Ssshhh ... ψιθυρίστε το ήσυχα αλλά αυτό το λιτό "πράγμα" δεν λειτουργεί. Δεν θα το μαντέψατε ποτέ, αλλά μόνο τώρα, όπως για παράδειγμα η Ισπανία αντιστρέφεται σε αρνητική «ανάπτυξη» και το 51.5% των νέων ενηλίκων της είναι άνεργοι, είναι το μεγάλο και καλό του ΔΝΤ, της ΕΕ, της ΕΚΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας να αμφισβητήσει τη «σοφία» της λιτότητας.
Αυτό είναι σωστό, ένα οικονομικό παζλ, που ακόμη και τα παιδιά γυμνασίου που σπουδάζουν οικονομικά θα μπορούσαν να καταλάβουν ότι δεν θα λειτουργούσαν, δεν λειτουργεί. Περικοπή εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, περικοπή δημόσιων δαπανών και οι άνθρωποι είτε δεν μπορούν να ξοδέψουν είτε δεν θα ξοδέψουν (λόγω βαθύτατων φόβων για χρηματοοικονομική ανασφάλεια) και τις οικονομίες που είναι φορτωμένες με «αυστηρό» δόγμα, που παραδίδεται με τέτοιο θρησκευτικό ζήλο από στρατό τεχνοκρατικής apparatchiks, βρείτε όπισθεν. Μια βαθιά ύφεση έχει πλέον επιστρέψει στο ραντάρ για την Ευρωζώνη, ακόμη κι αν το «μικρό» θέμα της Ελλάδας υποτίθεται ότι επιλύθηκε αυτήν την εβδομάδα.
Ναι, δεν είδαμε ποτέ ότι ερχόμαστε; Πασπαλίστε το δόγμα κατά της ανάπτυξης, όπως το ρίξιμο ζιζανίων σε ένα υγιές γκαζόν το καλοκαίρι, και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι συστολή. Η πραγματική ανησυχία είναι ότι η τραπεζική και η πολιτική ελίτ «το είδαν να έρχεται», ήξεραν ακριβώς τι θα συνέβαινε στις οικονομίες και ergo την ευημερία των πολιτών των PIIGS εάν εισήχθησαν αυτά τα αυστηρά μέτρα, αλλά ακολούθησαν ως καθήκον τους ήταν να σώσει το σύστημα, το σύστημά τους, ανεξάρτητα από την τιμή που η πλειοψηφία θα έπρεπε τελικά να πληρώσει για τις επόμενες γενιές.
Παρά τη συνεχή ανατροπή και τις προφητείες καταστροφής από τους πολιτικούς ηγέτες μας το 2008-2009, υπήρχαν άλλοι τρόποι για την επισκευή του νομισματικού συστήματος χωρίς επανόρθωση των μεθόδων που προτιμούσαν οι δυτικές κυβερνήσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ασία εξακολουθεί να αναφέρεται στην πιθανή κατάρρευση το 2008-2009 ως «κρίση δυτικών τραπεζών». Και καθώς πολλοί από εμάς προσπαθούσαμε να επισημάνουμε το 2008-2009 αποφεύγοντας μια μεγάλη ύφεση τότε θα μπορούσαμε να έχουμε απρόβλεπτες συνέπειες με τη μορφή μεγαλύτερης κατάθλιψης αργότερα ..
Τα στοιχεία μιας εναλλακτικής είναι και ήταν η Ισλανδία. Υπήρξε μια εικονική απαγόρευση ειδήσεων σχετικά με το πόσο καλά έχει ανακάμψει η Ισλανδία και με τόσο εντυπωσιακό τρόπο, δεδομένου του σχετικού σύντομου σύντομου χρόνου που έχει περάσει. Ενώ οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων της Ισλανδίας δεν έδωσαν το δάχτυλο στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, (δέχθηκαν μια διάσωση ΔΝΤ σε εκατομμύρια σε αντίθεση με τα δισεκατομμύρια) πήραν τα χτυπήματα και έχουν ανακάμψει. Οι τράπεζες τους και, κυρίως, οι μέτοχοι που ανέλαβαν τον κίνδυνο, εξαλείφθηκαν με κάθε σκοπό.
