Πάνω από δέκα εκατομμύρια Αμερικανοί δεν μπορούν να θερμάνουν τα σπίτια τους χωρίς βοήθεια, άρα το κλισέ αυτό «Αγοράζουν απλώς πίτσα και πατάτες με αυτό το φυλλάδιο» δεν πλένει αρκετά. Οι φτωχοί οδηγούνται να αγοράσουν το φθηνότερο πιο βολικό φαγητό που είναι διαθέσιμο, ένα υγιεινό, τριών πιάτων, σπιτικό γεύμα κάθε βράδυ είναι ονειρική χώρα για πολλούς.
Αυτό το τελευταίο παιχνίδι στο πρόγραμμα SNAP είναι πέρα από την λιτότητα, τώρα μπαίνει σε ένα φαινόμενο με ένα πολύ πιο ψυχρό τελικό παιχνίδι, το όνομα αυτού του φαινομένου ξεκινά επίσης με το γράμμα "F".
Δεν υπάρχει κατάλληλη φράση που να εξηγεί ή να καταλαβαίνει γιατί οι κυβερνήσεις γίνονται πολύ πιο σκληρές για τα φτωχότερα στοιχεία της κοινωνίας σε περιόδους οικονομικής δυσκολίας, αλλά δυστυχώς είναι μια καλά φορεμένη τακτική και καλά πατημένη πορεία. Ενώ η τραπεζική μας αδελφότητα σταθμεύει τρισεκατομμύρια παράκτιες κοινωνικά άχρηστες επενδύσεις, οι φτωχοί στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο, γίνονται φτωχότεροι και πιο πεινασμένοι και στόχος θυματοποίησης.
Είναι σαν οι κυβερνήσεις της εποχής να θέλουν να χωρίσουν τον πληθυσμό τους και να τους ενθαρρύνουν να δείξουν και να μοιράσουν την ευθύνη μακριά από τους ένοχους που πήραν μια μπάλα καταστροφής στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Οι λόγοι είναι τόσο παλιοί όσο η πολιτική και δυστυχώς αυτή η ενοχλητική παθολογία λειτουργεί… για όσους βρίσκονται στην εξουσία…
θραύσηχρήσεις
« FX γροθιές σε δέσμες Στην υγειά σας! Μπορεί η Λογική του Πλάτωνα να λύσει το ελληνικό πρόβλημα; »