Η Ισλανδία δεν δέσμευσε τις τράπεζες τους και βιώνουν αύξηση 3% (και κανένα μέτρο λιτότητας), αυτό είναι δέκα φορές το τρέχον επίπεδο «ανάπτυξης» της Ισπανίας. Τώρα, όπως η Ισλανδία, (όπως μας οδήγησε να πιστέψουμε εκείνη τη στιγμή) η χώρα στο μεγαλύτερο χάος, σίγουρα η ανάκαμψή τους, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, αποδεικνύει ότι η διάσωση τραπεζών. Η μεταφορά του χρέους στους φορολογούμενους και το χαρακτηρισμό του ως κρατικού χρέους και η επιβολή μέτρων λιτότητας, είναι στην πραγματικότητα οικονομική αυτοκτονία.
Αξίζει σίγουρα να αφιερώσετε χρόνο για να εξετάσετε την κατάσταση της Ισλανδίας έναντι της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας..ο και της Γαλλίας. Αυτό που ακολουθεί είναι μια σύντομη ιστορία της κρίσης και η γνώμη των φωτιστικών όπως ο Joseph Sitglitz που μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω: «Τα διδάγματα από την οικονομική κρίση της Ισλανδίας», «Η κρίση και η ανάκαμψη της Ισλανδίας»
Κρίση της Ισλανδίας
Η ισλανδική χρηματοπιστωτική κρίση 2008–2009 ήταν μια μεγάλη συνεχιζόμενη οικονομική και πολιτική κρίση στην Ισλανδία που περιλάμβανε την κατάρρευση και των τριών από τις μεγάλες εμπορικές τράπεζες της χώρας, μετά τις δυσκολίες τους στην αναχρηματοδότηση του βραχυπρόθεσμου χρέους τους και την επιβολή καταθέσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας της, η τραπεζική κατάρρευση της Ισλανδίας είναι η μεγαλύτερη που υπέστη οποιαδήποτε χώρα στην οικονομική ιστορία.
Η οικονομική κρίση στην Ισλανδία είχε σοβαρές συνέπειες για την ισλανδική οικονομία. Το εθνικό νόμισμα έπεσε απότομα σε αξία, οι συναλλαγές σε ξένο νόμισμα είχαν ουσιαστικά ανασταλεί για εβδομάδες και η κεφαλαιοποίηση της αγοράς του ισλανδικού χρηματιστηρίου μειώθηκε κατά περισσότερο από 90%. Ως αποτέλεσμα της κρίσης, η Ισλανδία υπέστη σοβαρή ύφεση. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας μειώθηκε κατά 5.5% σε πραγματικούς όρους κατά τους πρώτους έξι μήνες του 2009. Το πλήρες κόστος της κρίσης δεν μπορεί ακόμη να προσδιοριστεί, αλλά ήδη εκτιμάται ότι υπερβαίνει το 75% του ΑΕΠ της χώρας το 2007. Εκτός της Ισλανδίας, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο καταθέτες (πολύ περισσότερο από ολόκληρο τον πληθυσμό της Ισλανδίας) βρήκαν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους παγωμένους εν μέσω διπλωματικού επιχειρήματος σχετικά με την ασφάλιση καταθέσεων. Η γερμανική τράπεζα BayernLB αντιμετώπισε απώλειες έως 1.5 δισεκατομμύρια ευρώ και έπρεπε να ζητήσει βοήθεια από τη γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της Νήσου του Μαν πλήρωσε το ήμισυ των αποθεματικών της, που αντιστοιχούν στο 7.5% του ΑΕΠ του νησιού, σε ασφάλεια καταθέσεων.
Η οικονομική θέση της Ισλανδίας έχει βελτιωθεί σταθερά μετά το δυστύχημα. Η οικονομική συρρίκνωση και η αύξηση της ανεργίας φαίνεται να έχουν σταματήσει στα τέλη του 2010 και με την ανάπτυξη να βρίσκεται σε εξέλιξη στα μέσα του 2011. Τρεις κύριοι παράγοντες ήταν σημαντικοί από αυτή την άποψη…
Πρώτον, η έκτακτη νομοθεσία που ψηφίστηκε από το ισλανδικό κοινοβούλιο τον Οκτώβριο του 2008, η οποία χρησίμευσε για την ελαχιστοποίηση του αντίκτυπου της χρηματοπιστωτικής κρίσης στη χώρα. Η Αρχή Χρηματοοικονομικής Εποπτείας της Ισλανδίας χρησιμοποίησε τη νομοθεσία έκτακτης ανάγκης για να αναλάβει τις εγχώριες δραστηριότητες των τριών μεγαλύτερων τραπεζών. Οι πολύ μεγαλύτερες ξένες δραστηριότητες των τραπεζών τέθηκαν υπό επιβολή.
Ένας δεύτερος σημαντικός παράγοντας ήταν η επιτυχία του ΔΝΤ Stand-By-Arrangement στη χώρα από το Νοέμβριο του 2008. Το SBA περιλαμβάνει τρεις πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας είναι ένα πρόγραμμα μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής εξυγίανσης, που περιλαμβάνει επώδυνα μέτρα λιτότητας και σημαντικές αυξήσεις των φόρων. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα χρέη της κεντρικής κυβέρνησης έχουν σταθεροποιηθεί περίπου στο 80-90 τοις εκατό του ΑΕΠ. Ένας δεύτερος πυλώνας είναι η ανάσταση ενός βιώσιμου αλλά απότομα μειωμένου εγχώριου τραπεζικού συστήματος. Ένας τρίτος πυλώνας είναι η θέσπιση ελέγχων κεφαλαίου και η προσπάθεια σταδιακής άρσης αυτών για την αποκατάσταση των κανονικών οικονομικών δεσμών με τον έξω κόσμο. Ένα σημαντικό αποτέλεσμα της έκτακτης νομοθεσίας και του SBA είναι ότι η χώρα δεν έχει πληγεί σοβαρά από την ευρωπαϊκή κρίση κρατικού χρέους από το 2010.
Παρά την αμφισβητούμενη συζήτηση με τη Βρετανία και τις Κάτω Χώρες σχετικά με το ζήτημα της κρατικής εγγύησης σχετικά με τις καταθέσεις της Icesave της Landsbanki σε αυτές τις χώρες, οι συμβάσεις ανταλλαγής πιστωτικών χρεογράφων στο ισλανδικό κρατικό χρέος μειώθηκαν σταθερά από πάνω από 1000 βαθμούς πριν από τη συντριβή το 2008 σε περίπου 200 μονάδες τον Ιούνιο του 2011. Το γεγονός ότι τα περιουσιακά στοιχεία των αποτυχημένων υποκαταστημάτων της Landsbanki εκτιμάται τώρα ότι καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των απαιτήσεων των καταθετών είχε επιρροή στη μείωση των ανησυχιών για την κατάσταση.
Τέλος, ο τρίτος σημαντικός παράγοντας πίσω από την επίλυση της χρηματοπιστωτικής κρίσης ήταν η απόφαση της κυβέρνησης της Ισλανδίας να υποβάλει αίτηση ένταξης στην ΕΕ τον Ιούλιο του 2009. Ένα σημάδι της επιτυχίας αποκαλύφθηκε καθώς η ισλανδική κυβέρνηση συγκέντρωσε επιτυχώς 1 δισεκατομμύριο δολάρια με έκδοση ομολόγων στις 9 Ιουνίου 2011. Αυτή η εξέλιξη δείχνει ότι οι διεθνείς επενδυτές έχουν δώσει στην κυβέρνηση και το νέο τραπεζικό σύστημα, με δύο από τις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες που βρίσκονται τώρα σε ξένα χέρια, ένα καθαρό λογαριασμό υγείας.
Joseph Stiglitz - «Τα διδάγματα από την οικονομική κρίση της Ισλανδίας»
Η ανάκαμψη της Ισλανδίας τους κάνει το πραγματικό αγόρι αφίσας για την οικονομική συντριβή;
30 Ιανουαρίου • Σχόλια αγοράς • 10657 Προβολές • 1 Σχόλια σχετικά με την ανάκαμψη της Ισλανδίας τους κάνει το πραγματικό αγόρι αφίσας για την οικονομική συντριβή;
Ssshhh ... ψιθυρίστε το ήσυχα αλλά αυτό το λιτό "πράγμα" δεν λειτουργεί. Δεν θα το μαντέψατε ποτέ, αλλά μόνο τώρα, όπως για παράδειγμα η Ισπανία αντιστρέφεται σε αρνητική «ανάπτυξη» και το 51.5% των νέων ενηλίκων της είναι άνεργοι, είναι το μεγάλο και καλό του ΔΝΤ, της ΕΕ, της ΕΚΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας να αμφισβητήσει τη «σοφία» της λιτότητας.
Αυτό είναι σωστό, ένα οικονομικό παζλ, που ακόμη και τα παιδιά γυμνασίου που σπουδάζουν οικονομικά θα μπορούσαν να καταλάβουν ότι δεν θα λειτουργούσαν, δεν λειτουργεί. Περικοπή εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, περικοπή δημόσιων δαπανών και οι άνθρωποι είτε δεν μπορούν να ξοδέψουν είτε δεν θα ξοδέψουν (λόγω βαθύτατων φόβων για χρηματοοικονομική ανασφάλεια) και τις οικονομίες που είναι φορτωμένες με «αυστηρό» δόγμα, που παραδίδεται με τέτοιο θρησκευτικό ζήλο από στρατό τεχνοκρατικής apparatchiks, βρείτε όπισθεν. Μια βαθιά ύφεση έχει πλέον επιστρέψει στο ραντάρ για την Ευρωζώνη, ακόμη κι αν το «μικρό» θέμα της Ελλάδας υποτίθεται ότι επιλύθηκε αυτήν την εβδομάδα.
Ναι, δεν είδαμε ποτέ ότι ερχόμαστε; Πασπαλίστε το δόγμα κατά της ανάπτυξης, όπως το ρίξιμο ζιζανίων σε ένα υγιές γκαζόν το καλοκαίρι, και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι συστολή. Η πραγματική ανησυχία είναι ότι η τραπεζική και η πολιτική ελίτ «το είδαν να έρχεται», ήξεραν ακριβώς τι θα συνέβαινε στις οικονομίες και ergo την ευημερία των πολιτών των PIIGS εάν εισήχθησαν αυτά τα αυστηρά μέτρα, αλλά ακολούθησαν ως καθήκον τους ήταν να σώσει το σύστημα, το σύστημά τους, ανεξάρτητα από την τιμή που η πλειοψηφία θα έπρεπε τελικά να πληρώσει για τις επόμενες γενιές.
Παρά τη συνεχή ανατροπή και τις προφητείες καταστροφής από τους πολιτικούς ηγέτες μας το 2008-2009, υπήρχαν άλλοι τρόποι για την επισκευή του νομισματικού συστήματος χωρίς επανόρθωση των μεθόδων που προτιμούσαν οι δυτικές κυβερνήσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ασία εξακολουθεί να αναφέρεται στην πιθανή κατάρρευση το 2008-2009 ως «κρίση δυτικών τραπεζών». Και καθώς πολλοί από εμάς προσπαθούσαμε να επισημάνουμε το 2008-2009 αποφεύγοντας μια μεγάλη ύφεση τότε θα μπορούσαμε να έχουμε απρόβλεπτες συνέπειες με τη μορφή μεγαλύτερης κατάθλιψης αργότερα ..
Τα στοιχεία μιας εναλλακτικής είναι και ήταν η Ισλανδία. Υπήρξε μια εικονική απαγόρευση ειδήσεων σχετικά με το πόσο καλά έχει ανακάμψει η Ισλανδία και με τόσο εντυπωσιακό τρόπο, δεδομένου του σχετικού σύντομου σύντομου χρόνου που έχει περάσει. Ενώ οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων της Ισλανδίας δεν έδωσαν το δάχτυλο στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, (δέχθηκαν μια διάσωση ΔΝΤ σε εκατομμύρια σε αντίθεση με τα δισεκατομμύρια) πήραν τα χτυπήματα και έχουν ανακάμψει. Οι τράπεζες τους και, κυρίως, οι μέτοχοι που ανέλαβαν τον κίνδυνο, εξαλείφθηκαν με κάθε σκοπό.
Η Ισλανδία δεν δέσμευσε τις τράπεζες τους και βιώνουν αύξηση 3% (και κανένα μέτρο λιτότητας), αυτό είναι δέκα φορές το τρέχον επίπεδο «ανάπτυξης» της Ισπανίας. Τώρα, όπως η Ισλανδία, (όπως μας οδήγησε να πιστέψουμε εκείνη τη στιγμή) η χώρα στο μεγαλύτερο χάος, σίγουρα η ανάκαμψή τους, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, αποδεικνύει ότι η διάσωση τραπεζών. Η μεταφορά του χρέους στους φορολογούμενους και το χαρακτηρισμό του ως κρατικού χρέους και η επιβολή μέτρων λιτότητας, είναι στην πραγματικότητα οικονομική αυτοκτονία.
Αξίζει σίγουρα να αφιερώσετε χρόνο για να εξετάσετε την κατάσταση της Ισλανδίας έναντι της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας..ο και της Γαλλίας. Αυτό που ακολουθεί είναι μια σύντομη ιστορία της κρίσης και η γνώμη των φωτιστικών όπως ο Joseph Sitglitz που μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω: «Τα διδάγματα από την οικονομική κρίση της Ισλανδίας», «Η κρίση και η ανάκαμψη της Ισλανδίας»
Κρίση της Ισλανδίας
Η ισλανδική χρηματοπιστωτική κρίση 2008–2009 ήταν μια μεγάλη συνεχιζόμενη οικονομική και πολιτική κρίση στην Ισλανδία που περιλάμβανε την κατάρρευση και των τριών από τις μεγάλες εμπορικές τράπεζες της χώρας, μετά τις δυσκολίες τους στην αναχρηματοδότηση του βραχυπρόθεσμου χρέους τους και την επιβολή καταθέσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας της, η τραπεζική κατάρρευση της Ισλανδίας είναι η μεγαλύτερη που υπέστη οποιαδήποτε χώρα στην οικονομική ιστορία.
Η οικονομική κρίση στην Ισλανδία είχε σοβαρές συνέπειες για την ισλανδική οικονομία. Το εθνικό νόμισμα έπεσε απότομα σε αξία, οι συναλλαγές σε ξένο νόμισμα είχαν ουσιαστικά ανασταλεί για εβδομάδες και η κεφαλαιοποίηση της αγοράς του ισλανδικού χρηματιστηρίου μειώθηκε κατά περισσότερο από 90%. Ως αποτέλεσμα της κρίσης, η Ισλανδία υπέστη σοβαρή ύφεση. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας μειώθηκε κατά 5.5% σε πραγματικούς όρους κατά τους πρώτους έξι μήνες του 2009. Το πλήρες κόστος της κρίσης δεν μπορεί ακόμη να προσδιοριστεί, αλλά ήδη εκτιμάται ότι υπερβαίνει το 75% του ΑΕΠ της χώρας το 2007. Εκτός της Ισλανδίας, περισσότεροι από μισό εκατομμύριο καταθέτες (πολύ περισσότερο από ολόκληρο τον πληθυσμό της Ισλανδίας) βρήκαν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους παγωμένους εν μέσω διπλωματικού επιχειρήματος σχετικά με την ασφάλιση καταθέσεων. Η γερμανική τράπεζα BayernLB αντιμετώπισε απώλειες έως 1.5 δισεκατομμύρια ευρώ και έπρεπε να ζητήσει βοήθεια από τη γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της Νήσου του Μαν πλήρωσε το ήμισυ των αποθεματικών της, που αντιστοιχούν στο 7.5% του ΑΕΠ του νησιού, σε ασφάλεια καταθέσεων.
Η οικονομική θέση της Ισλανδίας έχει βελτιωθεί σταθερά μετά το δυστύχημα. Η οικονομική συρρίκνωση και η αύξηση της ανεργίας φαίνεται να έχουν σταματήσει στα τέλη του 2010 και με την ανάπτυξη να βρίσκεται σε εξέλιξη στα μέσα του 2011. Τρεις κύριοι παράγοντες ήταν σημαντικοί από αυτή την άποψη…
Πρώτον, η έκτακτη νομοθεσία που ψηφίστηκε από το ισλανδικό κοινοβούλιο τον Οκτώβριο του 2008, η οποία χρησίμευσε για την ελαχιστοποίηση του αντίκτυπου της χρηματοπιστωτικής κρίσης στη χώρα. Η Αρχή Χρηματοοικονομικής Εποπτείας της Ισλανδίας χρησιμοποίησε τη νομοθεσία έκτακτης ανάγκης για να αναλάβει τις εγχώριες δραστηριότητες των τριών μεγαλύτερων τραπεζών. Οι πολύ μεγαλύτερες ξένες δραστηριότητες των τραπεζών τέθηκαν υπό επιβολή.
Ένας δεύτερος σημαντικός παράγοντας ήταν η επιτυχία του ΔΝΤ Stand-By-Arrangement στη χώρα από το Νοέμβριο του 2008. Το SBA περιλαμβάνει τρεις πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας είναι ένα πρόγραμμα μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής εξυγίανσης, που περιλαμβάνει επώδυνα μέτρα λιτότητας και σημαντικές αυξήσεις των φόρων. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα χρέη της κεντρικής κυβέρνησης έχουν σταθεροποιηθεί περίπου στο 80-90 τοις εκατό του ΑΕΠ. Ένας δεύτερος πυλώνας είναι η ανάσταση ενός βιώσιμου αλλά απότομα μειωμένου εγχώριου τραπεζικού συστήματος. Ένας τρίτος πυλώνας είναι η θέσπιση ελέγχων κεφαλαίου και η προσπάθεια σταδιακής άρσης αυτών για την αποκατάσταση των κανονικών οικονομικών δεσμών με τον έξω κόσμο. Ένα σημαντικό αποτέλεσμα της έκτακτης νομοθεσίας και του SBA είναι ότι η χώρα δεν έχει πληγεί σοβαρά από την ευρωπαϊκή κρίση κρατικού χρέους από το 2010.
Παρά την αμφισβητούμενη συζήτηση με τη Βρετανία και τις Κάτω Χώρες σχετικά με το ζήτημα της κρατικής εγγύησης σχετικά με τις καταθέσεις της Icesave της Landsbanki σε αυτές τις χώρες, οι συμβάσεις ανταλλαγής πιστωτικών χρεογράφων στο ισλανδικό κρατικό χρέος μειώθηκαν σταθερά από πάνω από 1000 βαθμούς πριν από τη συντριβή το 2008 σε περίπου 200 μονάδες τον Ιούνιο του 2011. Το γεγονός ότι τα περιουσιακά στοιχεία των αποτυχημένων υποκαταστημάτων της Landsbanki εκτιμάται τώρα ότι καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των απαιτήσεων των καταθετών είχε επιρροή στη μείωση των ανησυχιών για την κατάσταση.
Τέλος, ο τρίτος σημαντικός παράγοντας πίσω από την επίλυση της χρηματοπιστωτικής κρίσης ήταν η απόφαση της κυβέρνησης της Ισλανδίας να υποβάλει αίτηση ένταξης στην ΕΕ τον Ιούλιο του 2009. Ένα σημάδι της επιτυχίας αποκαλύφθηκε καθώς η ισλανδική κυβέρνηση συγκέντρωσε επιτυχώς 1 δισεκατομμύριο δολάρια με έκδοση ομολόγων στις 9 Ιουνίου 2011. Αυτή η εξέλιξη δείχνει ότι οι διεθνείς επενδυτές έχουν δώσει στην κυβέρνηση και το νέο τραπεζικό σύστημα, με δύο από τις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες που βρίσκονται τώρα σε ξένα χέρια, ένα καθαρό λογαριασμό υγείας.
Joseph Stiglitz - «Τα διδάγματα από την οικονομική κρίση της Ισλανδίας»
www.youtube.com/watch?v=HaZQSmsWj1g
Ισλανδίαjoseph stiglitz
« SHIBOR, Θα είναι το αρκτικόλεξο της δεκαετίας για τους εμπόρους FX; 39% των εμπόρων Forex είναι κερδοφόρες »